Pierre Gaveaux

Pierre Gaveaux (Béziers, 9 oktober 1761 - Charenton-le-Pont, 5 februari 1825) was een Frans zanger (tenor) en componist.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Vanaf zijn zevende zong Pierre in het kathedraalkoor van Béziers. Hij werd er opgemerkt door de bisschop, die hem de kans gaf een muzikale vorming te volgen.

Later werd hij eerste tenor in het koor van de Basiliek Saint-Seurin te Bordeaux. Hij vervolmaakte er zijn muziekstudies bij onder meer Franz Ignaz Beck. Hij bleef nog enkele jaren in Bordeaux als tenor en orkestleider van het "Grand-Théatre", maar trok op 26 januari naar Parijs waar hij vlug succes kende, onder meer met zijn vertolkingen in de komische opera's van Giovanni Paisiello. Hij creëerde in 1791 ook de rol van Floresky in de opera Lodoïska van Luigi Cherubini.

Met zijn eerste opera L'Amour filial (1792) behaalde hij successen in Parijs, Brussel, Rotterdam, zelfs tot in Moskou (1809). Vanwege zijn jakobijnse sympathieën, weerspiegeld in enkele van zijn liederen, kreeg hij het tijdelijk moeilijk onder het republikeins bewind. Zijn onafhankelijke geest bleek ook uit zijn lidmaatschap van de vrijmetselaarsloge.

Zijn bekendste opera Léonore ou l'Amour conjugal werd in 1798 voor het eerst opgevoerd.

Gaveaux was van 1772 tot aan zijn dood gehuwd met zangeres Émilie Gavaudan. Hij componeerde ongeveer 40 opera's, een ballet, ouvertures, romanza's en revolutieliederen.

Zijn (voornamelijk lyrisch) werk[bewerken | brontekst bewerken]

L'Amour filial, 1792
Le Paria ou La Chaumière indienne, 1792
Les Deux Ermites, 1793
La Partie carrée, 1793
La Famille indigente, 1794
Sophronime ou La Reconnaissance, 1795
Delmon et Nadine, 1795
La Gasconnade, 1795
Le Petit Matelot ou Le Mariage impromptu, 1796
Lise et Colin ou La Surveillance inutile, 1796
Tout par hasard, 1796
Céliane, 1796
Le Mannequin vivant ou Le Mari de bois, 1796
Le Traité nul, 1797
Sophie et Moncars ou L'Intrigue portugaise, 1797
Léonore ou L'Amour conjugal, 1798
Le Diable couleur de rose ou Le Bonhomme misère, 1798
Les Noms supposés ou Les Deux Jockeys, 1798
Le Locataire, 1800
Le Trompeur trompé, 1800
Ovinska ou Les Exilés de Sibérie, 1801
Le Retour inattendu, 1802
Un quart d'heure de silence, 1804
Le Bouffe et le tailleur, 1804
Avis aux femmes ou Le Mari colère, 1804
Trop tôt ou Le Projet manqué, 1804
Le Mariage inattendu, 1804
Le Diable en vacances ou La Suite du diable couleur de rose, 1805
L'Amour à Cythère, 1805
Monsieur Des Chalumeaux, 1806
L'Échelle de soie, 1808
La Rose blanche et la rose rouge, 1809
L'Enfant prodigue, 1811
Pygmalion, 1816
Une nuit au bois ou Le Muet de circonstance, 1818

Zie de categorie Pierre Gaveaux van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.