Portaal:Maritiem/Artikel22

International Convention for the Safety of Life at Sea (SOLAS) is het Internationaal Verdrag voor de beveiliging van mensenlevens op zee en kwam in 1914 tot stand na de ramp met de Titanic in 1912. SOLAS valt sinds 1954 onder de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) en is het belangrijkste internationale verdrag op het gebied van scheepsveiligheid. SOLAS beschijft aan welke eisen zeegaande schepen moeten voldoen op het gebied van constructie, uitrusting en bemanning, afhankelijk van het vaargebied. De uitrusting bestaat onder andere uit de radio-apparatuur en de veiligheidsmiddelen, zoals reddingssloepen, -vlotten en brandbestrijdingsmiddelen. Het toezicht op de naleving van SOLAS ligt bij de vlaggenstaat, hoewel dit steeds meer wordt uitbesteed aan classificatiebureau's. Regelmatig zijn er aanpassingen naar aanleiding van scheepsrampen, zoals toen op 16 maart 1978 de Amoco Cadiz aan de grond liep, drie mijl voor de kust van Bretagne. Als gevolg hiervan brak het schip en stroomde 200.000 ton ruwe olie in zee, waarbij het Kanaal werd vervuild, en het Bretonse strand schade opliep over een lengte van ruim 300 kilometer. Maatregelen om dit te voorkomen, werden opgenomen in zowel SOLAS als MARPOL. Ook de ramp met de Herald of Free Enterprise in 1987 en de Estonia in 1994 waren aanleiding tot aanvullende eisen in SOLAS. lees verder