Politieke Consultatieve Conferentie van het Chinese Volk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Embleem van de PCCCV

De Politieke Consultatieve Conferentie van het Chinese Volk, afgekort PCCCV (Chinees: 中國人民政治協商會議 / 中国人民政治协商会议, Pinyin: Zhōngguó rénmín zhèngzhì xiéshāng huìyì) is een politiek adviesorgaan in de Volksrepubliek China. Het bestaat uit voorgeselecteerde leden van de Communistische Partij van China (CPC), de satellietpartijen en massa-organisaties. Iedere vijf jaar wordt een Nationaal Comité van de PCCCV gekozen dan wel samengesteld dat fungeert als uitvoerend orgaan en bestaat uit een voorzitters, een aantal vicevoorzitters, een secretaris-generaal en talrijke gewone leden. Het Nationaal Comité komt gewoonlijk eens per jaar bijeen (plenum). Het dagelijks bestuur wordt gevormd door het Permanent Comité.

Op 3 maart 2018 begon de eerste vergaderdag van de eerste sessie van de 13e PCCCV.

Functie[bewerken | brontekst bewerken]

De functie van de PCCCV is niet erg duidelijk. De functie-omschrijving in de preambule van de grondwet maakt niet echt kenbaar wat nu precies de taak is van PCCCV. Volgens persbureau Xinhua is de voornaamste taak van de PCCCV het adviseren van de regering, de gerechtelijke en de wetgevende macht.[1] De PCCCV is geen wetgevend orgaan, want het bezit geen politieke macht. Wel dient de Chinese regering de PCCCV te raadplegen bij belangrijke wetsvoorstellen. Omdat de PCCCV echter een adviserende rol heeft kan de regering een advies van de PCCCV naast zich neerleggen. In het handvest van de PCCCV worden de drie kerntaken genoemd:

  • Adviseren van de politiek
  • Democratische controle
  • Overbrengen van de publieke opinie

Provinciale en lokale afdelingen[bewerken | brontekst bewerken]

Iedere provincie, prefectuur en regio kent eigen afdelingen van de PCCCV.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste keer dat de PCCCV bijeenkwam was in september 1949. Bij deze gelegenheid werd Mao Zedong tot voorzitter van de PCCCV en hoofd van de Centrale Volksregeringsraad gekozen en werd het door de voorlopige regering voorgestelde beleid (Nieuwe Democratie) unaniem goedgekeurd. Hetzelfde gold ook voor de goedkeuring van een interim-constitutie (Gemeenschappelijk Program), de nieuwe vlag, volkslied etc.[2] Omdat de Volksrepubliek China tot 1954 niet beschikte over een parlement (Nationaal Volkscongres), fungeerde de PCCCV als de facto parlement. De grondwet van 1954 stelde een wetgevende macht in, het Nationaal Volkscongres. De PCCCV werd niet in de grondwet genoemd. Wel werd er een handvest aangenomen waarin de taken van de PCCCV werden omschreven. Sindsdien bestaat de PCCCV alleen nog als adviserend orgaan. Tijdens de Culturele Revolutie (1966-1973) kwamen de activiteiten van de PCCCV tot stilstand. In een latere fase tijdens de Culturele Revolutie hervatte de PCCCV gedeeltelijk haar activiteiten. In 1978 vonden voor het eerst sinds jaren weer verkiezingen plaats voor de PCCCV en de nieuwe grondwet van 1978 noemde de PCCCV in de preambule. Dit geldt ook voor de huidige grondwet (1982).[3]

Aangesloten partijen en massa-organisaties[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste Plenum van de PCCCV (1949)

Overzicht van de sessies[bewerken | brontekst bewerken]

Sessie Periode Afbeelding Voorzitter Partij
1 1949-1954 Mao Zedong CPC
2 1954-1959 Zhou Enlai CPC
3 1959-1965 Zhou Enlai CPC
4 1965-1978 Zhou Enlai († 1976) CPC
5 1978-1983 Deng Xiaoping CPC
6 1983-1988 Mevr. Deng Yingchao CPC
7 1988-1993 Li Xiannian CPC
8 1993-1998 Li Ruihuan CPC
9 1998-2003 Li Ruihaun CPC
10 2003-2008 Jia Qinglin CPC
11 2008-2013 Yu Zhengsheng CPC
12 2013-2018 Yu Zhengsheng CPC
13 2018-2023 Wang Yang CPC
Het gebouw waar het Nationaal Comité van de PCCCV zetelt, in Beijing

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (zh) Officiële website (bepaalde onderdelen van de website zijn ook in het Engels te raadplegen)