Struthiolaria

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Struthiolaria
Fossiel voorkomen: Paleoceen tot recent
Struthiolaria papulosa
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dierenrijk)
Onderrijk:Metazoa
Stam:Mollusca (Weekdieren)
Klasse:Gastropoda (Slakken)
Onderklasse:Caenogastropoda
Orde:Littorinimorpha
Superfamilie:Stromboidea
Familie:Struthiolariidae
Geslacht
Struthiolaria
Lamarck, 1816
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
(en) World Register of Marine Species
Portaal  Portaalicoon   Biologie

Struthiolaria is een geslacht van mollusken, dat fossiel bekend is vanaf het Paleoceen.

Beschrijving[bewerken | brontekst bewerken]

Deze zeeslak heeft een krachtig gebouwde, middelgrote schelp met een tamelijk grote, laatste winding, waarop zich een torenvormige spira (alle windingen behalve de laatste winding bij een gespiraliseerde schelp) bevindt. De sculptuur van de schelp bestaat uit spiraalrichels met een opeenvolging van verticale ribben of schouderknobbels, waarbij moet worden vermeld, dat het oppervlak van bepaalde soorten glanzend en glad is. Eerdere posities van de mondrand worden door S-vormige groeistrepen gemarkeerd. De buiten- en binnenranden van de mondopening worden bij volwassen exemplaren met callus (calcietlaag die slakken soms op de buitenzijde van de schelp afzetten, ook eelt genoemd) kussenvormig verdikt. De lengte van de schelp bedraagt ongeveer 4 cm.

Leefwijze[bewerken | brontekst bewerken]

Dit mariene geslacht voedt zich met overblijfselen van wieren.

Soorten[bewerken | brontekst bewerken]