Silvia Persico

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Silvia Persico
Silvia Persico in de Boels Ladies Tour 2019
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 25 juli 1997
Geboorteplaats Alzano Lombardo, Vlag van Italië Italië
Sportieve informatie
Huidige ploeg UAE Team ADQ
Discipline(s) Veldrijden
Wegwielrennen
Ploegen
2017–2022
2023–
Valcar-Travel & Service
UAE Team ADQ
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 9e (2022)
Ronde van Vlaanderen 4e (2023)
Amstel Gold Race 9e (2023)
Luik-Bastenaken-Luik 13e (2024)
Ronde van Frankrijk 5e (2022)
WK op de weg 3e (2022)
Overige
Zeges:  
Brabantse Pijl 2023
Medailleoverzicht
Veldrijden
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 0 1
Totaal (1 medaille) 0 0 1
Wegwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Wereldkampioenschappen 0 0 1
Totaal (1 medaille) 0 0 1
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Silvia Persico (25 juli 1997) is een Italiaanse wielrenster die actief is op de weg en in het veld. Zij rijdt vanaf 2023 voor UAE Team ADQ.[1] Van 2017 tot 2022 kwam ze uit voor Valcar-Travel & Service.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Op 9 januari 2022 werd Persico voor het eerst Italiaans kampioene veldrijden. Enkele weken later reed ze verrassend naar het brons tijdens de wereldkampioenschappen veldrijden.[2] Ze eindigde op 51 seconden van het Nederlandse duo Marianne Vos & Lucinda Brand, die om het goud streden. Eerder op dit WK was ze samen met haar landgenoten: Lucia Bramati, Samuele Leone en Davide Toneatti ook al onofficieel wereldkampioen Mixed relay geworden.

Ook tijdens haar wegseizoen bleef Persico goed presteren. Na enkele ereplaatsen in de voorjaarsklassiekers won ze eind april 2022 met de Gran Premio della Liberazione haar eerste UCI-zege. In september won ze de vierde etappe in de Ronde van Spanje[3] en twee weken later wist ze de bronzen medaille weg te kapen op het wereldkampioenschap op de weg.[4]

In april 2023 won Persico de Brabantse Pijl en later dat jaar won ze zilver op het Italiaans kampioenschap op de weg en eveneens zilver op het WK gravel in eigen land, op een halve minuut achter Katarzyna Niewiadoma. In mei 2024 won ze de Grote Prijs van Morbihan.

Haar vier jaar jongere broer Davide is eveneens actief in het wielrennen.

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Veldrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Resultatentabel elite[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Regenboogtrui
WK
Europeese kampioenstrui
EK
Italiaans kampioenstrui
IK
Klassementen UCI-
ranking
Podia Aantal
crossen
WB SP Trofee EKZ/Swiss SMP Goud Zilver Brons
2016-2017 102e 100e 1 7
2017-2018 96e 2 8
2018-2019 Brons 81e 1 8
2019-2020 22e 6e 81e 12e 10e 93e 1 11
2020-2021 22e 6e 37e 46e 66e 9
2021-2022 Brons 9e Goud 14e 13e 2 1 2 20
2022-2023 4e Goud 29e 15e 18e 21e 6 11
Totaal 2 8 1 7 74

Podiumplaatsen elite[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Wereldkampioenschappen
Continentale kampioenschappen
Nationale kampioenschappen
Wereldbeker
Superprestige
Trofee
Overige veldritten
Nr. Seizoen Datum Veldrit Cat. Wedstrijdserie
Goud Overwinningen Goud
1. 2021-2022 01/11/2021 Vlag van Italië Gran Premio Mamma & Papà Guerciotti AM, Cremona C2 Losse cross (#1)
2. 09/01/2022 Vlag van Italië Italiaans kampioenschap, Variano Di Basiliano NC Italiaans kampioenschap (#1)
3. 2022-2023 27/11/2022 Vlag van Italië Gran Premio Val Fontanabuona, San Colombano Certénoli C2 Losse cross (#2)
4. 04/12/2022 Vlag van Italië Gran Premio Citta di Vittorio Veneto, Vittorio Veneto C2 Losse cross (#3)
5. 08/12/2022 Vlag van Italië Cyclocross del Ponte, Fae' Di Oderzo C2 Losse cross (#4)
6. 11/12/2022 Vlag van Italië Gran Premio Internazionale CX Città di Jesolo, Jesolo C2 Losse cross (#5)
7. 2/01/2023 Vlag van Zwitserland Cyclocross Meilen C2 Losse cross (#6)
8. 15/01/2023 Vlag van Italië Italiaans kampioenschap, Rome NC Italiaans kampioenschap (#2)
Zilver 2e plaatsen Zilver
1. 2021-2022 08/12/2021 Vlag van Italië Cyclocross del Ponte, Fae' Di Oderzo C2 Losse cross
Brons 3e plaatsen Brons
1. 2016-2017 22/01/2017 Vlag van Italië Gran Premio Citta di Vittorio Veneto, Vittorio Veneto (#1) C2 Losse cross (#1)
2. 2017-2018 09/12/2017 Vlag van Italië 13° Trofeo di Gorizia, Gorizia C2 Losse cross (#2)
3. 21/01/2018 Vlag van Italië Gran Premio Citta di Vittorio Veneto, Vittorio Veneto (#2) C2 Losse cross (#3)
4. 2018-2019 16/12/2018 Vlag van Italië Gran Premio Citta di Vittorio Veneto, Vittorio Veneto (#3) C2 SMP Master Cross
5. 2019-2020 01/11/2019 Vlag van Italië Gran Premio Citta Di Jesolo, Jesolo (#1) C2 Losse cross (#4)
6. 2021-2022 03/10/2021 Vlag van Italië Gran Premio Internazionale CX Città di Jesolo, Jesolo (#2) C2 Losse cross (#5)
7. 29/01/2022 Vlag van Verenigde Staten Wereldkampioenschap, Fayetteville CM Wereldkampioenschap

Wegwielrennen[bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen[bewerken | brontekst bewerken]

2022 - 3 zeges
2023 - 1 zege
2024 - 1 zege

Uitslagen in voornaamste wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2017 93e  
2018 113e   82e  
2019
2020
2021
2022 7e   5e   12e (1)  
2023 8e   14e   12e  
2024
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Strade Bianche Omloop Het Nieuwsblad Brabantse Pijl WK op de weg Wereld­ranglijsten
2017 48e 176e (UWT)
2018 81e opgave opgave 56e 84e 66e 153e (UWT)
2019 83e 66e opgave 353e (UWT)
2020 45e 50e opgave opgave 59e 340e (UWT)
2021 82e 76e 75e opgave 130e (UWT)
2022 9e 11e buit.tijd 10e 22e 7e Brons ↑ 8e (UWT)
2023 4e 9e 42e 62e Goud ↑ 12e
2024 57e 7e 70e 13e

Resultaten in overige wielerrondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Chongming Festival Elsy Jacobs Ronde van Noorwegen Holland Ladies Tour
2017 88e
2018 11e 31e
2019 37e 52e
2020
2021 28e 50e DNF
2022 Brons
2023

Ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]