Sporting Charleroi in het seizoen 2000/01
Sporting Charleroi | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Naam | Royal Charleroi Sporting Club | |||||
Bijnaam | De Zebra's | |||||
Opgericht | 1904 | |||||
Stadion | Stade du Pays de Charleroi | |||||
Capaciteit | 26.000 | |||||
Voorzitter | Abbas Bayat | |||||
Trainer | Enzo Scifo Manu Ferrera | |||||
Competitie | Eerste Klasse | |||||
| ||||||
|
Dit artikel beschrijft de prestaties van de Belgische voetbalclub Sporting Charleroi in het seizoen 2000–2001.
Gebeurtenissen[bewerken | brontekst bewerken]
Voorzitterswissel[bewerken | brontekst bewerken]
In maart 2000 grepen Enzo Scifo, die toen nog als speler onder contract lag bij RSC Anderlecht, en diens entourage de macht binnen de club. Scifo werd meerderheidsaandeelhouder van Charleroi en installeerde zijn advocaat en rechterhand Pol Massart als interim-voorzitter met het idee om hem na zijn spelerscarrière, die hij bij Charleroi zou afsluiten, op te volgen.[1][2] Na afloop van het seizoen 1999/00 kreeg Abbas Bayat, eigenaar van waterproducent Chaudfontaine, de meerderheid (81 procent) van de aandelen in handen, waarna hij ook de nieuwe voorzitter van de club werd.[3][4]
In de zomer van 2000 maakte Scifo als speler de overstap van Anderlecht naar Charleroi. Ondanks de overname van Bayat bleef hij aanvankelijk aan de sportieve touwtjes trekken binnen de club. Als speler maakte hij deel uit van de A-kern. Daarnaast was Scifo ook een minderheidsaandeelhouder en bekleedde hij de functie van vicevoorzitter.[5] Op die manier woog hij ook op het beleid van de club. Na het ontslag van trainer Manu Ferrera eind november 2000 werd hij ook hoofdcoach van Charleroi.
Trainerswissel[bewerken | brontekst bewerken]
Manu Ferrera begon als hoofdcoach aan het seizoen 2000/01. In tegenstelling tot een seizoen eerder slaagde Charleroi er ditmaal in om uit de degradatiezone te blijven. Ferrera loodste de Zebra's naar een gedeelde vijfde plaats in het klassement. Desondanks kon hij op weinig vertrouwen van het bestuur rekenen en werd zijn positie regelmatig in vraag gesteld.[6] Begin november werd Charleroi in de beker uitgeschakeld na een wanprestatie tegen STVV (3–0).[7] Op 29 november 2000, enkele dagen na de competitienederlaag tegen KV Mechelen (4–3), werd Ferrera aan de kant geschoven.[8] De club bood hem vervolgens een rol als scout en sportief raadgever aan, maar Ferrera ging niet op het aanbod in.[9] Enkele dagen na zijn ontslag werd hij opgevolgd door Scifo, die om medische redenen een punt achter zijn spelerscarrière moest zetten.
Transfers[bewerken | brontekst bewerken]
Charleroi nam in de zomer van 2000 afscheid van verschillende buitenlanders. Zo verloor de club spits Alexandros Kaklamanos aan AA Gent. In ruil trok Charleroi hoofdzakelijk Belgen aan. Enzo Scifo, die sinds maart 2000 ook aandeelhouder van de club was, maakte de overstap van landskampioen RSC Anderlecht. Verder verhuisden ook Roberto Bisconti, Ronald Foguenne en Marc Vangronsveld naar Charleroi. In het najaar keerde ook de jonge doelman Olivier Renard terug na een seizoen Udinese. Philippe Albert probeerde na een lange revalidatie terug te keren op het hoogste niveau, maar besloot uiteindelijk in oktober 2000, na nieuwe problemen met de knie, om een punt achter zijn carrière te zetten.[10] Enkele weken later stopte ook Scifo om medische redenen met voetballen.[11]
Competitie[bewerken | brontekst bewerken]
Charleroi begon uitstekend aan het nieuwe seizoen. Onder leiding van coach Ferrera steeg Charleroi in het najaar van 2000 naar een gedeelde vijfde plaats in het klassement. De club won voor eigen supporters van onder meer van KRC Harelbeke (5–0), AA Gent (4–3), Lierse SK (2–0) en Sporting Lokeren (1–0). Desondanks kon Ferrera op weinig vertrouwen rekenen van het bestuur. Zo kwam er onder meer kritiek op de zware nederlagen tegen de topclubs. Charleroi verloor met zware cijfers van RSC Anderlecht (7–2), Standard Luik (4–0) en Club Brugge (4–0).
Eind november werd Ferrera aan de kant geschoven en opgevolgd door Scifo. Onder diens leiding zakten de Zebra's terug naar de negende plaats. Op de 32e speeldag verloor Charleroi met 4–0 op het veld van Eendracht Aalst, dat geleid werd door Scifo's voorganger Ferrera. Na de zware nederlaag zette Scifo middenvelder Roberto Bisconti uit de selectie en insinueerde hij dat er sprake was van omkoping.[12] Na zijn uitspraken stelde bondsprocureur René Verstringhe een onderzoek in. Een week na de zware nederlaag tegen Aalst werd Charleroi in eigen stadion met 1–7 ingeblikt door STVV. Scifo's manier van werken en gebrek aan tactisch inzicht werden in de media hevig bekritiseerd.[13]
Beker van België[bewerken | brontekst bewerken]
In de Beker van België werd Charleroi na een wanprestatie in de eerste ronde uitgeschakeld door Sint-Truidense VV (3–0). De ervaren leiders van het team, Enzo Scifo en Dante Brogno, pakten beide een rode kaart. Voor zijn uitsluiting had Brogno ook al een strafschop gemist.[7]
Spelerskern[bewerken | brontekst bewerken]
Technische staf[bewerken | brontekst bewerken]
Functie | Naam | Nationaliteit | Opmerking |
---|---|---|---|
Coach | Enzo Scifo | België | Vanaf 30 november 2000. |
Coach | Manu Ferrera | België | Ontslagen op 29 november 2000. |
Assistent-coach | Mario Notaro | België / Italië | |
Keeperstrainer | István Gulyás | Hongarije |
Uitrustingen[bewerken | brontekst bewerken]
Shirtsponsor(s): Chaudfontaine
Sportmerk: Umbro
Thuis
|
Thuis
|
Uit
|
Uit
|
Doelman
|
Transfers[bewerken | brontekst bewerken]
Zomer[bewerken | brontekst bewerken]
Winter[bewerken | brontekst bewerken]
Naam | Nationaliteit | Van / Naar | Type |
---|---|---|---|
Inkomend | |||
Fabrice Kelban | Frankrijk | Paris Saint-Germain | Gekocht |
Eduardo | Brazilië | Vasco da Gama | Gekocht |
Alireza Emamifar | Iran | Fajr Sepasi Shiraz | Gekocht |
Olivier Renard | België | Udinese | Huur |
Uitgaand | |||
Philippe Albert | België | Einde carrière | |
Enzo Scifo | België | Einde carrière |
Eerste klasse[bewerken | brontekst bewerken]
Klassement[bewerken | brontekst bewerken]
GW | W | G | V | DV | DT | DS | Ptn | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
K (CL) | 1 | RSC Anderlecht | 34 | 25 | 8 | 1 | 88 | 25 | +63 | 83 |
(UEFA) | 2 | Club Brugge | 34 | 23 | 9 | 2 | 83 | 24 | +59 | 78 |
(UEFA) | 3 | Standard Luik | 34 | 16 | 12 | 6 | 71 | 44 | +27 | 60 |
4 | Sporting Lokeren | 34 | 16 | 9 | 9 | 58 | 41 | +17 | 57 | |
5 | AA Gent | 34 | 16 | 9 | 9 | 61 | 49 | +12 | 57 | |
6 | Germinal Beerschot | 34 | 17 | 3 | 14 | 62 | 53 | +9 | 54 | |
7 | Excelsior Moeskroen | 34 | 15 | 8 | 11 | 63 | 49 | +14 | 53 | |
(beker) | 8 | KVC Westerlo | 34 | 15 | 8 | 11 | 61 | 53 | +8 | 53 |
9 | Sporting Charleroi | 34 | 14 | 5 | 15 | 51 | 65 | -14 | 47 | |
10 | Lierse SK | 34 | 12 | 7 | 15 | 44 | 51 | -7 | 43 | |
11 | KRC Genk | 34 | 11 | 9 | 14 | 45 | 51 | -6 | 42 | |
12 | Antwerp FC | 34 | 11 | 7 | 16 | 38 | 45 | -7 | 40 | |
13 | Sint-Truidense VV | 34 | 9 | 8 | 17 | 44 | 54 | -10 | 35 | |
14 | KSK Beveren | 34 | 9 | 8 | 17 | 30 | 64 | -34 | 35 | |
15 | La Louvière | 34 | 6 | 12 | 16 | 32 | 56 | -24 | 30 | |
16 | Eendracht Aalst | 34 | 7 | 8 | 19 | 33 | 65 | -32 | 29 | |
17 | KRC Harelbeke | 34 | 8 | 4 | 22 | 36 | 79 | -43 | 28 | |
18 | KV Mechelen | 34 | 4 | 10 | 20 | 40 | 72 | -32 | 22 |