Robert Lemay

Robert Lemay
	Robert Lemay in 2016
Volledige naam	Robert Lemay
Geboren	13 februari 1960
Land	Canada
Leraren	François Morel, Michel Longtin
Belangrijkste werken	On the Road, Oiseau de givre, Le miroir d’un moment, Ramallah, Apeldoorn, Nederland
	(en) IMDb-profiel
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Robert Lemay (Montréal, 13 februari 1960) is een Canadees componist van solo-, kamer- en orkestwerken.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Lemay studeerde bij François Morel aan de Laval Universiteit in Québec, waar hij zijn masterdiploma (M.Mus.) behaalde. Hij studeerde ook aan de Staatsuniversiteit van New York in Buffalo in 1987-88 onder meer bij David Felder, Brian Ferneyhough, Louis Andriessen en Donald Erb. In Frankrijk werkte hij met François Rossé aan het Conservatoire National de Région Centre André Malraux in Bordeaux en met Georges Aperghis aan het Atelier Théâtre et Musique (ATEM) in Parijs. Hij voltooide zijn studie bij Michel Longtin aan de Universiteit van Montréal in Montréal waar hij in 1994 zijn doctoraat (D.Mus.) in compositie behaalde.

Van 1996-97 doceerde hij compositie aan de Universiteit van Saskatchewan in Saskatoon. Van 2001-21 doceerde hij aan de Laurentian Universiteit in Sudbury, Ontario. Lemay was voorzitter en artistiek directeur van de 5-Penny Nieuwe Muziek Concerten van 2004-18, en Composer-in-Residence van het Sudbury Symfonieorkest van 2008-10.

Als componist schreef hij voor de meest uiteenlopende genres. Hij wordt vooral gewaardeerd voor zijn "belangrijke en substantiële bijdrage aan het saxofoonrepertoire".^[1] Van zijn meer dan 140 werken zijn er 80 voor (of met) de saxofoon, variërend van solo's tot grote ensembles. Sinds het einde van de jaren tachtig heeft hij samengewerkt met instrumentale artiesten als Jean-François Guay, Jean-Michel Goury en Jean-Marie Londeix.

Lemay is getrouwd met pianiste Yoko Hirota.

Compositorische stijl[bewerken | brontekst bewerken]

Lemay is een atonale componist die beïnvloed is door de spectrale technieken van Tristan Murail en Gérard Grisey, de modale benaderingen van Olivier Messiaen en Iannis Xenakis, en de ritmische modulatie van Elliott Carter. Hij heeft ook zijn proces voor het creëren van melodisch materiaal besproken.^[2]

De behandeling van de concertsetting - met inbegrip van scenografie, ruimtelijke ordening, gebaren, houding en aanwezigheid van de uitvoerder - is een andere stilistische zorg, die ook het onderwerp was van Lemay's proefschrift en andere geschriften.

Het gebruik van uitgebreide instrumentale technieken is grondig geanalyseerd in twee van Lemay's solostukken, Ariana, Kaboul (altsaxofoon) en Clap (klarinet).^[3]^[4]

Lemay heeft ook stukken voor studenten geschreven, waaronder 6 Ushebtis (piano), Train miniature (klarinet) en Beat the Drum (altsaxofoon).

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Lemay is laureaat van nationale en internationale compositiewedstrijden waaronder:

1988 Rodolphe Mathieu Award. Composers, Authors, and Publishers Association of Canada (CAPAC) voor Les yeux de la solitude.
1988 Sir Ernest MacMillan Award. CAPAC voor La fuite immobile.
1989 William St. Clair Low Award. CAPAC voor Vagues vertiges.
2004 Eerste prijs. Harelbeke Muziekstad - Internationale Harmoniecompositiewedstrijd (België) voor Ramallah.
2006 Tweede prijs. Kazimierz Serocki Internationale Componistenwedstrijd (Polen) voor De brises en ressac.
2007 Tweede prijs. Internationale compositieprijs (Luxemburg) voor Mare Tranquilitatis III.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor orkest[bewerken | brontekst bewerken]

1988 La fuite immobile, voor orkest.
1992 Konzertzimmermusik, voor kamerorkest, 3 slagwerkers en sopraansaxofoon
1993 / herzien 2009 On the Road, voor orkest
1996 Feuille d'univers, voor 11 strijkers (strijkorkest)
1998 Sarajevo II, voor orkest
1999 De brises en ressac, voor kamerorkest
1999 / herzien 2006 De brises en ressac, versie voor klein orkest
2003 Dead and ..., voor kamerorkest
2003 Mare tranquillitatis, voor kamerorkest
2004 / herzien 2010 Cordes, supercordes, voor pipa en strijkorkest
2004 Mare tranquilitatis II, voor accordeon, piano en kamerorkest
2005 Oiseau de givre, voor piano en orkest
2007 Le miroir d’un moment, voor orkest
2007 Mare tranquilitatis III, voor accordeon, piano en kamerorkest
2009 Et une porte d'ombre se referme, voor viool en orkest
2009 Une distance habitée, voor kamerorkest
2010 Mouvance, voor orkest
2014 Ici et là, voor strijkorkest

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

2002 Ramallah, voor altsaxofoon en harmonieorkest
2006 Apeldoorn, Nederland, voor harmonieorkest

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

1985 / herzien 1994 Quintette no. 2, voor marimba/vibrafoon en saxofoonkwartet - ook in een versie voor marimba/vibrafoon en strijkkwartet
1989 Vagues vertiges, voor 12 saxofoons (sopraan-, alt-, tenor- en baritonsaxofoon (solo), iedere solist met een gong, en sopranino-, sopraan-, 2 alt-, 2 tenor-, bariton- en bassaxofoon)
1990 L'errance ou hommage à Wim Wenders, voor strijkkwartet
1991 Triptyque écarlate, voor 3 saxofoons, slagwerk en harp
1992 La Chambre verte, Hommage à François Truffaut, voor dwarsfluit, hobo, klarinet, fagot, 2 slagwerkers en piano
1992 Vous ne faites que passer, SVP frappez fort, voor 5 gelijke saxofoons en 1 gong
1994 La nostalgie du présent, voor koperkwintet (2 trompetten, hoorn, trombone en tuba)
1994 La rédemption... hommage à Martin Scorsese, voor saxofoonkwartet en 2 slagwerkers
1995 À tout prendre... Hommage à Claude Jutra, zes miniaturen voor strijktrio (viool, altviool, cello) en piano
1997 Love streams ... Hommage à John Cassavetes, voor cello en piano
1997 Maniwaki, voor trombone en slagwerk
1998 Débâcle, voor blaaskwintet
2000 Kamigluk's inukshuit, voor dwarsfluit en marimba
2000 Quelques tranches de temps, voor dwarsfluit, hobo en klarinet
2001 Ombres d'automne et de lune, voor saxofoonkwartet, dwarsfluit, piano en celesta
2002 Pourtant il y a la nuit, voor viool en cello
2002 Temps de passage (versie A), voor saxofoon (alt- en sopraan), klarinet (ook basklarinet) en blaaskwartet (dwarsfluit, hobo, hoorn en fagot)
2002 Temps de passage (versie B), voor saxofoon (alt- en sopraan), klarinet (ook basklarinet), dwarsfluit, hobo, tenorsaxofoon en baritonsaxofoon
2004 Varius multiplex multiformis, voor koperkwintet (2 trompetten, hoorn, trombone en tuba)
2004 Voix parallèles, voor tenorsaxofoon, trombone en piano
2005 Calligramme, voor saxofoonsextet (SAATTB)
2006 Fragments/metamorphosis, 9 minituren voor hobo, klarinet en fagot
2006 In the dark... Hommage à Lars von Trier, voor viool, cello en piano
2007 Checkpoints, voor koperensemble (4 trompetten, 2 hoorns, 3 trombones, eufonium, tuba) en slagwerk (kleine trom, woodblock, vibrafoon, marimba, tamtam en grote trom)
2007 Plans-séquences, voor dwarsfluit, klarinet, viool, cello, slagwerk en piano
2008 Éole, voor 3 klarinetten
2008 Gelb, Rot, Blau... Hommage à Wassily Kandinsky, voor sopraansaxofoon, klarinet en piano
2008 Structure / paysage... hommage à Eli Bornstein, voor strijkkwartet
2008 Tentation d'exil, voor 12 saxofoons (1 sopranino-, 2 sopraan-, 3 alt-, 3 tenor-, 2 bariton- en 1 bassaxofoon)
2009 Ligne(s) médiane(s), voor hobo, klarinet, altsaxofoon en fagot
2009 Infinitas, voor viool en piano
2010 Metaesquema - hommage à Hélio Oiticica, voor piccolo, 2 dwarsfluiten, 2 klarinetten, basklarinet, sopraan- en baritonsaxofoon
2010 On Call, fanfare voor 3 trompetten
2010 Territoires intérieurs - Hommage à Bernard Émond, voor strijkkwartet en piano
2011 Intimate Echoes (résonances intimes), voor tenorsaxofoon en piano
2011 Zones d'ombre, voor sopraansaxofoon, dwarsfluit, piano en slagwerk (glockenspiel, vibrafoon en marimba)
2012 Clés, kleine suite voor dwarsfluite (solo) (of 2 dwarsfluiten, of dwarsfluit en piano). Note en Bulle Éditions
2012 Quadrichromie - Hommage à Hans Hartung, voor altsaxofoon (solo), saxofoonensemble (SSAAATTTBB) en 2 slagwerkers
2013 Gris sur gris (hommage à Yves Gaucher), voor viool en gitaar
2014 Train miniature, voor klarinet. Éditions Doberman-Yppan, Collection Jean-Guy Boisvert
2014 Slow Swirl at the Edge of the Sea (hommage à Mark Rothko) , voor viola, altosaxofoon en piano. Note en Bulle Éditions
2014 Quelques tranches de temps, Versie B voor fluit, sopraansaxofoon en klarinet. Note en Bulle Éditions
2015-2016 À découvert, voor viool. Note en Bulle Éditions
2015-2016 Jazz...hommage à Henri Matisse, voor tenorsaxofoon (solist), fluit, klarinet, viool, cello, en harp
2016 Contrepoint...hommage à Robert Altman, Versie A voor fluit, hobo, klarinet, en fagot.
2016 Contrepoint...hommage à Robert Altman, Versie B voor fluit, sopraansaxofoon, klarinet, en fagot
2016 Contrepoint...hommage à Robert Altman, Versie C voor fluit, sopraansaxofoon, klarinet, en baritonsaxofoon
2019 À court terme, voor B♭ klarinet en cello
2019 A Short Answer, voor altsaxofoon, cello en piano
2019 Après la pluie, voor 2 violen en piano
2019 Overtime, voor 4 trombones
2020 Deep Down, voor tuba en piano. Note en Bulle Editions
2020 Last Call, voor Franse hoorn en piano. Note en Bulle Éditions
2020 L'arc de la lyre, voor harp en piano.
2020 À bout de bras, voor trombone en piano. Note en Bulle Éditions
2020 Break Point, voor B♭ trompet en piano. Note en Bulle Éditions
2020 À deux contre un, voor fluit, altsaxofoon en piano
2021 Falten und Farben (hommage an Simon Hantaï), voor 10 saxofoons (SSAAATTTBB). Note en Bulle Éditions
2021 Play-off, voor hobo en piano. Note en Bulle Éditions
2021 Point d'équilibre, voor fluit en piano. Note en Bulle Éditions
2021 Shared Visions, voor klarinet en piano. Note en Bulle Éditions
2022 Fingerprints, voor viool en piano
2022 Du simple au double, voor hobo, altsaxofoon, B♭ klarinet, basklarinet, en fagot
2023 Anthropométrie bleue (hommage à Yves Klein), voor sopraansaxofoon, basklarinet, slagwerk

Werken voor saxofoon[bewerken | brontekst bewerken]

1987 Les yeux de la solitude, voor altsaxofoon en 1 slagwerker (vibrafoon, 5 bekkens, 3 gongs, 2 grote tamtams, 1 paar antieke bekkens, 4 pauken of 4 toms, 4 rototoms, marimba, 1 paar maraca's, ratel)^[5]
1994 Solitude oubliée, voor tenor saxofoon. Éditions Doberman-Yppan
1995 Sarajevo, voor saxofoonkwartet
1998 Oran, voor altsaxofoon en piano. Resolute Music Publications
1999 Du bout des lèvres aux bouts des doigts, voor altsaxofoon. Studentenstuk
1999 Tambour battant (Beat the Drum), voor altsaxofoon. Studentenstuk. Resolute Music Publications
1999 Série B (B Film), voor altsaxofoon. Studentenstuk. Resolute Music Publications
1999 Les photographies du 21, voor altsaxofoon
1999 Incertitude, voor altsaxofoon en piano. Resolute Music Publications
2000 Thèbes, voor baritonsaxofoon (ook in een versie voor fagot)
2000 5 études, voor altsaxofoon. Resolute Music Publications
2000 Dial M for... Hommage à Alfred Hitchcock, voor sopraansaxofoon
2002 Shadows of Bamian, voor 4 saxofoons (SSTT)
2002-2003 Motel Suite, voor sopraansaxofoon en baritonsaxofoon
2003 No limits, voor bas- of contrabassaxofoon
2003 Un ciel variable pour demain, 8 lichte stukken voor saxofoonkwartet
2004 Motel Suite, versie voor altfluit en baritonsaxofoon
2005 Ariana, Kaboul, voor altsaxofoon. Resolute Music Publications
2007 (S)AXE(S), voor saxofoonkwartet
2010 Deuce, voor 2 altsaxofoons. Resolute Music Publications
2011 Intimate Echos, voor tenorsaxofoon en piano. Resolute Music Publications
2011 Tie-Break, voor altsaxofoon en cello
2011 Manu Militari, voor altsaxofoon en fluit. Resolute Music Publications
2011 Verticales, hommage à Barnett Newman, voor saxofoonkwartet
2012 Redshift/Blueshift, voor baritonsaxofoon en cello. Note en Bulle Éditions
2012 Concetto Spaziale (hommage à Lucio Fontana), voor 3 altsaxofoons
2012-2013 Tengu-Maï, voor sopraansaxofoon en piano. Resolute Music Publications
2013-2014 Deuce 2, voor 2 tenorsaxofoons. Resolute Music Publications
2014 Deuce 3, voor 2 sopraansaxofoons. Resolute Music Publications
2015 Tri-angles, voor tenor saxofoon. Resolute Music Publications
2016 Fragments noirs, voor sopraansaxofoon, altsaxofoon. Note en Bulle Éditions
2016 Into Thin Air., voor sopraansaxofoon. Éditions Doberman-Yppan
2016-2017 Bas-relief, voor baritonsaxofoon. Note en Bulle Éditions
2017 Deuce 4, voor 2 baritonsaxofoons. Resolute Music Publications
2017 Arrêt sur image, voor altsaxofoon. Éditions Doberman-Yppan
2017 Déroulement. voor baritonsaxofoon en piano
2018 Tie-Break 2, voor altsaxofoon en viool. Note en Bulle Éditions
2018 Two for One, voor sopraansaxofoon en B♭ trompet. Note en Bulle Éditions
2018 Kif-Kif, voor saxofoon en snaartrom. Note en Bulle Éditions
2018 Double Fault, voor altsaxofoon en B♭ klarinet. Note en Bulle Éditions
2018 Un processus discretus, voor altsaxofoon en gitaar. Éditions Doberman-Yppan
2019 Faux-fuyant, voor sopraansaxofoon en hobo. Note en Bulle Éditions
2019 Hors-jeu, voor tenorsaxofoon en fagot
2019 Hors-jeu, versie B, voor tenorsaxofoon en basklarinet
2020 High Expectations, voor sopranino saxofoon
2020 Soliloques, voor altsaxofoon. Note en Bulle Éditions
2021 Nonante, voor saxofoon. Éditions Billaudot, Collection Saxiana
2022 Low Expectations, voor bassaxofoon
2022 Deuce 5, voor sopraansaxofoon en tenorsaxofoon
2022 Deuce 6, voor altsaxofoon en baritonsaxofoon
2023 À intervalles fixes, voor altsaxofoon en slagwerk

Werken voor orgel[bewerken | brontekst bewerken]

1990 Ullaaq

Werken voor piano[bewerken | brontekst bewerken]

1998 Hiroshima. Éditions Doberman-Ypann. Oorspronkelijke titel: Hiroshima mon amour
2003 6 Ushebtis. Note en Bulle Éditions
2006 Tanze vor Angst - Hommage à Paul Klee. Note en Bulle Éditions
2013 Asubakatchin (Capteur de rêves / Dreamcatcher)
2015 Mémoire et oubli
2023 Mycélium

Werken voor slagwerk[bewerken | brontekst bewerken]

1991 Quatuor, voor 2 marimba, 2 vibrafoon en 4 gongs
1994 La soif du mal... Hommage à Orson Welles, voor 16 slagwerkers
2018 Pommes, voor slagwerk (solist). Note en Bulle Éditions

Werken voor trombone[bewerken | brontekst bewerken]

2005 Stuntman^[6]

Werken voor viool[bewerken | brontekst bewerken]

2008 Coups d'archet. Note en Bulle Éditions
2014 Cadenza

Vocale muziek[bewerken | brontekst bewerken]

Liederen[bewerken | brontekst bewerken]

1998 Mitsu no kisetsu, voor contra-alt en baritonsaxofoon - tekst: Matsuo Basho "Haiku". Éditions Jobert, Collection Pierre de Lune.
1999 Ogura sanso, voor sopraan en klein ensemble - tekst: Hyakunin Isshu (Wakagedichten vanuit de Edoperiode)
2013 Chemin du miracle, voor sopraan, klarinet en viool

Filmmuziek[bewerken | brontekst bewerken]

2011 El jardín imaginario^[7]

Geselecteerde albums, EP's en audiobestanden[bewerken | brontekst bewerken]

La soif du mal...Hommage à Orson Welles. Op het album: Percumania – Nishimura, Longtin, Lemay, Grégoire. Slagwerk: Daniel Fortin, Jean-Éric Frenette, Johanne Latreille, Julien Grégoire, Mario Venditti; Robert Leroux, dirigent. Série Actuelles.(Faculté de musique de l'Université de Montréal UMMUS-UMMM; 1997)
Incertitude. Op het album: Nouvelle musique pour saxophone et piano. Rémi Ménard, saxofoon, Marc Joyal, piano. (Société nouvelle d'enregistrement SNE; 2000). Geremasterd 2021 door de componist als single (1 audiobestand).
Ombres d'automne et de lune. Op het album: Salom Tours, 2000-2001. Quatuor Apollinaire. (Erol Records; 2002). Geremasterd 2021 door de componist als single (1 audiobestand).
5 Études voor saxofoon. Op het album: New School. Jean-François Guay, saxofoon. (Fidelio; 2003)
Vagues vertiges. Op het album: Musique à l'Université Laval, vol. VI. Quatuor de Saxophones Nelligan, Serge Laflamme, percussie, Ensemble de Saxophones du Domaine Forget, Jean-Marie Londeix, dirigent. (Société nouvelle d'enregistrement SNE; 2003)
Débâcle. Op het album: Le Quintette à vents Estria. Estria Houtblaaskwintet. (Atma Classique; 2004)
Mare tranquilitatis III. Op het album: CD International Composition Prize 2007, World Premiere Recordings. Luxemburgs Sinfonietta, Marcel Wengler, dirigent. (Editions LGNM 407; 2007)
Motel Suite (versie B). 2009. Op het album: Crack. Duo Zéphyr. (Erol Records; 2009)
Tanze vor Angst (hommage à Paul Klee); 6 Ushebtis. Op het album: Small is Beautiful: Miniature Pieces for Piano. Yoko Hirota, piano. (Phoenix Classical, 2009; Novana Records, 2020).
Fragments/Metamorphosis. Op het album: Land of Living Skies. Leden van het Estria Houtblaaskwintet. (Centrediscs; 2011)
Deuce. Op het album: Le Plus Vite Possible. Jeffrey Vicker, Dan Gelok, saxofoons. (Jeffrey E. Vicker/SaxViker Music; 2012)
Hiroshima mon amour. Op het album: Voces Borealis. Yoko Hirota, piano. (Centrediscs; 2013)
Sarajevo. Op het album: Consonances modernes. Quatuor de saxophones Nelligan. (Oratorium; 2013)
Asubakatchin. Op het album: Umbra Septentrionis. Yoko Hirota, piano. (Centrediscs; 2013)
L'errance... Inhoud: L'errance...hommage à Wim Wenders; Structure/Paysage...hommage à Eli Bornstein; Territoires intérieurs (hommage à Bernard Émond). Zilveren Berk Strijkkwartet (Silver Birch String Quartet). Met: Yoko Hirota, piano, voor Territoires intérieurs. (Centrediscs; 2013)
Oran. Op het album: Metropolis. Allen Harrington, saxofoon, Laura Loewen, piano. (Ravello Records; 2014)
Deuce. Op het album: Diálogos. Dúo Lisus. (FonoSax; 2015)
Urban Influx. Op het album: ISCM Canadian Section - 2015 Selected Works. Proteus Kwartet. (Canadian League of Composers; 2015)
Fragments noirs. EP (9 audiobestanden). Stereoscope Saxofoon Duo. (Centretracks; 2017)
Pommes. EP (8 audiobestanden). Ryan Scott, slagwerk. (Centretracks; 2019)
5 Études pour saxophone. EP (5 audiobestanden). Jean-François Guay, saxofoon. (Centretracks; 2021)
Soliloques. EP (7 audiobestanden). Stéphane Sordet, saxofoon. (Centretracks; 2022)
Lignum et Spiritus. EP (4 audiobestanden). Inhoud: Point d'équilibre (Stephen Tam, fluit; Yoko Hirota, piano) -- Shared Visions ( Anthony Thompson, klarinet; Yoko Hirota, piano) -- Play-off (Ron Cohen Mann, hobo; Yoko Hirota, piano) -- Au coude-à-coude (Kevin Harris, fagot; Yoko Hirota, piano). (Centrediscs; 2023)
Mycélium. EP (7 audiobestanden). Yoko Hirota, piano. Gepubliceerd door de componist, 2023.

Geselecteerde video's (liveoptredens)[bewerken | brontekst bewerken]

À découvert.. Christian Robinson, viool. 5 Penny New Music Concerts, Sudbury, Brewer Lofts Cathedral, 11 juni 2016. YouTube-video, 12:28.
Concetto Spaziale (hommage à Lucio Fontana) . Echo Rogue Saxophoontrio. 16e Wereld Saxofoon Congres, St. Andrews, Schotland, 12 juli 2012. YouTube-video, 13:00.
Deuce 2. Duo d'entre-deux (Tommy Davis, Nick Zoulek, saxofoons). Kent State University, 27 september 2014. YouTube-video, 11:33.
Double Fault. Duo entre-nous (Jackie Glazier, klarinet, Don-Paul Kahl, saxofoon). Gent, België, 24 november 2022. YouTube-video, 4:30.
Du simple au double. Houtwerk Rietkwintet. Deinze, België, 27 december 2022. YouTube-video, 8:05.
Falten und Farben. Eastman Saxophone Project. Lenteconcert 2023, Kilbourn Hall, Eastman School of Music, 4 april 2023. YouTube-video, 8:21.
Fingerprints. Duo Gemini (Jean-Frédéric Molard, viool, Jean-Noël Remiche, piano). Festival Osmose (Evere, België). 3 december 2022. YouTube-video, 3:06.
Hors-jeu. Maya Grossman, fagot, Andrew Hosler, tenorsaxofoon. Concertreeks: The_____Experiment, Stamps Auditorium, Universiteit van Michigan, Ann Arbor, 19 november 2021. YouTube-video, 3:48.
Intimate Echoes. Baptiste Boiron, tenorsaxofoon, Chloe Weston, piano. Western University, von Kuster Hall, 29 maart 2018. YouTube-video, 12:40.
Into Thin Air. Andrew Allan, sopraansaxofoon. 18e Wereld Saxofoon Congres, Zagreb, 10 oktober 2018. YouTube-video, 5:26.
L'arc de lyre. Kristan Toczko, harp, Jared Tehse, piano. Arizona State University, 12 februari 2022. YouTube-video, 5:44.
Les photographies du 21. Alexander Magg, saxofoon. Universiteit van Cincinnati, College-Conservatory of Music, Cohen Family Theatre, 25 oktober 2012. YouTube-video, 17:22.
Les yeux de la solitude. Matthew Henry, saxofoon, Dave Fair, percussie. Western University, von Kuster Hall, 6 april 2014. YouTube-video, 19:07.
Manu Militari. Duo Alto (Noa Mick, saxofoon, Anat Nazarathy, fluit). Gefilmde studio-opname, Bazel, 2019. YouTube-video, 3:11.
No Limits.Tommy Davis, saxofoon, Patrick Harrop, interactieve beelden. Théâtre du Nouvel Ontario (Sudbury), 17 maart 2018. YouTube-video, 12:15.
Oran. Allen Harrington, saxofoon, Laura Loewen, piano. SaxOpen. Straatsburg (Frankrijk), 11 juli 2015. WebTV-video, 13:09.
Ramallah. Victor Herman, altsaxofoon; Koninklijk Harmonieorkest Vooruit Harelbeke; Erik Desimpelaere, dirigent. CC Het Spoor, Harelbeke (België), 28 december 2019. YouTube-video, 16:38.
Shadows of Bamian. Proteus Saxofoon Kwartet. North American Saxophone Alliance Region 9 Conference, Universiteit van Saskatchewan, 9 februari 2013. YouTube-video, 19:44.
Stuntman. James C. Lebens, trombone. Salle Henri-Gagnon, Université Laval, 23 september 2005. YouTube-video, 15:45.
Tanze vor Angst (hommage à Paul Klee). Yoko Hirota, piano. Western University, von Kuster Hall, 10 januari 2014. YouTube-video, 4:07.
Trou noir. Sumner Truax, saxofoon; Kurt Eric Galván, piano; Copeland Woodruff; acteur. Hatch Recital Hall, Eastman School of Music, 8 november 2014. YouTube-video, 14:51.

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

(en) Composers' Forum. The Directory. New York: Composers' Forum, 1989.
(en) Danard, Rebecca J. "Key Sounds: Robert Lemay's Clap." In: Études in Performing Extended Techniques: Twelve Newly-Commissioned Canadian Works for Solo Clarinet, 77-91. DMA proefschrift, Universiteit van Cincinnati, 2011.
(en) Durst, Aaron M. A Descriptive Catalog of the Saxophone Compositions of Robert Lemay. DMA proefschrift, Universiteit van Georgia, 2008.
(en) Guay, Jean-François. "Robert Lemay, Four Pedagogical Pieces for Alto Saxophone." Saxophone Symposium 25 (2000): 71-72.
(fr) Lemay, Robert. "Forme et mouvement dans Solitude oubliée et Sarajevo." Actes de la Journée Sciences et Savoirs 12 (2006): 9–13.
(en) Mahaffey, Matthew Ray. "A Performance Guide to Robert Lemay's Ariana, Kaboul for Alto Saxophone and Film. " DMA proefschrift, Universiteit van Iowa, 2018.

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

(fr) Bertocchi, Serge. "Entretien avec Robert Lemay." Saxophonèmes, 2007.
(en) (fr) Biografie op de internetpagina van het Canadian Music Centre - Centre de Musique Canadienne (CMC)
(en) Biografie op de internetpagina van de muziekuitgeverij Babelmusic
(en) Biografie op de internetpagina van het "Silver Birch String Quartet"
(en) Hirota, Yoko. "6 Ushebtis." Canadian Music Centre. Gefilmd op 19 januari 2020. Canadian Music Centre, Toronto. YouTube-video (47:41).
(en) Robert Lemay in de Internet Movie Database

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Durst, Aaron M. (2008). A Descriptive Catalog of the Saxophone Compositions of Robert Lemay (PDF), Abstract, (DMA proefschrift). Universiteit van Georgia.
↑ Durst, 126-43.
↑ (en) Mahaffey, Matthew Ray (2018). A Performance Guide to Robert Lemay's Ariana, Kaboul for Alto Saxophone and Film (DMA proefschrift). Universiteit van Iowa.
↑ (en) Danard, Rebecca J. (2011). "Key Sounds: Robert Lemay's Clap." In: Études in Performing Extended Techniques: Twelve Newly-Commissioned Canadian Works for Solo Clarinet, 77-91. (DMA proefschrift). Universiteit van Cincinnati.
↑ (en) McGinnis, Barry Eugene (2002). An Annotated Bibliography of Selected Published Works for Saxophone and Percussion (DMA proefschrift). University of Georgia. pp. 67–71.
↑ (en) Sorenson, Dale (2015). Canadian Solo Trombone Repertoire: An Annotated Bibliography (PDF) (DMA proefschrift). University of Toronto. pp. 80–81.
↑ Voor deze film is een fragment uit Metaesquema - hommage à Hélio Oiticica (2010) gebruikt.

[1] (en) Durst, Aaron M. (2008). A Descriptive Catalog of the Saxophone Compositions of Robert Lemay (PDF), Abstract, (DMA proefschrift). Universiteit van Georgia.

[2] Durst, 126-43.

[3] (en) Mahaffey, Matthew Ray (2018). A Performance Guide to Robert Lemay's Ariana, Kaboul for Alto Saxophone and Film (DMA proefschrift). Universiteit van Iowa.

[4] (en) Danard, Rebecca J. (2011). "Key Sounds: Robert Lemay's Clap." In: Études in Performing Extended Techniques: Twelve Newly-Commissioned Canadian Works for Solo Clarinet, 77-91. (DMA proefschrift). Universiteit van Cincinnati.

[5] (en) McGinnis, Barry Eugene (2002). An Annotated Bibliography of Selected Published Works for Saxophone and Percussion (DMA proefschrift). University of Georgia. pp. 67–71.

[6] (en) Sorenson, Dale (2015). Canadian Solo Trombone Repertoire: An Annotated Bibliography (PDF) (DMA proefschrift). University of Toronto. pp. 80–81.

[7] Voor deze film is een fragment uit Metaesquema - hommage à Hélio Oiticica (2010) gebruikt.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]