Belgisch Staatsblad: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

In de regel

Versie van 6 aug 2018 01:12

Het Belgisch Staatsblad is de officiële publicatie van de Belgische staat, waarin wetten, koninklijke besluiten, decreten, ordonnanties, de oprichting van allerlei verenigingen, etc. voor het hele land worden bekendgemaakt. De Franse naam is Moniteur Belge, de Duitse naam is Belgisches Staatsblatt. De publicatie ervan wordt onder verantwoordelijkheid van de Federale Overheidsdienst Justitie verzorgd door het Bestuur van het Belgisch Staatsblad, anno 2017 onder directie van Wilfried Verrezen.^[1] Een wet die niet is gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad is wel geldig, maar kan niet worden tegensteld aan burgers.

Geschiedenis en talen

Het jaar 2017 heeft jaargang nummer 187, waarmee de wortels van het Belgisch Staatsblad teruggaan tot 1830, het jaar van de Belgische Revolutie. De eerste publicatie dateert van 20 oktober 1830, maar de uitgaven vormden aanvankelijk geen eenduidige reeks. In 1845 werden de afzonderlijke publicaties samengevoegd tot de Franstalige Le Moniteur belge. Vanaf het eind van de negentiende verschenen ook Nederlandse teksten in het Staatsblad, aanvankelijk rechts van de Franse. Om de gelijkwaardigheid van de Vlaamse en de Franse Gemeenschap te benadrukken wisselen de talen vanaf 1978 jaarlijks van positie. In de even jaren staat het Nederlands links. Voor de Duitse gemeenschap worden Duitse vertalingen gepubliceerd, maar die zijn niet rechtsgeldig.^[2]

Kennisneming van het Staatsblad

De Belgische rechtspraak volgt het algemene rechtbeginsel "nemo censetur ignorare legem" (iedereen wordt verondersteld de wet te kennen).^[3] Het is in principe niet mogelijk zich te beroepen op het feit dat men een wet niet kende. Inwoners van België moeten dus eigenlijk op de hoogte zijn van de inhoud van het Belgisch Staatsblad. In 2005 werd vastgesteld dat in België zo'n 45.000 wetten en één miljoen wetsartikelen van toepassing zijn.^[4] De burger dient daarvan echter alleen de wetten te kennen die op hem van toepassing zijn in de omstandigheden waarin hij zich bevindt.^[5]

Vanaf 3 juni 1997 is het Belgisch Staatsblad online beschikbaar. Sinds 1 januari 2003 wordt het Staatsblad niet langer verspreid in gedrukte vorm en is het alleen nog raadpleegbaar via het internet. De wetswijziging die hiervoor nodig was werd door het Arbitragehof in strijd geacht met de Grondwet, omdat niet alle burgers toegang hebben tot het internet. Om aan deze bezwaren tegemoet te komen werd in mei 2005 beslist om de inhoudsopgave van het Staatsblad opnieuw af te drukken en ter inzage neer te leggen in onder meer bibliotheken, postkantoren en gemeentehuizen, waarna de burger tegen een vergoeding in openbare gebouwen de website kan raadplegen. Er worden nog vijf exemplaren gedrukt: voor het Algemeen Rijksarchief, de Koninklijke Bibliotheek van België, en de archieven van het Belgisch Staatsblad, de FOD Justitie en de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Ook burgers kunnen een gedrukt exemplaar aanvragen, maar dat gebeurt zelden of nooit.^[2]

Omvang

De omvang van het Belgisch Staatsblad neemt gestaag toe. Tussen 1845 en 2012 verschenen er 1.717.992 pagina’s, in de vijf jaar van 2013 tot 2017 nog eens 502.502, voor een totaal van 2.220.494. Tussen 2003 en 2017 varieerde het aantal bladzijden per jaargang tussen 57.756 (in 2005) en 117.002 pagina's (in 2017).

Al in de eerste maanden van 2017 werd duidelijk dat het aantal bladzijden voor het eerst over de 100.000 zou gaan. Het record van 2017 kwam er echter niet door een sterke toename in wetgeving. Europese verdragen genereerden zo'n 25.000 extra bladzijden. Als gevolg van de zesde staatshervorming verschijnen Europese verdragsteksten die voorheen alleen op federaal niveau geplaatst werden nu ook op gewestelijk niveau, dus in drievoud. Het lijvigste lemma van 2017 was de Associatieovereenkomst tussen de Europese Unie en Oekraïne (6.827 bladzijden). Ook de voortschrijdende regionalisering van bevoegdheden binnen de Belgische federatie zorgde voor veel extra pagina's. De overheveling van het gezag over de binnenwateren van de FOD Mobiliteit naar de gewesten verdrievoudigde de hoeveelheid wetteksten over deze materie.^[2]^[6]^[7]

Verticale as: Aantal bladzijden
Bron: Matthijs e.a. (2005)^[8]; Belgisch Staatsblad, verwerking Voka–Kamer van Koophandel Limburg^[9]

Zie ook

Staatsblad van het Koninkrijk der Nederlanden

Externe links

Belgisch Staatsblad
Bestuur van het Belgisch Staatsblad
Federale Overheidsdienst Justitie (het vroegere Ministerie van Justitie van België)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Moniteur Belge - Belgisch Staatsblad. www.ejustice.just.fgov.be. Geraadpleegd op 30 december 2017.
↑ ^a ^b ^c Tommy Thijs, Waarom barst het Staatsblad al jaren uit zijn voegen?. Het laatste nieuws (hln.be). De Persgroep (28 november 2013). Geraadpleegd op 12 februari 2018.
↑ Van Hoecke, M., "De algemene rechtsbeginselen als rechtsbron: een inleiding", in Algemene rechtsbeginselen, Antwerpen 1991, 3-28
↑ Herman Matthijs, Maarten Theo Jans, Hedwig de Koker (2005). Bestuurswetenschappen: de overheid : instellingen en beleid. Intersentia nv, pp. 19. ISBN 9789050954457.
↑ Hens, T., "Over het adagium 'Nemo censetur ignorare legem' en de zorgvuldigheidsnorm", R.W., 1994-95, 1062-1063
↑ Staatsblad sluit recordjaar af met iets meer dan 117.000 pagina's. hln.be (29 december 2017). Geraadpleegd op 29 december 2017.
Voor bron aantal bladzijden: plaats muiswijzer op de grafiek. Aantal bladzijden van de jaargangen 2003–2017: 173e jg (2003): 62.806 p.; 174e jg (2004): 87.430 p.; 175e jg (2005): 57.756 p.; 176e jg. (2006): 76.470 p.; 177e jg (2007): 66.290 p.; 178e jg (2008): 69.358 p.; 179e jg (2009): 82.993 p; 180e jg (2010): 83.678 p p; 181e jg (2011): 81.964 p; 182e jg (2012): 89.084 p; 183e jg (2013): 104.172 p; 184e jg (2014): 107.270 p; 185e jg (2015): 81.832 p; 186e jg (2016): 92.226 p; 187e jg (2017): 117.002 p.
↑ Staatsblad al bijna 50.000 pagina's dik | Metro. Mass Transit Media (7 april 2017). Geraadpleegd op 30 december 2017.
↑ Herman Matthijs, Maarten Theo Jans en Hedwig de Koker, Bestuurswetenschappen. De overheid. Instellingen en beleid, 2005, p. 19
↑ Belgisch Staatsblad verbreekt triest record, 29 december 2017

[1] Moniteur Belge - Belgisch Staatsblad. www.ejustice.just.fgov.be. Geraadpleegd op 30 december 2017.

[barst-2] Tommy Thijs, Waarom barst het Staatsblad al jaren uit zijn voegen?. Het laatste nieuws (hln.be). De Persgroep (28 november 2013). Geraadpleegd op 12 februari 2018.

[3] Van Hoecke, M., "De algemene rechtsbeginselen als rechtsbron: een inleiding", in Algemene rechtsbeginselen, Antwerpen 1991, 3-28

[4] Herman Matthijs, Maarten Theo Jans, Hedwig de Koker (2005). Bestuurswetenschappen: de overheid : instellingen en beleid. Intersentia nv, pp. 19. ISBN 9789050954457.

[5] Hens, T., "Over het adagium 'Nemo censetur ignorare legem' en de zorgvuldigheidsnorm", R.W., 1994-95, 1062-1063

[6] Staatsblad sluit recordjaar af met iets meer dan 117.000 pagina's. hln.be (29 december 2017). Geraadpleegd op 29 december 2017.
Voor bron aantal bladzijden: plaats muiswijzer op de grafiek. Aantal bladzijden van de jaargangen 2003–2017: 173e jg (2003): 62.806 p.; 174e jg (2004): 87.430 p.; 175e jg (2005): 57.756 p.; 176e jg. (2006): 76.470 p.; 177e jg (2007): 66.290 p.; 178e jg (2008): 69.358 p.; 179e jg (2009): 82.993 p; 180e jg (2010): 83.678 p p; 181e jg (2011): 81.964 p; 182e jg (2012): 89.084 p; 183e jg (2013): 104.172 p; 184e jg (2014): 107.270 p; 185e jg (2015): 81.832 p; 186e jg (2016): 92.226 p; 187e jg (2017): 117.002 p.

[7] Staatsblad al bijna 50.000 pagina's dik | Metro. Mass Transit Media (7 april 2017). Geraadpleegd op 30 december 2017.

[8] Herman Matthijs, Maarten Theo Jans en Hedwig de Koker, Bestuurswetenschappen. De overheid. Instellingen en beleid, 2005, p. 19

[9] Belgisch Staatsblad verbreekt triest record, 29 december 2017

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
 [[Bestand:First page Moniteur belge - Belgisch Staatsblad.jpg|thumb|175px|Het Belgisch Staatsblad, jaargang 2010, dus met Nederlands links – zie hoofdtekst.]]
-Het '''Belgisch Staatsblad''' is de officiële publicatie van de [[België (hoofdbetekenis)|Belgische]] staat, waarin [[wet]]ten, [[koninklijk besluit|koninklijke besluiten]], [[Decreet (staatsrecht)|decreten]], [[Ordonnantie (Brussel)|ordonnantie]]s, de oprichting van allerlei verenigingen, etc. voor het hele land worden bekendgemaakt. De Franse naam is '''Moniteur Belge''', de Duitse naam is '''Belgisches Staatsblatt'''. De publicatie ervan wordt onder verantwoordelijkheid van de [[Federale Overheidsdienst Justitie]] verzorgd door het ''Bestuur van het Belgisch Staatsblad'', anno 2017 onder directie van [[Wilfried Verrezen]].<ref>{{Citeer web|url=http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl|titel=Moniteur Belge - Belgisch Staatsblad|bezochtdatum=2017-12-30|werk=www.ejustice.just.fgov.be}}</ref> Een wet die niet is gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad heeft geen gelding.
+Het '''Belgisch Staatsblad''' is de officiële publicatie van de [[België (hoofdbetekenis)|Belgische]] staat, waarin [[wet]]ten, [[koninklijk besluit|koninklijke besluiten]], [[Decreet (staatsrecht)|decreten]], [[Ordonnantie (Brussel)|ordonnantie]]s, de oprichting van allerlei verenigingen, etc. voor het hele land worden bekendgemaakt. De Franse naam is '''Moniteur Belge''', de Duitse naam is '''Belgisches Staatsblatt'''. De publicatie ervan wordt onder verantwoordelijkheid van de [[Federale Overheidsdienst Justitie]] verzorgd door het ''Bestuur van het Belgisch Staatsblad'', anno 2017 onder directie van [[Wilfried Verrezen]].<ref>{{Citeer web|url=http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi/welcome.pl|titel=Moniteur Belge - Belgisch Staatsblad|bezochtdatum=2017-12-30|werk=www.ejustice.just.fgov.be}}</ref> Een wet die niet is gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad is wel geldig, maar kan niet worden tegensteld aan burgers.
 == Geschiedenis en talen ==