Schild (sterrenbeeld)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Kaart van het sterrenbeeld Schild.

Schild (Scutum, ook wel Scutum Sobieskii, afkorting Sct) is een klein sterrenbeeld in de Melkweg, liggende in de buurt van de hemelequator tussen 18u18m en 18u56m rechte klimming en -4° en -16° declinatie.

Tot de 17e eeuw maakten deze sterren deel uit van het -later verworpen- sterrenbeeld Antinous, maar Jan Hewelcke van Danzig (Johannes Hevelius) hernoemde het naar zijn broodheer koning Jan III Sobieski van Polen.

Sterren[bewerken | brontekst bewerken]

Het sterrenbeeld heeft geen heldere sterren, de helderste, alpha Scuti, heeft magnitude 3,85.

Telescopisch waarneembare objecten in het sterrenbeeld Schild, opgenomen in de New General Catalogue en Index Catalogue[bewerken | brontekst bewerken]

New General Catalogue (NGC)[bewerken | brontekst bewerken]

NGC 6625, NGC 6631, NGC 6639, NGC 6649, NGC 6655, NGC 6664, NGC 6682, NGC 6683, NGC 6694, NGC 6704, NGC 6705, NGC 6712

Index Catalogue (IC)[bewerken | brontekst bewerken]

IC 1287, IC 1295, IC 4768

Wat is er verder te zien?[bewerken | brontekst bewerken]

In dit sterrenbeeld bevindt zich een zeer rijk gebied in de Melkweg. Twee open sterrenhopen die voorkomen op de lijst van messierobjecten zijn de Wilde eendcluster (M11) en M26.

Begrenzing[bewerken | brontekst bewerken]

Van de door Eugène Delporte en de Internationale Astronomische Unie (IAU) vastgelegde begrenzingen rond de 88 erkende sterrenbeelden heeft de begrenzing rond het sterrenbeeld Schild de eenvoudigste en geometrisch meest herkenbare vorm. Delporte koos voor de begrenzing bestaande uit slechts 4 zijden. Dit soort begrenzing is echter ook te zien rond de sterrenbeelden Grote Hond, Kameleon, Microscoop, Sextant, Telescoop, Vliegende Vis, Zuiderkroon, Zuiderkruis en Zuidervis.

Aangrenzende sterrenbeelden[bewerken | brontekst bewerken]

(met de wijzers van de klok mee)