Resolutie 323 Veiligheidsraad Verenigde Naties

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Resolutie 323
Van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties
Datum 6 december 1972
Nr. vergadering 1682
Code S/RES/323
Stemming
voor
13
onth.
1
tegen
0
niet
1
Onderwerp Zuid-Afrikaanse bezetting van Zuidwest-Afrika.
Beslissing Oproep tot samenwerking aan een vreedzame oplossing voor Namibië.
Samenstelling VN-Veiligheidsraad in 1972
Permanente leden
Niet-permanente leden
Vlag van Argentinië Argentinië · Vlag van België België · Vlag van Guinee Guinee · Vlag van India India · Vlag van Italië Italië · Vlag van Japan (1870–1999) Japan · Vlag van Panama Panama · Vlag van Somalië Somalië · Vlag van Soedan Soedan · Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië
Het landschap in Oshana in het noorden van Namibië.

Resolutie 323 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties werd op 6 december 1972 goedgekeurd door dertien leden van de VN-Veiligheidsraad. De Sovjet-Unie onthield zich en China nam niet deel aan de stemming. De Veiligheidsraad vroeg Zuid-Afrika mee te werken aan de inspanning van secretaris-generaal Kurt Waldheim om op vreedzame wijze een einde te maken aan de bezetting van Zuidwest-Afrika.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Zuidwest-Afrika voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Zuid-Afrika had na de Eerste Wereldoorlog een mandaat gekregen om Zuidwest-Afrika, het huidige Namibië, te besturen. Daar kwam tegen de jaren zestig verzet tegen. Zeker nadat Zuid-Afrika een politiek van apartheid begon te voeren, kwam er ook internationaal verzet, en in 1968 beëindigde de Verenigde Naties het mandaat. Zuid-Afrika weigerde Namibië te verlaten en hun verdere aanwezigheid werd door de VN illegaal verklaard.

Inhoud[bewerken | brontekst bewerken]

De Veiligheidsraad:

  • Herinnert aan zijn resoluties 309, 319 en andere.
  • Herbevestigt de speciale verantwoordelijkheid van de VN voor het volk en grondgebied van Namibië.
  • Herinnert aan het advies van het Internationaal Gerechtshof.
  • Herbevestigt het recht van het Namibische volk op zelfbeschikking en onafhankelijkheid.
  • Heeft het rapport van secretaris-generaal Kurt Waldheim in beraad genomen.
  1. Is tevreden dat het Namibische volk zijn wensen kon uiten tegenover VN-vertegenwoordigers.
  2. Merkt op dat de overgrote meerderheid de afschaffing van de thuislanden, de terugtrekking van Zuid-Afrika, nationale onafhankelijkheid en behoud van de territoriale integriteit wenst, wat overeenstemt met het standpunt van de Verenigde Naties.
  3. Betreurt dat er geen duidelijk beleid is van Zuid-Afrika inzake zelfbeschikking en onafhankelijkheid voor Namibië.
  4. Herbevestigt het Namibische recht op zelfbeschikking, nationale onafhankelijkheid en territoriale integriteit.
  5. Vraagt de secretaris-generaal zijn inspanningen op basis van paragraaf °4 voort te zetten.
  6. Roept Zuid-Afrika nogmaals op samen te werken met de secretaris-generaal om de macht in Namibië vreedzaam over te dragen.
  7. Vraagt andere betrokken partijen te blijven samenwerken met de secretaris-generaal.
  8. Beslist na de ledenwissel op 1 januari nieuwe vertegenwoordigers aan te wijzen voor de groep die is opgericht in resolutie 309.
  9. Vraagt de secretaris-generaal tegen 30 april over de uitvoer van deze resolutie te rapporteren.

Verwante resoluties[bewerken | brontekst bewerken]

Werken van of over dit onderwerp zijn te vinden op de pagina United Nations Security Council Resolution 323 op de Engelstalige Wikisource.