Pituophis lineaticollis

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Pituophis lineaticollis
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Pituophis lineaticollis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Serpentes (Slangen)
Superfamilie:Colubroidea
Familie:Colubridae (Toornslangachtigen)
Onderfamilie:Colubrinae
Geslacht:Pituophis (Stierslangen)
Soort
Pituophis lineaticollis
(Cope, 1861)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Pituophis lineaticollis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Pituophis lineaticollis is een slang uit de familie toornslangachtigen en de onderfamilie Colubrinae.

Naam en indeling[bewerken | brontekst bewerken]

De wetenschappelijke naam van de slang werd voor het eerst voorgesteld door Edward Drinker Cope in 1861. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Arizona lineaticollis gebruikt.[2] Later werd het dier tot het geslacht Coluber gerekend.[3]

Ondersoorten[bewerken | brontekst bewerken]

De soort wordt verdeeld in twee ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied. Een derde ondersoort, Pituophis deppei brevilineata, wordt tegenwoordig niet meer als zodanig erkend. Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Pituophis lineaticollis gibsoni[4] Stuart, 1954 Mexico, Guatemala
Pituophis lineaticollis lineaticollis Cope, 1861 Mexico

Uiterlijke kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Pituophis lineaticollis heeft een bruine tot zandkleurige huidskleur. Op de rug heeft de slang een achter de kop twee zwarte strepen, die overgaan in een rij van ruitvormige patronen en verder naar achteren in zadelvormige zwarte markeringen.

Verspreiding en habitat[bewerken | brontekst bewerken]

De soort komt voor in delen van Midden-Amerika en leeft in de landen Guatemala en Mexico.[3] De habitat bestaat uit tropische en subtropische bossen, zowel in laaglanden als in bergstreken.[5] De soort is aangetroffen op een hoogte van ongeveer 800 tot 2500 meter boven zeeniveau.

Beschermingsstatus[bewerken | brontekst bewerken]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (Least Concern of LC).[5]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]