Pieter Lodewijk Muller
.jpg)
Pieter Lodewijk Muller (Koog aan de Zaan, 9 november 1842 – Gardone Riviera, 25 december 1904) was een Nederlands historicus, gespecialiseerd in de geschiedenis van de Gouden Eeuw.
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Muller was de kleinzoon en zoon van doopsgezinde predikanten. Zijn moeder overleed toen hij twee jaar oud was. Hij studeerde letteren en geschiedenis aan de Universiteit Leiden, waar hij in 1867 promoveerde onder Robert Fruin met een dissertatie over Geschiedenis der regeering in de nader geunieerde provincien 1579−85. Na zijn studie voerde hij nog archiefstudies uit in onder andere Brussel en Berlijn. Terug In Nederland was hij aanvankelijk een poosje leraar geschiedenis en aardrijkskunde aan een Leids gymnasium, om in 1878 tot hoogleraar algemene en vaderlandse geschiedenis te worden benoemd aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 1883 aanvaardde hij het hoogleraarschap algemene geschiedenis bij zijn alma mater te Leiden. In 1902 openbaarde zich bij hem een longziekte, waaraan hij op kerstdag 1904 te Italië overleed, aan het Gardameer, 62 jaar oud.
Werk[bewerken | brontekst bewerken]
Als historicus was Muller gespecialiseerd in de "vaderlandse" geschiedenis van de zeventiende eeuw, alsook de eerste periode van de Tachtigjarige Oorlog. Hij schreef hierover een groot aantal standaardwerken. Het meest bekend werd hij door Onze gouden eeuw: de republiek der Vereenigde Nederlanden in haar bloeitijd geschetst (1896-98, vier delen in drie banden), waarin hij naast staatkundige- ook economische- en cultuurhistorische aspecten belicht. Nadat zijn uitgever dit werk vanaf de tweede oplage kortweg de titel Onze gouden eeuw meegaf, stond Muller te boek als degene die de term 'Gouden Eeuw' duurzaam introduceerde voor het betreffende tijdsgewricht in de Nederlandse geschiedenis.
Bibliografie (selectie)[bewerken | brontekst bewerken]
.jpg)
- Onze gouden eeuw: de republiek der Vereenigde Nederlanden in haar bloeitijd geschetst (Leiden 1896-98)
- Regesta Hannonensia (Den Haag 1882)
- De Unie van Utrecht (Utrecht 1878)
- Wilhelm von Oranien und Georg Friedrich von Waldeck (1873–80)
- De Staat der Vereenigde Nederlanden in de jaren zijner wording (1572–1594) (1872)
- Nederlands eerste betrekkingen met Oostenrijk (1870)
- Hugo Grotius als latijnsch dichter beschouwd (1867)
- De geschiedenis der Regeering in de Nader Geunieerde Provinciën tot aan de komst van Leicester (1579–1585) (dissertatie 1868)
Externe links, bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- Verwijzingen naar biografische informatie over Muller op DBNL
- Muller in Nieuw Nederlands Biografisch Woordenboek
- Korte biografie op Dutch Revolt Leiden
- H.T. Colenbrander, 'Levensbericht van Pieter Lodewijk Muller', in: Jaarboek van de Maatschappij der Nederlandse Letterkunde, 1905, p. 266-316.
