Het betreffen niet de eerste opnamen van de band; in 1988 werd er via muziekcassetteFragments uitgegeven. De band had geen geld voor een relatief dure compact disc-uitgave. Deze verkocht dermate goed dat de band de TRO-geluidsstudio in Dormagen kon intrekken voor wat hun eerste album op cd zou worden: Pure. Chandelier werd daarna gezien als talentvolle band in het segment neoprog, progressieve rock. Het werd toen gezien als tegenhanger van Marillion, maar die waren ten tijde van dit album al hun zanger Fish kwijtgeraakt. Pure bevat een aantal nummers van Fragments (bijvoorbeeld Stay) die dermate waren aangepast zodat ze met Pure een opvallend album binnen de neoprog opleverden. De recensies binnen de niche waren positief, waarbij wel steevast werd gerefereerd aan dat de zang van Martin Eden gelijkenis had met die van Fish van Marillion en Peter Nicholls van IQ, maar het Duitse accent stond niet iedereen aan.
Na nog twee albums verdween Chandelier van het rockpodium en werd het decennia stil. In 1997 werd het album heruitgegeven via InsideOut Music (IOMCD 013) met enkele live bonustracks. Het album werd toen gezien als teken des tijds binnen de progressieve rock. In 2018 kwamen als donderslag bij heldere hemel heruitgaven uit van zowel Pure en Facing gravity op het Poolse Chickadisc. Pure kreeg een tweede disc mee met daarop Fragments.
Bronnen, noten en/of referenties
Alex Driessen/Maarten Goossensen, Chandelier-Pure. ProgWereld (17 september 2019). Geraadpleegd op 8 mei 2023 – via Progwereld.org.
Antonie Deelen: Twee albums van Chandelier, IO Pages 157, april 2019 naar aanleiding van heruitgave
