Séamus Coleman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Séamus Coleman
Séamus Coleman
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 11 oktober 1988
Geboorteplaats Killybegs, Ierland
Lengte 177 cm
Been rechts
Positie Rechtsback, rechtsmidden
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Everton
Rugnummer 23
Contract tot 30 juni 2022
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2006–2008
2009–
2010
Vlag van Ierland Sligo Rovers
Vlag van Engeland Everton
Vlag van Engeland Blackpool
55(1)
301(20)
12(1)
Interlands **
2007–2010
2011–
Vlag van Ierland Ierland –21
Vlag van Ierland Ierland
13(1)
56(1)

* Bijgewerkt op 21 augustus 2021
** Bijgewerkt op 9 februari 2020
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Séamus Coleman (Killybegs, 11 oktober 1988) is een Iers voetballer die doorgaans als rechtsback speelt. Hij verruilde Sligo Rovers in januari 2009 voor Everton. Coleman debuteerde in 2011 in het Iers voetbalelftal, waarmee hij actief was op onder meer het EK 2012 en EK 2016.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Coleman begon met voetballen bij St Catherine's, dat hij in 2006 verruilde voor Sligo Rovers. Nadat hij drie jaar had gespeeld in de middenmoot van de Premier Division, haalde Everton hem in januari 2009 naar Engeland. Dit bleek het begin van een periode van meer dan tien jaar bij de club. Die werd alleen 2,5 maand onderbroken in maart-mei 2010 voor een verhuur aan Blackpool.

Coleman maakte op 22 oktober 2009 zijn debuut voor Everton. Coach David Moyes gaf hem toen een basisplaats in een met 5–0 verloren wedstrijd in de Europa League uit tegen Benfica. Zijn debuut in de Premier League volgde drie dagen later. Moyes liet hem toen in de 80e minuut invallen voor John Heitinga in een met 3–2 verloren wedstrijd uit bij Bolton Wanderers. Coleman werd in het seizoen 2010/11 een vaste waarde bij Everton. Hij maakte op 6 november 2010 zijn eerste doelpunt voor de club. Hij zorgde toen voor de 2–2 in een competitiewedstrijd uit bij Blackpool, tevens de eindstand. Coach Marco Silva benoemde Coleman in augustus 2019 tot nieuwe aanvoerder van Everton, als opvolger van de vertrokken Phil Jagielka. Hij speelde in september 2019 zijn 250e wedstrijd voor de club in de Premier League.

Clubstatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2006 Sligo Rovers Vlag van Ierland Premier Division 3 0 0 0 3 0
2007 26 0 0 0 26 0
2008 26 1 0 0 26 1
Club totaal 55 1 0 0 0 0 55 1
2009/10 Everton Vlag van Engeland Premier League 3 0 1 0 3 0 7 0
Club totaal 3 0 1 0 3 0 7 0
2009/10 Blackpool (huur) Vlag van Engeland Championship 12 1 0 0 12 1
Club totaal 12 1 0 0 0 0 12 1
2010/11 Everton Vlag van Engeland Premier League 34 4 6 2 40 6
2011/12 18 0 6 0 24 0
2012/13 26 0 5 1 31 1
2013/14 36 6 5 1 41 7
2014/15 35 3 2 0 5 2 42 5
2015/16 28 1 6 0 34 1
2016/17 26 4 2 0 28 4
2017/18 12 0 0 0 0 0 12 0
2018/19 29 2 1 0 30 2
2019/20 20 0 3 0 23 0
Club totaal 267 20 37 4 8 2 312 26
Carrière totaal 334 22 37 4 11 2 382 28

Bijgewerkt tot en met 30 juni 2020.[1]

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Coleman debuteerde op 8 februari 2011 in het Iers voetbalelftal. Bondscoach Giovanni Trapattoni gunde hem die dag een basisplaats in een met 3–0 gewonnen oefeninterland tegen Wales. Na zes oefeninterlands speelde hij op 12 oktober 2012 voor het eerst een interland waarin meer op het spel stond dan prestige. Trapattoni stelde hem toen op in een met 1–6 verloren kwalificatiewedstrijd voor het WK 2014 tegen Duitsland. Coleman was op 11 oktober 2013 voor het eerst aanvoerder van de nationale ploeg. Ook dit was in een WK-kwalificatiewedstrijd tegen Duitsland, maar dan uit. De Duitsers wonnen deze keer met 3–0.

Coleman plaatste zich met Ierland voor het EK 2016, zijn eerste eindtoernooi. Hierop liet bondscoach Martin O'Neill hem alle vier de wedstrijden van de Ieren van begin tot eind spelen. Coleman maakte op 6 oktober 2016 zijn eerste interlanddoelpunt. Hij schoot toen het enige doelpunt van de wedstrijd binnen in een met 1–0 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het WK 2018 thuis tegen Georgië. Coleman brak op 24 maart 2017 zijn been als gevolg van een tackle van Neil Taylor in een WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wales.[2] Hierdoor miste hij de rest van de kwalificatiereeks, inclusief de play-offs tegen Denemarken. Coleman speelde op 23 maart 2018, op één dag na precies een jaar na zijn beenbreuk, zijn 44e interland.

Interlands van Séamus Coleman voor Vlag van Ierland Ierland
Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Engeland Everton
1. 8 februari 2011 Vlag van Ierland IerlandWales Vlag van Wales 3 – 0 Carling Nations Cup
2. 24 mei 2011 Vlag van Ierland IerlandNoord-Ierland Vlag van Noord-Ierland 5 – 0 Carling Nations Cup
3. 29 mei 2011 Vlag van Ierland IerlandSchotland Vlag van Schotland 1 – 0 Carling Nations Cup
4. 7 juni 2011 Vlag van Italië ItaliëIerland Vlag van Ierland 0 – 2 Vriendschappelijk
5. 15 augustus 2012 Vlag van Servië ServiëIerland Vlag van Ierland 0 – 0 Vriendschappelijk
6. 11 september 2012 Vlag van Kazachstan KazachstanIerland Vlag van Ierland 1 – 2 Kwalificatie WK 2014
7. 12 oktober 2012 Vlag van Ierland IerlandDuitsland Vlag van Duitsland 1 – 6 Kwalificatie WK 2014
8. 16 oktober 2012 Vlag van Faeröer FaeröerIerland Vlag van Ierland 1 – 4 Kwalificatie WK 2014
9. 14 november 2012 Vlag van Ierland IerlandGriekenland Vlag van Griekenland 0 – 1 Vriendschappelijk
10. 22 maart 2013 Vlag van Zweden ZwedenIerland Vlag van Ierland 0 – 0 Kwalificatie WK 2014
11. 26 maart 2013 Vlag van Ierland IerlandOostenrijk Vlag van Oostenrijk 2 – 2 Kwalificatie WK 2014
12. 29 mei 2013 Vlag van Engeland EngelandIerland Vlag van Ierland 1 – 1 Vriendschappelijk
13. 7 juni 2013 Vlag van Ierland IerlandFaeröer Vlag van Faeröer 3 – 0 Kwalificatie WK 2014
14. 11 juni 2013 Vlag van Spanje SpanjeIerland Vlag van Ierland 2 – 0 Vriendschappelijk
15. 14 augustus 2013 Vlag van Wales WalesIerland Vlag van Ierland 0 – 0 Vriendschappelijk
16. 6 september 2013 Vlag van Ierland IerlandZweden Vlag van Zweden 1 – 2 Kwalificatie WK 2014
17. 10 september 2013 Vlag van Oostenrijk OostenrijkIerland Vlag van Ierland 1 – 0 Kwalificatie WK 2014
18. 11 oktober 2013 Vlag van Duitsland DuitslandIerland Vlag van Ierland 3 – 0 Kwalificatie WK 2014
19. 15 oktober 2013 Vlag van Ierland IerlandKazachstan Vlag van Kazachstan 3 – 1 Kwalificatie WK 2014
20. 15 november 2013 Vlag van Ierland IerlandVlag van Letland Letland 3 – 0 Vriendschappelijk
21. 5 maart 2014 Vlag van Ierland IerlandServië Vlag van Servië 1 – 2 Vriendschappelijk
22. 25 mei 2014 Vlag van Ierland IerlandTurkije Vlag van Turkije 1 – 2 Vriendschappelijk
23. 31 mei 2014 Vlag van Italië ItaliëIerland Vlag van Ierland 0 – 0 Vriendschappelijk
24. 7 september 2014 Vlag van Georgië GeorgiëIerland Vlag van Ierland 1 – 2 Kwalificatie EK 2016
25. 14 november 2014 Vlag van Schotland SchotlandIerland Vlag van Ierland 1 – 0 Kwalificatie EK 2016
26. 29 maart 2015 Vlag van Ierland IerlandPolen Vlag van Polen 1 – 1 Kwalificatie EK 2016
27. 7 juni 2015 Vlag van Ierland IerlandEngeland Vlag van Engeland 0 – 0 Vriendschappelijk
28. 13 juni 2015 Vlag van Ierland IerlandSchotland Vlag van Schotland 1 – 1 Kwalificatie EK 2016
29. 7 september 2015 Vlag van Ierland IerlandGeorgië Vlag van Georgië 1 – 0 Kwalificatie EK 2016
30. 11 oktober 2015 Vlag van Polen PolenIerland Vlag van Ierland 2 – 1 Kwalificatie EK 2016
31. 13 november 2015 Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en HerzegovinaIerland Vlag van Ierland 1 – 1 Kwalificatie EK 2016
32. 16 november 2015 Vlag van Ierland IerlandBosnië en Herzegovina Vlag van Bosnië en Herzegovina 2 – 0 Kwalificatie EK 2016
33. 25 maart 2016 Vlag van Ierland IerlandZwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 0 Vriendschappelijk
34. 27 mei 2016 Vlag van Ierland IerlandNederland Vlag van Nederland 1 – 1 Vriendschappelijk
35. 13 juni 2016 Vlag van Ierland IerlandZweden Vlag van Zweden 1 – 1 EK 2016
36. 18 juni 2016 Vlag van België BelgiëIerland Vlag van Ierland 3 – 0 EK 2016
37. 22 juni 2016 Vlag van Italië ItaliëIerland Vlag van Ierland 0 – 1 EK 2016
38. 26 juni 2016 Vlag van Frankrijk FrankrijkIerland Vlag van Ierland 2 – 1 EK 2016