Star Mazda Championship 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Star Mazda Championship 2011
vorige: 2010 volgende: 2012

Het Star Mazda Championship 2011 was een raceklasse in de autosport. Het was het dertiende kampioenschap van de Formule Mazda. En werd georganiseerd door IndyCar als onderdeel van het Road to Indy programma. Het seizoen telde 11 races verdeelt over 10 raceweekenden. Waarvan drie straatcircuits, vier wegraces en drie ovalcircuits.

Het kampioenschap had ook een Expert Series dit was voor rijders die dertig jaar zijn of ouder. Het Expert en Masters kampioenschap waren ten opzicht van vorig jaar nu samengevoegd tot één Expert kampioenschap

Tristan Vautier won vier van de elf races en had zo een voorsprong van 25 punten op Conor De Phillippi die ook vier races won. Vautier plaatste zich in elke race in de top vijf zo won hij het kampioenschap.

J. W. Roberts won het Expert Series kampioenschap, mede doordat Walt Bowlin niet deelnam aan de laatste race.

Team Pelfrey won het kampioenschap voor teams doordat Conor De Phllippi als tweede en Nick Andries als derde in het kampioenschap eindigde.

Teams en rijders[bewerken | brontekst bewerken]

Alle teams reden met een gelijk chassis en met een 1.3 L Mazda RX-8-motor en met Goodyear banden.

Team Nr Rijders Races
Vlag van Verenigde Staten JDC Motorsports 5 Vlag van Frankrijk Tristan Vautier Alles
19 Vlag van Rusland Mikhail Goikhberg Reed alleen in Infineon
27 Vlag van Verenigde Staten Nick Mancuso Reed niet in Mosport, Trois-Rivières en Baltimore
39 Vlag van Brazilië João Jardim Reed niet in St. Petersburg en Barber
64 Vlag van Verenigde Staten Patrick O'Neill Expert; Reed alleen in Infineon
85 Vlag van Verenigde Staten Chris Miller Reed alleen in St. Petersburg en Mosport
Vlag van Verenigde Staten Juncos Racing 7 Vlag van Brazilië João Victor Horto Alles
10 Vlag van Colombia Tatiana Calderón Alles
28 Vlag van Verenigde Staten Gustavo Menezes Alles
39 Vlag van Verenigde Staten Richard Heistand Verliet het team na St. Petersburg
60 Vlag van Chili Martin Scuncio Verliet het kampioenschap na Mosport
Vlag van Verenigde Staten Team Pelfrey 11 Vlag van Verenigde Staten Conor De Phillippi
81 Vlag van Verenigde Staten Nick Andries
Vlag van Verenigde Staten World Speed Motorsports 16 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lloyd Read Reed alleen in Laguna Seca
Vlag van Verenigde Staten Team GDT 19 Vlag van Verenigde Staten Richard Heistand Reed alleen in Barber
37 Vlag van Verenigde Staten Dom Bastien Expert; Reed alleen in Laguna Seca
48 Vlag van Ierland Patrick McKenna Reed niet in Milwaukee, Iowa en Baltimore
65 Vlag van Verenigde Staten J. W. Roberts Expert; Reed niet in Barber en Milwaukee
Vlag van Venezuela Linares Racing 20 Vlag van Venezuela Carlos Linares
Vlag van Canada AIM Autosport 23 Vlag van Verenigde Staten Walt Bowlin Expert; Reed alleen in St. Petersburg, Barber, Mosport, Trois-Rivières, Infineon en Baltimore
66 Vlag van Canada Zack Meyer Reed alleen in St. Petersburg en Barber
72 Vlag van Verenigde Staten Larry Pegram Expert; Reed alleen in St. Peterburg, Barber, Trois-Rivières en Infineon
99 Vlag van Verenigde Staten Learic Cramer Reed alleen in Baltimore
Vlag van Canada The Racing Company 26 Vlag van Canada Jérimy Daniel Reed niet in Iowa en Infineon
Vlag van Verenigde Staten Fogg Racing 29 Vlag van Verenigde Staten Phil Fogg, Jr. Expert; Reed alleen in Infineon
Vlag van Verenigde Staten Andretti Autosport 77 Vlag van Verenigde Staten Zach Veach Reed alleen in Infineon en Laguna Seca
88 Vlag van Verenigde Staten Sage Karam

Races[bewerken | brontekst bewerken]

Race Datum Racenaam Circuit Locatie
1 26 maart Vlag van Verenigde Staten Grand Prix of St. Petersburg Stratencircuit Saint Petersburg St. Petersburg, FL  
2 10 april Vlag van Verenigde Staten Grand Prix of Alabama Barber Motorsports Park Birmingham, AL
3 28 mei Vlag van Verenigde Staten Lucas Oil Raceway at Indianapolis Lucas Oil Raceway at Indianapolis Clermont, IN
4 19 juni Vlag van Verenigde Staten Milwaukee Mile Milwaukee Mile West Allis, WI
5 25 juni Vlag van Verenigde Staten Iowa Speedway Iowa Speedway Newton, IA
6 24 juli Vlag van Canada Mosport International Raceway Mosport International Raceway Bowmanville, ON
7 6 augustus Vlag van Canada Grand Prix de Trois-Rivières Trois-Rivières (circuit) Trois-Rivières, QC
8 7 augustus
9 27 augustus Vlag van Verenigde Staten Infineon Raceway Infineon Raceway Sonoma, CA
10 4 september Vlag van Verenigde Staten Streets of Baltimore Stratencircuit Baltimore Baltimore, MD
11 18 september Vlag van Verenigde Staten Mazda Raceway Laguna Seca Laguna Seca Monterey, CA
 Oval/Speedway
 Stratencircuit
 Wegrace

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Rijder STP
Vlag van Verenigde Staten
BAR
Vlag van Verenigde Staten
IND
Vlag van Verenigde Staten
MIL
Vlag van Verenigde Staten
IOW
Vlag van Verenigde Staten
MOS
Vlag van Canada
TRO
Vlag van Canada
SON
Vlag van Verenigde Staten
BAL
Vlag van Verenigde Staten
LAG
Vlag van Verenigde Staten
Punten
1 Vlag van Frankrijk Tristan Vautier 3 1 4 4 4 5 1 3 1 1 5 426
2 Vlag van Verenigde Staten Connor De Phillippi 1 10 1 6 11 2 5 1 2 10 1 401
3 Vlag van Verenigde Staten Nick Andries 17 2 2 3 7 4 3 2 3 9 2 385
4 Vlag van Brazilië João Victor Horto 14 4 5 7 2 1 2 4 6 3 6 375
5 Vlag van Verenigde Staten Sage Karam 15 9 3 1 1 13 4 5 4 2 16 364
6 Vlag van Colombia Tatiana Calderón 18 3 9 9 5 3 12 8 5 8 7 322
7 Vlag van Venezuela Carlos Linares 6 5 13 10 8 10 7 9 13 11 8 301
8 Vlag van Verenigde Staten Gustavo Menezes 8 7 7 5 3 6 6 6 9 4 15 297
9 Vlag van Brazilië João Jardim 14 8 6 8 14 7 8 7 12 244
10 Vlag van Canada Jérimy Daniel 10 15 10 12 11 8 10 5 10 237
11 Vlag van Verenigde Staten J. W. Roberts 11 12 10 9 12 14 13 13 200
12 Vlag van Verenigde Staten Nick Mancuso 7 6 8 11 9 10 9 194
13 Vlag van Chili Martin Scuncio 2 11 6 2 12 9 187
14 Vlag van Ierland Patrick McKenna 4 13 11 14 13 14 4 186
15 Vlag van Verenigde Staten Walt Bowlin 16 14 12 11 13 16 6 168
16 Vlag van Verenigde Staten Larry Pegram 131 8 10 11 12 105
17 Vlag van Verenigde Staten Chris Miller 5 7 61
18 Vlag van Canada Zack Meyer 12 12 48
19 Vlag van Verenigde Staten Richard Heistand 9 16 47
Expert Class
1 Vlag van Verenigde Staten J. W. Roberts 11 12 10 9 12 14 13 13 148
2 Vlag van Verenigde Staten Walt Bowlin 16 14 12 11 13 16 6 114
3 Vlag van Verenigde Staten Larry Pegram 131 8 10 11 12 76
Rijders komen niet in aanmerking voor punten
Vlag van Verenigde Staten Zach Veach 7 3
Vlag van Rusland Mikhail Goikhberg 11
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lloyd Read 11
Vlag van Verenigde Staten Learic Cramer 12
Vlag van Verenigde Staten Dom Bastien 14
Vlag van Verenigde Staten Phil Fogg, Jr. 15
Vlag van Verenigde Staten Patrick O'Neill 17
Pos Rijder STP
Vlag van Verenigde Staten
BAR
Vlag van Verenigde Staten
IND
Vlag van Verenigde Staten
MIL
Vlag van Verenigde Staten
IOW
Vlag van Verenigde Staten
MOS
Vlag van Canada
TRO
Vlag van Canada
SON
Vlag van Verenigde Staten
BAL
Vlag van Verenigde Staten
LAG
Vlag van Verenigde Staten
Punten
Kleur Resultaat
Goud Winnaar
Zilver 2de plaats
Brons 3de plaats
Groen 4de en 5de plaats
Lichtblauw 6de–10de plaats
Donkerblauw Gefinisht
(buiten de Top 10)
Paars Niet gefinisht
Rood Niet gekwalificeerd
(DNQ)
Bruin Teruggetrokken
(Wth)
Zwart Gediskwalificeerd
(DSQ)
Wit Niet Gestart
(DNS)
Blank Nam geen
deel aan de race
(DNP)
Niet geracet
Toegevoegde info
vet Pole positie
(1 punt)
cursief Snelste ronde
(1 punt)
Positie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35
Punten 44 40 37 34 32 30 29 28 27 26 25 24 23 22 21 20 19 18 17 16 15 14 13 12 11 10 9 8 7 6 5 4 3 2 1

Teams[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Team Punten
1 Vlag van Verenigde Staten Team Pelfrey 293
2 Vlag van Verenigde Staten Juncos Racing 274
3 Vlag van Verenigde Staten JDC Motorsports 270
4 Vlag van Verenigde Staten Andretti Autosport 195
5 Vlag van Venezuela Linares Racing 144
6 Vlag van Verenigde Staten Team GDT 118
7 Vlag van Canada The Racing Company 113
8 Vlag van Canada AIM Autosport 86