René de Reuver
| René de Reuver | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geboortedatum | 12 oktober 1959 | |||
| Geboorteplaats | Capelle aan den IJssel | |||
| Nationaliteit |  Nederland
| |||
| Kerkelijke functie | ||||
| Kerkgenootschap | Protestantse Kerk in Nederland | |||
| Ambt | Predikant | |||
| ||||
René de Reuver (Capelle aan den IJssel, 12 oktober 1959) is een Nederlandse predikant en theoloog. Hij is sinds 15 juni 2016 scriba van de generale synode (landelijke kerkvergadering) van de Protestantse Kerk in Nederland. Dit is het hoogste ambt binnen de Protestantse Kerk in Nederland.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
De Reuver groeide op in de Gereformeerde Gemeenten. Zijn ouders stapten over naar de Nederlandse Hervormde Kerk toen hij in de puberteit was.[1] Hij studeerde theologie aan de Rijksuniversiteit Utrecht en rondde in 1987 zijn studie af. In 2004 promoveerde hij aan de Vrije Universiteit op een proefschrift onder de titel Eén kerk in meervoud. Een theologisch onderzoek naar de ecclesiologische waarde van pluraliteit. Hij was van 1987 tot 1991 predikant in Sebaldeburen en daarna in Boskoop (tot 2008) en Den Haag (2016).
Hoewel afkomstig uit de stroming van de Gereformeerde Bond schoof De Reuver meer op naar het midden van de kerk. In zijn boek Anders verder dat in 2012 verscheen, stelde De Reuver dat de kerk verschillende vormen moet aannemen om iedereen te bereiken. Het concept van de wijkkerk is volgens hem achterhaald.
Op 31 december 2016 deed De Reuver in Dagblad Trouw de uitspraak dat de Islam een godsdienst van vrede is en de Koran en de Bijbel op ethisch vlak op elkaar lijken: "Als je de Tien Geboden neemt en de Koran, dan kom je eigenlijk op hetzelfde uit"[2]
Benoeming en bevestiging tot scriba van de Protestantse Kerk[bewerken | brontekst bewerken]
Per 15 juni 2016 volgde de benoeming voor een termijn van vijf jaar tot scriba van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland als opvolger van Arjan Plaisier.[3][4] Op 19 juni van datzelfde jaar volgde de kerkelijke bevestiging in de Sint-Janskerk in Gouda.[5] In 2020 beleed hij namens de PKN schuld omdat de protestantse kerken nalatig waren geweest in het verzet tegen de Jodenvervolging tijdens de Tweede Wereldoorlog.[6]
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Een kerk in meervoud: een theologisch onderzoek naar de ecclesiologische waarde van pluraliteit (proefschrift), 2004, 360 p., Boekencentrum - Zoetermeer, ISBN 9789023917977
- Wij zijn ook katholiek. Over protestantse katholiciteit, 2007, 311 p., Eindred. Kronenburg, dr. J. en Reuver, dr. R. de, Protestantse Pers - Heerenveen, ISBN 9789085250210
- Voorbeeldig geloven, 2010, 64 p., Ark Media - Amsterdam, ISBN 9789033800283
- Op zoek naar het geheim: Bijbelstudies over Jezus, 2010, 64 p., Ark Media - Amsterdam, ISBN 9789033819377
- Anders verder: missionair Kerk-Zijn in Een dynamische samenleving, 2012, 176 p., Ark Media - Amsterdam, ISBN 9789033819780
- Samen met Dorottya Nagy e.a., Van migrant tot naaste: Plaatsmaken voor jezelf, 2018, 144 p., KokBoekencentrum: Utrecht, ISBN 9789023956402
| Bronnen, noten en/of referenties
referenties
|
| Voorganger: Arjan Plaisier |
Scriba van de PKN 2016-heden |