Portaal:Maritiem/Artikel4

Project Mohole was een ambitieuze poging in de Verenigde Staten om door de aardkorst te boren in de Mohorovičić-discontinuïteit — ook wel Moho genoemd, de grenslaag tussen de aardkorst en de aardmantel — en de aardwetenschappen een equivalent te geven op de prestigieuze Space Race. Door te boren in de mantel zouden waardevolle gegevens over de leeftijd van de aarde, de samenstelling van de mantel en de processen in de mantel gevonden kunnen worden. Het zou ook uitsluitsel kunnen geven over de continentverschuiving wat toentertijd nog controversieel was. Voorgesteld werd om te boren op de plaats waar de aardkorst het dunst is, in de oceanische korst. Boren in de continentale korst zou onpraktisch zijn, aangezien het boormateriaal de grote diepte en temperatuur niet aan zou kunnen. Daarbij gold nog het voordeel dat geologische monsters niet aangetast zouden zijn door de atmosfeer. Gebruik werd gemaakt van het boorschip Cuss 1. Een consortium van Continental, Union, Superior en Shell (CUSS) had het oorspronkelijk ontwikkeld in 1956 als technologische proefbank van de ontluikende offshore olie industrie. Hoewel de Cuss I een van de eerste schepen was in staat tot boringen in waterdieptes tot 200 meter (op ankers), werd door Project Mohole het bereik enorm uitgebreid door het praktisch uitvinden van wat tegenwoordig bekendstaat als dynamic positioning. lees verder