Portaal:San Francisco/San Franciscaan uitgelicht/donderdag
Jack London, pseudoniem van John Griffith Chaney (12 januari 1876, San Francisco, Californië, V.S. – 22 november 1916, Glen Ellen, Californië; † ureumvergiftiging), was een Amerikaans schrijver van romans en korte verhalen. Londons leven en werk speelden een belangrijke rol in de hervorming van de ideeën met betrekking tot het schrijverschap en literaire expressie in Amerika in het begin van de twintigste eeuw.
Jack London woonde als kind in San Francisco, waar hij en zijn familie in extreme armoede leefden. Als tiener werkte hij onder meer als arbeider in een conservenfabriek, oesterduiker en zeeman. London begon met schrijven rond de eeuwwisseling. Hij bracht een jaar door in Klondike tijdens de goudkoorts van Alaska van 1897-98 en schreef daar zijn eerste en misschien beste werken, zowel korte verhalen als novellen. Hij beschrijft de vuurdoop die mensen en dieren moeten ondergaan en hoe zij vechten tegen de aardse elementen. De beste fictie uit die periode werd verzameld in zijn eerste boek, The Son of the Wolf (De Zoon van de Wolf; 1900). Zijn bekendste novelle, Call of the Wild (Roep van de Wildernis) volgde in 1903; White Fang (Witte Hoektand) verscheen in 1906. Deze werken maakten hem tot de meest gelezen schrijver uit zijn tijd.