Slag bij Burkersdorf

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Slag bij Burkersdorf
Onderdeel van de Zevenjarige Oorlog
Slag bij Burkersdorf
Datum 21 juli 1762
Locatie Burkersdorf
Strijdende partijen
Pruisen Oostenrijk
Leiders en commandanten
koning Frederik de Grote veldmaarschalk Leopold Josef, graaf von Daun
Troepensterkte
55.000

19.000 Russen (passief)

75.000
Verliezen
1.610 4.000
Zevenjarige oorlog

Lobositz · Reichenberg · Praag · Kolin · Hastenbeck · Groß-Jagersdorf · Moys · Rossbach · Breslau · Leuthen · Zorndorff · Lutterberg (1758) · Hochkirch · Bergen · Kay · Minden · Kunersdorf · Hoyerswerda · Maxen · Landshut · Warburg · Liegnitz · Torgau · Vellinghausen · Burkersdorf · Lutterberg (1762)

De Slag bij Burkersdorf was een veldslag tijdens de Zevenjarige Oorlog. Het gevecht vond plaats op 21 juli 1762 bij Burkersdorf in Silezië in het huidige Polen.

Context[bewerken | brontekst bewerken]

Toen tsaar Peter III van Rusland aan de macht kwam, koos Rusland partij voor Pruisen in plaats van voor Oostenrijk. De regering van tsaar Peter III was van korte duur. Nadat Catharina II van Rusland de macht greep, kregen de Russische troepen bevel zich uit de strijd terug te trekken. Koning Frederik de Grote slaagde er echter in generaal Sachar Tsjernysjev over te halen nog enkele dagen te blijven en door zijn aanwezigheid Oostenrijkse troepen 'aan zich te binden'.

De veldslag[bewerken | brontekst bewerken]

De Oostenrijkse bevelhebber Daun doorzag de toeschouwersrol van de Russen niet, en verdeelde zijn strijdkrachten overeenkomstig. Hij nam een sterke positie in op een aantal hoogten.

In de nacht van de 20e op de 21e stelde Frederik een grote batterij artillerie op, die de door de Oostenrijkers bezette hoogten bestreek. Tegelijkertijd liet hij zijn leger aanvalsposities innemen.

In de vroege morgen begon de artillerie met de beschieting van de Oostenrijkse cavalerie, die dwars door de Oostenrijkse infanterie vluchtte, de infanterie in chaos meenemend.

De Pruisische infanterie rukte vervolgens op, veroverde enkele Oostenrijkse stellingen en maakte meerdere kanonnen buit. De Oostenrijkers zagen zich genoodzaakt de aftocht te blazen en verloren de slag met meer dan 1.000 gevallenen en meer dan 2.000 gevangenen.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • (de) Johannes Kunisch: Friedrich der Große. Der König und seine Zeit. C.H. Beck, München 2004, S. 427 ff. ISBN 3-406-52209-2.
  • (de) Curt Jany:Geschichte der Preußischen Armee vom 15. Jahrhundert bis 1914, Zweiter Band, Die Armee Friederichs des Großen 1740-1763, Nachdruck hrsg. von Eberhard Jany, Osnabrück 1967. Zum Siebenjährigen Krieg: 625ff.
  • (de) http://www.preussenchronik.de/