Deze pagina geeft een overzicht van alle uitgelichte artikels en/of afbeeldingen op het portaal Strip. Voor elke week van het jaar is er zo'n artikel en/of afbeelding. Voel u vrij om deze te bewerken door de bijhorende bewerk-link te volgen.
Uitgelicht deze week (20)
Storm is de titel van een reeks stripverhalen, oorspronkelijk getekend door Don Lawrence. Hoofdpersonen uit de strip zijn Storm en Roodhaar, vanaf De Kronieken van Pandarve vergezeld door Nomad. De strip was een initiatief van Don Lawrence en Martin Lodewijk. De serie is vooral bekend om de kwaliteit van de tekeningen door Lawrence.
Storm is een sciencefictionstrip, maar voldoet niet aan alle SF-stereotypen. Hoewel de strip zich afspeelt in de toekomst valt dit uit sommige verhalen niet af te leiden, zo bevatten veel verhalen een duidelijke fantasy-component. De hoofdpersoon van de reeks is een astronaut genaamd Storm, die begin 21e eeuw een reis maakt naar de Rode Vlek van Jupiter. Daar aangekomen wordt hij meegesleurd naar de toekomst.
Garfield verschijnt dagelijks sinds 19 juni1978, en is een wereldwijd bekende strip. Momenteel staat de strip zelfs in het Guinness Book of Records als meest verspreide strip ter wereld. Het succes leidde tot de creatie van een televisieserie, verschillende animatiespecials, een reeks videospellen, twee live-action films en een hoop merchandising.
De stripreeks is een van de populairste stripseries in Vlaanderen en een van de weinige Vlaamse strips die ook in het buitenland erg populair zijn geworden. Ze loopt al sinds 1945 en is daarmee de langstlopende Vlaamse stripreeks. De verhalen zijn in de eerste plaats humoristisch van aard, maar hebben daarnaast over het algemeen een sterk moraliserende ondertoon. Tijdens hun hoogtijdagen hadden de Suske en Wiske-verhalen een sterke reputatie op het vlak van spannende en inventieve plots.
Manga (漫画) is het Japanse equivalent van het stripverhaal. Geanimeerde manga wordt anime genoemd (アニメ, uitspraak: /aa-nie-mee/) en heeft vooral de laatste helft van de vorige eeuw aan populariteit in het Westen gewonnen.
Het woord manga wordt uitgesproken als: /man-ga/, waarbij beide a's kort uitgesproken en de g als in het Engelse 'good'. Officieel is er geen meervoudsvorm, toch wordt manga's veel gebruikt. De term manga is ontleend aan het in 1814 uitgegeven boek van Hokusai: Hokusai Manga. Binnen de Japanse cultuur heeft manga een belangrijkere positie dan strips binnen de westerse cultuur. Manga wordt gerespecteerd als een kunstvorm of zelfs een vorm van populaire literatuur
Stan Lee, geboren als Stanley Martin Lieber (New York, 28 december1922) is een Amerikaans schrijver en stripauteur. Hij is vooral bekend geworden als bedenker van superhelden en hun vijanden bij Marvel Comics, samen met Jack Kirby en Steve Ditko. Mede dankzij hun successen wist Marvel van een kleine uitgeverij uit te groeien tot een groot multimediaconcern.
Lee introduceerde het idee om superhelden anders te maken dan men tot dusver gewend was. In plaats van de “perfecte helden” zoals die tot dusver in de strips voorkwamen, waren zijn helden meer menselijk, met vaak ook slechte eigenschappen zoals hebzucht, ijdelheid enz. Lees nieuwe superhelden spraken het publiek zeer aan. Bekende creaties van hem zijn Spider-Man, de Fantastic Four, de X-Men, de Hulk, Daredevil, Dr. Strange en Iron Man.
Asterix is een Franse stripreeks met in de hoofdrol de gelijknamige Galliër. De stripserie is gemaakt door de Franse tekenaar Albert Uderzo en scenarioschrijver René Goscinny, die elkaar in Brussel leerden kennen. De strip heeft aan de basis gestaan van enkele animatiefilms, live-action films en een attractiepark.
De strips spelen zich af in het jaar 50 voor Christus, en verhalen van een dorpje in de streek Armorica (Bretagne) in Gallië. Dit dorpje is er als enige in geslaagd om de invasie door de Romeinen onder aanvoering van Julius Caesar te weerstaan met behulp van een toverdrank die de Galliërs oersterk en daardoor onoverwinnelijk maakt. De inwoners van het dorp vormen een ware nachtmerrie voor de Romeinen uit de omliggende legerplaatsen, en zijn een doorn in het oog van Julius Caesar.
Vandersteens strips verschenen in verschillende kranten waaronder "De Standaard", maar ook in de afgeleide weekbladen van die krant: "Ons Volk", "Ons Volkske", "'t Kapoentje". Ook in "Kuifje", "Overal" en "De Bond" verschenen zijn tekeningen. In 1959 kreeg hij zijn eigen studio, Studio Vandersteen. Veel van Vandersteens strips bevatten humor en spanning. De verhalen spelen zich niet zelden af in een historische context en putten ook graag uit oude volkslegenden en sagen. De ondertoon van vele albums is maatschappijkritisch.
Marvel Comics is een Amerikaanse uitgever van comics - een Amerikaanse vorm van stripverhalen - gepubliceerd door Marvel Entertainment. Het bedrijf heeft als bijnaam The House of Ideas (het ideeënhuis). Dit vanwege de vele strips en stripseries die het bedrijf uitbrengt.
Het bedrijf werd in 1939 opgericht door Martin Goodman onder de naam Timely Comics. In de jaren 50 en 60 begon het bedrijf met het produceren van strips over superhelden. Tegenwoordig is het bedrijf gevestigd in New York en heeft het daar meerdere vestigingen.
Peanuts was een van de populairste en invloedrijkste strips aller tijden. Tijdens het hoogtepunt waren er 2600 kranten die de strip in hun katernen hadden, en waren er meer dan 355 miljoen mensen die de strip lazen. De strip wordt nog steeds veel herdrukt in kranten en afleveringen ervan worden gebundeld in stripalbums. Verder zijn er afgeleide werken van de strip zoals animatiefilms.
De strips draaien om een groep kinderen geleid door Charlie Brown. Een ander bekend karakter uit de strip is Snoopy.
Kuifje begon als stripverhaal in Le Petit Vingtième, de jongerenbijlage van de katholieke krant Le Vingtième Siècle, met het verhaal van Kuifje in het land van de Sovjets. Hergé beweerde dat Kuifje op zijn eigen broer was gebaseerd. Hergé verwees in zijn Kuifje-albums vaak naar actuele gebeurtenissen. De verhalen zijn doorspekt met verwijzingen naar en parodieën op historische gebeurtenissen uit de twintigste eeuw.
Een comic is een stripverhaal op Amerikaanse wijze. Het grootste (maar niet enige) verschil met Europese strips is dat comics meestal verschijnen als lange, doorlopende series vervolgverhalen die periodiek verschijnen. Doorgaans één nummer per maand. De langstlopende titel van allemaal - Action Comics - was op 27 februari 2008 bijvoorbeeld alweer toe aan deel 862. Een verhaallijn kan in één nummer afgerond worden, maar in de meeste gevallen beslaat een enkel verhaal drie, vier of meer comics. In elk geval wordt er in de daaropvolgende verhaallijnen ook weer rekening gehouden met zaken die in een eerder verhaal hebben plaatsgevonden, om de continuïteit niet te verstoren.
In veel gevallen van Amerikaanse comics, met name bij grote uitgeverijen als DC, Marvel, Dark Horse en Image, bevinden de hoofdfiguren van titels zich binnen het 'universum' van hun uitgever.
De strip beschrijft de avonturen van de familie Tromp. Deze familie bestaat uit vader Jan, moeder Jans, de dochters Karlijn en Catootje en nakomertje Gertje. Het huisgezin wordt gecompleteerd door de Rode Kater, Lotje de teckel en Loedertje de Siamese kat. Daarnaast spelen ook onder meer Jeroen, het vriendje van Catootje, nicht Hanna (een BOM-moeder), opa Gerrit, de vader van Jan, en opa's vriendin Moeps een rol in de verhalen.
Barks' verhalen waren grappige avonturen met een donkere, defaitistische ondertoon. Barks toonde een afspiegeling van de harde (Amerikaanse) samenleving, waarin Donald als underdog in statusgevoelig Duckstad constant onder moordende sociale druk staat. Ze werden daardoor niet alleen bij kinderen, maar ook bij volwassenen populair.
Naast mainstreamcomics geeft DC ook een lijn op oudere lezers gerichte titels uit, onder de imprint DC/Vertigo. DC beleefde zijn grootste opbloei gedurende de Golden Age van de strips (kort voor en tijdens de Tweede Wereldoorlog. In deze tijd waren strips over superhelden zeer populair.
De initialen "DC" zijn afkomstig van de stripserie Detective Comics, een van de eerste en populairste stripseries uitgebracht door DC Comics.
Eigenlijk wilde Jef Nys technisch tekenaar metaal worden. Maar een ingenieur die les gaf aan de technische school stuurde hem naar het kunstonderwijs. Toen het satirische weekblad 't Pallieterke Jef Nys als winnaar van een wedstrijd uitriep, ging zijn carrière als karikaturist, cartoonist en stripauteur definitief van start. Het stripfiguurtje Jommeke stelde hij op 30 oktober1955 aan de wereld voor in 'Kerkelijk Leven' (ons Parochieblad) als Het wekelijks avontuur van Jommeke.
Casper en Hobbes (originele titel Calvin and Hobbes) is een humoristische Amerikaanse stripreeks van Bill Watterson. De strip verscheen van 18 november 1985 tot 31 december 1995 als krantenstrip in de VS, onder het Amerikaanse systeem van syndicering. Op het hoogtepunt van hun populariteit waren de avonturen van Casper en Hobbes te lezen in meer dan 2400 kranten verspreid over de hele wereld. Van de zeventien verzamelalbums van Casper en Hobbes zijn tot nu toe meer dan 23 miljoen exemplaren verkocht.
De strip verhaalt over de belevenissen van een zes jaar oud, fantasierijk jongetje Casper en zijn opgevuld knuffeldier, de tijger Hobbes. Hobbes komt in Casper's fantasie tot leven en is voor hem dan ook een levende vriend, maar voor anderen is hij gewoon een knuffel.
Bekende werken van zijn hand zijn De ijsdemon, Het ware verhaal van de onbekende soldaat, Eerste loopgravenverhalen, Isabelle Avondrood, Polonius, Griffu, Het besloten land, Geïllustreerde versies van Celine's romans, Loopgravenoorlog en Nestor Burma.
De tekstballon hoort in eerste instantie haar bestaansreden (intrinsieke waarde) te ontlenen aan het feit dat ze een onmisbaar element vormt voor een goed begrip van het verhaal. In voorgaande optiek kan haar essentiële waarde dan ook geverifieerd worden door de tekst uit de ballonnen weg te laten. In het bijzonder kan via de belijningsvorm van de ballon bepaalde gevoelens worden gesymboliseerd. Tekstballonnen met scherpe hoeken, zaagtanden of stekels geven expressie aan emotionele uitbarstingen zoals woede- (de schreeuwballon) en schrikaanvallen (de schrikballon)
De tekstballon kan beschouwd worden als één van de voor de auteur beschikbare methodieken om beeld- en tekstdimensie in de strip te verwerken.
Oorspronkelijk heette de onderscheiding de Stripgidsprijs; ze was in het leven geroepen door de redactie van het tijdschrift CISO Stripgids (CISO = Comics Information Service Organisation) met als initiatiefnemer Jan Smet, en ze was bedoeld om Vlaamse striptekenaars aan te moedigen en het Vlaamse beeldverhaal te bevorderen. De eerste uitreiking was in 1977; vanaf 1979 werd de prijs om de twee jaar in plaats van jaarlijks uitgereikt, en werd de trofee een beeldje van Adhemar, de zoon van Nero uit de gelijknamige stripreeks van Marc Sleen. In 1991 werd de vzwBronzen Adhemar Stichting opgericht, die samen met het Cultureel Centrum "De Warande" uit Turnhout het festival en de prijsuitreiking organiseerde.
Storm is de titel van een reeks stripverhalen, oorspronkelijk getekend door Don Lawrence. Hoofdpersonen uit de strip zijn Storm en Roodhaar, vanaf De Kronieken van Pandarve vergezeld door Nomad. De strip was een initiatief van Don Lawrence en Martin Lodewijk. De serie is vooral bekend om de kwaliteit van de tekeningen door Lawrence.
Storm is een sciencefictionstrip, maar voldoet niet aan alle SF-stereotypen. Hoewel de strip zich afspeelt in de toekomst valt dit uit sommige verhalen niet af te leiden, zo bevatten veel verhalen een duidelijke fantasy-component. De hoofdpersoon van de reeks is een astronaut genaamd Storm, die begin 21e eeuw een reis maakt naar de Rode Vlek van Jupiter. Daar aangekomen wordt hij meegesleurd naar de toekomst.
De strip draait om een superheld genaamd The Phantom (letterlijk: het Fantoom) in de Afrikaanse jungle. Hij staat ook bekend als “The Ghost Who Walks” (Het spook dat loopt), De Man die Niet kan Sterven, The Phantom. Dit mysterieuze figuur lijkt al generaties lang te bestaan waardoor iedereen denkt dat hij onsterfelijk is. In werkelijkheid is The Phantom een titel die van generatie op generatie wordt overgedragen.
Jommeke mikt op een jonger publiek. De teksten waren vroeger altijd duidelijk in het Vlaams opgesteld. Jommeke mag beschouwd worden als een van de traditionele krantenstrips die zo kenmerkend zijn voor de Vlaamse striptraditie.
De Will Eisner-award is een van de belangrijkste prijzen welke jaarlijks wordt gegeven in de Amerikaanse comicwereld. De prijs is vernoemd naar Will Eisner als een soort van eerbetoon aan zijn baanbrekende werk. Voor iedere prijs worden comics genomineerd door een panel van 5 personen, en hierop wordt dan gestemd door mensen uit de comic-book industrie, en de prijs wordt uitgereikt tijdens de Comic-Con International conventie in San Diego, Californië.
Prijzen worden uitgereikt in verschillende categorieën, waaronder Beste Losse Aflevering Los Verhaal, Beste Scenarist, Beste redacteur, Beste Grafische Album en Beste Doorlopende Serie.
Hergé werd tijdens zijn leven vaak bekritiseerd vanwege zijn werk. Voor het Kuifje-album “De Blauwe Lotus” verzon hij auto's, schepen en gebouwen vaak zelf en maakte hij culturen en volken tot stereotypen. Juist door deze stereotypen wordt Hergé nog weleens van racisme beticht. Omdat Hergé tijdens de oorlog publiceerde in deze Duitsgezinde krant werd hem collaboratie met de nazi's in de schoenen geschoven.
Roodbaard(Barbe-Rouge) is een oorspronkelijk Franstaligestripreeks van de Belgische stripauteurs Jean-Michel Charlier (scenarioschrijver) en Victor Hubinon (tekenaar) die begon in 1959. De reeks werd na de dood van Hubinon in 1979 en Charlier in 1989 door andere artiesten voortgezet. De serie, die zich afspeelt in de 18e eeuw, verhaalt over de avonturen van de piraatRoodbaard en zijn aangenomen zoon Erik. Hoewel verzonnen ademen de verhalen een authentieke sfeer, mede door de werkelijk bestaande historische locaties en het realistische tekenwerk.
Het eerste Roodbaardverhaal “Le démon des Caraïbes” werd oorspronkelijk vanaf 1959 gepubliceerd in het Franse stripblad Pilote, een Frans stripweekblad dat door René Goscinny. De avonturen van Roodbaard en zijn aangenomen zoon Erik spelen zich af van 1715 tot ongeveer 1750. Roodbaard is een gevreesde piraat die al jaren de wereldzeeën onveilig maakt en de bijnaam "de schrik der zeven zeeën" draagt.
Will Eisner was een van de pioniers van de Amerikaanse comicsscene.
Zijn werk omvat onder andere de serie The Spirit, het boek A Contract with God en meer recent het boek Fagin de Jood. In de jaren vijftig kreeg hij bekendheid als tekenaar van de serie The Spirit, een wekelijkse acht pagina's grote krantenbijlage handelend over een superheld zonder speciale supergaven.
Geïnspireerd door het werk van Robert Crumb, begon Eisner in de jaren 1970 te werken aan het boek A Contract with God ("Een contract met God"), waarin het alledaagse leven in de Bronx wordt beschreven.
De Rode Ridder is een Vlaamse stripreeks die zich merendeels afspeelt in de Middeleeuwen. Deze reeks, waarvan het eerste deel in 1959 verscheen, is van de hand van striptekenaar Willy Vandersteen. Het is gebaseerd op Johan de Rode Ridder, een karakter uit de gelijknamige jeugdboekenreeks van Leopold Vermeiren. De stripreeks wordt uitgegeven door Standaard Uitgeverij en is naast Suske en Wiske zonder meer een van de meest succesvolle en langstlopende reeksen uit de geschiedenis van Studio Vandersteen. Centraal in de reeks staat Johan, als universele held. Waar oorspronkelijk de verhalen zich afspeelden in een middeleeuwse ridderwereld evolueert de strip naar een breder tijd- en ruimtekader.
De reeks werd begonnen in 1959 toen vanuit Studio Vandersteen beslist werd een ridderreeks te tekenen.
Elfquest is een zeer uitgebreide serie met veel personages en verschillende stammen, en zoals gewoonlijk ontbreekt er dan ook geen magie en liefde. Alle verhalen volgen elkaar op en vertellen over hoe een kleine groep elfen overleeft in een vijandelijke wereld. De wolfrijders leven in het bos totdat de mens dit in brand steekt. Vanaf dan ontstaat er een zoektocht naar de andere elfen, en naar waar zij zelf vandaan gekomen zijn. Het hoofdpersonage Snijer, het stamhoofd van de Wolfrijders, begint als een jonge onervaren elf die de wereld en zijn elfen wil leren kennen al gauw sleept hij zijn hele stam en de lezer van de serie mee in zijn avontuur.
Ditko tekende ook voor Atlas Comics, een van Marvel’s voorlopers, beginnend met de vier pagina’s tellende strip "There'll Be Some Changes Made" in Journey into Mystery #33 (April 1956). Dit debuut verhaal van Steve werd herdrukt in Marvel's Curse of the Weird #4 (Maart 1994). Ditko schreef een groot aantal verhalen, waarvan vele inmiddels als klassiek worden gezien. Hij shcreef verhalen voor de series Strange Tales, Amazing Adventures, Strange Worlds, Tales of Suspense en Tales to Astonish.
Eppo is een Nederlands striptijdschrift. Het weekblad verscheen vanaf 1975 ter vervanging van de bladen Sjors en Pep en richtte zich, net als de twee voorgangers, op het jongenspubliek. De naam van het blad was ontleend aan de gelijknamige strip van Uco Egmond die werd gepubliceerd in Pep.
Hoewel het nieuwe blad strips publiceerde van tekenaars die daarvoor al voor Sjors of Pep hadden gewerkt ging het in veel gevallen om nieuwe strips. Voorbeelden hiervan zijn De Partners en De Partizanen. Een groot succes was Storm van Don Lawrence.
De Nederlandse versie van Donald Duck kwam pas op 25 oktober1952 op de markt. In het buitenland was er al langer een maand- of weekblad zoals Topolino in Italië, Anders And & Co in Denemarken, Micky Maus in Duitsland en Walt Disney's Comics and Stories in Amerika. Het eerste nummer werd uitgegeven door Margriet en werd bij elk gezin afgeleverd. Dit eerste nummer was voor de helft in kleur en voor de andere helft in zwart-wit en had 24 pagina's. Het bevatte het verhaalDonald Duck als brandweerman en een verhaal van Wolfje. Abonnees van het tijdschrift Margriet kregen de kans voor 15 cent per nummer ook wekelijks de Donald Duck te ontvangen. Steevast is de Donald Duck voorzien van de aankondiging: Een vrolijk weekblad.
De Shogakukan Manga Award (小学館漫画賞, Shōgakukan Manga-shō) is een van de grootste prijzen voor manga’s, die in Japan wordt uitgereikt. De prijs worden gesponsord door Shogakukan Publishing. De prijs wordt sinds 1955 jaarlijks uitgereikt aan een mangaserie.
De prijzen worden uitgereikt in de volgende categorieën:
Een striproman of beeldroman (in het Engels graphic novel) is een stripverhaal dat uitgegeven wordt in boekvorm, met uitgebreide en ingewikkelde verhaallijnen en gewoonlijk bedoeld voor volwassenen en vaak met een literaire inslag. Soms bevat het ook een verzameling kortverhalen.
In veel landen wordt de strip veelal nog ervaren als inferieure lectuur. De graphic novel echter heeft dikwijls wel de status van een hoogwaardige en gewaardeerde kunstvorm. In Europa beschouwt men De Balade van de Zilte Zee van Hugo Pratt als de eerste striproman (1975).
Weins eerste professionele stripverhaal was "Eye of the Beholder" in DC's Teen Titans #18 (december 1968). Wein’s eerste superheldenwerk voor Marvel was een verhaal in Daredevil #71 (december 1970), wat hij samen schreef met Roy Thomas. Wein begon ook met superheldentitels van DC zoals Adventure Comics (met in de hoofdrol Supergirl en Zatanna), The Flash, en Superman.
Kiekeboe is een typische Vlaamse familiestrip. De personages zijn eerder antihelden dan helden. De situaties en de verhaalopbouw zijn vergelijkbaar met die van Suske en Wiske qua herkenbaarheid, maar de reeks mikt tegelijk meer op een volwassener publiek. In de begindagen hadden sommige verhalen van Kiekeboe een grote sciencefictionfactor, maar dit verdween met de jaren.
De Generaal gaat over een generaal die de macht wil grijpen door de maarschalk uit zijn fort te verdrijven. Hij gebruikt daar listen of brute kracht voor, maar altijd gaat het mis en eindigt de Generaal in de gevangenis van het fort. De Generaal wordt bij zijn pogingen geholpen door een professor, die telkens weer een ander plan of machine uitvindt voor een machtsgreep, en een soldaat, die de generaal altijd naar het fort moet rijden. Een ander veel voorkomend personage is motoragent Dreutel, wien motorfiets altijd door de generaal wordt vernield.
John Romita is de zoon van John Romita sr., die eveneens een stripauteur is. Hij begon zijn carrière bij Marvel UK, waar hij enkele schetsen maakte voor de covers van herdrukken. Zijn debuut in Amerika was met het zes pagina’s tellende verhaal Chaos at the Coffee Bean! in Amazing Spider-Man Annual #11 (1977). Romita's populariteit in zijn beginjaren als auteur was te danken aan zijn werk voor de Iron Man-strips met schrijver David Michelinie en tekenaar Bob Layton, wat begon in 1978.
De avonturen van Nero & Co is een stripreeks van de Vlaamse stripauteur Marc Sleen, die van 1951 tot 2002 praktisch onafgebroken in Vlaamse kranten verscheen. Het hoofdpersonage Nero speelde echter al een centrale rol in de strip sinds 1947, toen de reeks nog "De avonturen van Detective Van Zwam" heette.
Bij het begin van de reeks was de centrale figuur Detective Van Zwam, met Nero in een bijrol. Nero nam echter al snel de centrale rol over en na negen verhalen werd de reeks herdoopt van "De avonturen van detective Van Zwam" in "De avonturen van Nero en zijn hoed". Na twee verhalen in die naam krijgt de strip zijn huidige naam: "De avonturen van Nero en Co.". De reeks liep aanvankelijk in de krant De Nieuwe Gids, en vanaf 1950 in Het Volk.
In 1992, te beginnen met het verhaal "Barbarijse Vijgen", nam Dirk Stallaert het tekenwerk voor Nero over van Marc Sleen, die evenwel de reeks bleef bedenken. Eind 2002 ten slotte, besloot Marc Sleen, op zijn tachtigste, om met Nero te stoppen.
In 1949 gaf bezorgde een oude studiegenoot Heck een baan bij Harvey Comics. Via zijn collega Pete Morisi leerde Heck Stan Lee kennen, die toen werkte voor Timely Comics en Atlas Comics (de twee voorlopers van Marvel Comics). Heck ging voor Atlas comics werken op 1 september 1954. Zijn eerste werk voor dit bedrijf was de Koreaanse oorlogsstrip "The Commies Attack!" in Battlefront #29 (maart 1955).
What If, soms What If...? genoemd, is de titel van aantal comicverhalen die gepubliceerd zijn door Marvel Comics. Er zijn in de loop der jaren meerdere reeksen verschenen met de titel.
De strips uit de What if-reeks bevatten op zichzelfstaande verhalen. Het enige wat deze verhalen met elkaar gemeen hebben is dat ze allemaal een scenario uit een eerder verschenen strip als uitgangspunt nemen, maar tonen wat er gebeurd zou zijn indien dit scenario anders was gelopen. De verhalen staan los van het hoofduniversum van het Marvel Universum, beter bekend als Earth-616, en zijn dan ook niet van invloed op de andere strips.
De verhalen verschenen oorspronkelijk van 1977 tot 1984, en later van 1989 tot 2000
Crisis on Infinite Earths is een twaalfdelige maxiserie comics uit 1985-1986 waarmee uitgeverij DC Comics een grote schoonmaak doorvoerde in haar aantal titels en - met name - personages.
De comic werd bedacht door schrijver Marv Wolfman en tekenaar George Pérez. Zij kregen daarin van april 1985 tot en met maart 1986 de ruimte een groot aantal helden te laten sterven en zo te proberen de orde te herstellen die in het DC-Universum verstoord was geraakt wat betreft de continuïteit. Dit omdat gebeurtenissen in een groot aantal series niet meer strookten met elkaar.
De rode draad in Crisis on Infinite Earths wordt gevormd door twee bijna almachtige wezens in het DC-universum: de goede Monitor en de kwade Anti-Monitor. De eerste is de hoeder van het multiversum, terwijl de tweede dit in zijn totaliteit wil vernietigen.
Joseph H. “Joe” Simon (Rochester (New York), 10 oktober1913) is een Amerikaanse stripauteur, die mee heeft geholpen aan de creatie van veel beroemde stripfiguren gedurende de jaren 30 en 40 van de 20e eeuw. Hij was tevens de eerste redacteur van Timely Comcis, de compagnie die uiteindelijk Marvel Comics zou worden.
Joe Simon is vooral bekend om het personage Captain America, die hij samen met Jack Kirby bedacht. Hij werkte voor zowel DC Comics als Marvel Comics. Hij vormde duo’s met Stan Lee en Jack Kirby. Met Kirby probeerde hij in 1953 een eigen stripcompagnie te starten, Main line Publications. Dit draaide op niets uit.
Een vedettenstrip is een stripverhaal dat draait rond bekende personen, meestal uit de media. Dit genre strips wordt ook wel "waspoederstrip" genoemd, een term bedacht door de Vlaamse journalist en stripspecialist Geert De Weyer.
De meeste vedettenstrips worden getekend en geschreven uit commerciële overwegingen. Meestal wil men ermee inpikken op de mediabekendheid van een bepaalde vedette, televisieserie of rage. In die zin maakt het deel uit van de merchandising. De strips leiden doorgaans een kort bestaan omdat hun verkoop afhangt van de aandacht die een bepaalde mediafiguur binnen een bepaalde periode krijgt. Veel vedettenstrips zijn doorgaans geen groot succes omdat ze worden getekend en geschreven door minder ervaren tekenaars.
Robbedoes en Kwabbernoot (Frans: Spirou et Fantasio) is een stripreeks gecreëerd door de Franse tekenaar Robert Velter (Rob-Vel) en later overgedragen aan respectievelijk Jijé (hij voegde Kwabbernoot toe) en André Franquin, onder wie de reeks pas echt succesvol werd. In Nederland verscheen deze strip in de stripweekbladen Fix & Fox en TV2000. De titel was echter Pit en Piccolo.
Robbedoes en Kwabbernoot zijn twee reporters die met hun eekhoorn Spip allerlei avonturen beleven. Ze zijn bevriend met de Graaf van Rommelgem, een uitvinder. Ook krijgen ze in veel avonturen hulp van de Marsupilami, een geel-zwart beestje dat in het regenwoud leeft.
Het figuurtje Robbedoes diende aanvankelijk om het stripweekblad Spirou-Robbedoes een gezicht te geven.
De strip speelt zich af op de redactie van het stripblad Robbedoes (originele Franse naam: Spirou), en Guust treedt op als postsorteerder. Zijn werk neemt hij niet al te serieus: een groot deel van de dag slaapt hij en als hij toch wakker is, zet hij de boel op stelten met allerlei bizarre experimenten. Vaak leiden die tot een complete chaos: de redactie loopt onder water of een van zijn volstrekt onbetrouwbare uitvindingen explodeert. Guusts reactie hierop is doorgaans een laconiek: "Nou moe?" (originele uitroep in het Frans M'enfin)
Mainstreamcomics worden meestal door een team gemaakt, bestaande uit onder meer een scenarist, inkter, tekenaar, letteraar en redacteur. Bij undergroundstrips wordt dit meestal door een persoon gedaan. De strips waren een uiting overeenkomstig met het gedachtegoed van de hippiecultuur. De verhalen werden vooral gemaakt om taboes te doorbreken en stonden bol van de scènes over vrije seks en drugsgebruik, tegencultuur en anti-establishment.
W.I.T.C.H. is een Italiaanse fantasy/superhelden-stripserie, bedacht door Elisabetta Gnone. Sinds april 2001 verschijnt de stripserie maandelijks. Er is ook een animatieserie gebaseerd op de strip.
De titel van de stripserie is een samenvoeging van de eerste letters van de voornamen van de vijf hoofdpersonages: Will, Irma, Taranee, Cornelia en Hay Lin. De strip is getekend in een manga-achtige tekenstijl. In Japan is er ook een mangaversie van de strip uitgebracht door Haruko Iida (飯田晴子, Iida Haruko).
De stripserie draait om vijf tieners woonachtig in Heatherfield, die op een dag worden uitgekozen om de nieuwe wachters te worden van Kandrakar; een magisch rijk in het centrum van het universum.
De auteurs kennen elkaar van hun studentendispuut. Ze schreven samen cabaretteksten en werkten aan een strip over het studentenmilieu. De allereerste cartoon uit de reeks - Fokke & Sukke hebben geen kerstgedachten - was een kerstcartoon, gemaakt op verzoek van de redactie van het studentenblad Propria Cures.
Franquins tekencarrière begon in 1935 toen zijn werk gepubliceerd werd in de krant La Nation Belge. In 1946 mocht Franquin na een eerste vingeroefening in de "Robbedoes Almanak 1947" de serie Robbedoes en Kwabbernoot overnemen. De verhalen die Franquin tijdens deze periode rond Robbedoes en Kwabbernoot tekende worden algemeen beschouwd als de meest ingenieuze, spannende en grappigste avonturen die ooit rond de figuren getekend werden.
McFarlanes tekenwerk verscheen voor het eerst in druk toen hij achter in uitgaves van de titel Coyote (van Epic Comics) het back up-verhaal Scorpio Rose mocht tekenen. Nadat zijn populariteit begon te stijgen, richtte McFarlane in 1992 met vijf andere tekenaars de uitgeverij Image Comics op.
Dupuis startte vóór 1940 het Franstalige, WaalsestripweekbladSpirou, dat na enkele weken ook in het Nederlands verscheen als Robbedoes. De strips van Dupuis hebben een geheel eigen stijl door de eenvoudige, open tekeningen en een taalgebruik dat zich afspeelt op het grensvlak van het Frans, het Vlaams en het Nederlands.
De eerste Tom Poes strip (Tom Poes en Het geheim der blauwe aarde) verscheen vanaf 16 maart1941 in het dagblad De Telegraaf/Nieuws van de dag. Aanvankelijk betrof het een kinderstrip, voor jeugd vanaf 10 jaar. In het derde avontuur, ('In den toovertuin') deed Tom Poes' bekendste tegenspeler, Olivier B. Bommel, zijn intrede. Het succes van de Tom Poes-verhalen is voor een belangrijk deel terug te voeren op de wisselwerking tussen de slimme, bijna betweterige kat en de dommige en ietwat naïeve heer van stand.
F.C. Knudde is een Nederlandse stripreeks ontsproten aan het brein van John le Noble, sportjournalist/columnist van het Algemeen Dagblad, en Toon van Driel. De namen van de auteurs werden op de voorkant als Toon & Joop weergegeven. De strip gaat over het wel en wee van de voetbalclub F.C. Knudde, met in de hoofdrollen Jaap en Dirk, die in velerlei hilarische situaties belanden. De meeste situaties vinden plaats op en rond het voetbalveld, hoewel zo nu en dan ook uitstapjes naar andere sporten worden gemaakt.
.jpg)
.jpg)
