Super GT

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Super GT
Super GT
Actieve jaren 1994 - nu
Regio Japan
Thailand
Discipline Tourwagen kampioenschap
Kampioen GT500 :
Vlag van Japan Ryo Hirakawa
Vlag van Australië Nick Cassidy

GT300:
Vlag van Japan Nobuteru Taniguchi
Vlag van Japan Tatsuya Kataoka

www.supergt.net
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Super GT is een tourwagenkampioenschap in Japan dat sinds 1994 bestaat. Het Super GT kampioenschap wordt gedomineerd door Japanse coureurs en teams.Bekende westerse coureurs die hier uitgekomen zijn zijn Tom Coronel, Ralf Schumacher, Loïc Duval, André Lotterer en Tom Kristensen. Vanaf het seizoen 2018 zal Jenson Button uitkomen voor Honda.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Nissan Xanavi Nismo Skyline GT-R R34

Het is begonnen in 1993 als het JGTC (Japanese Grand Touring Championship), wat voortkwam uit de All Japan Sports Prototype Championship en Japanese Touring Car Championship. Om kosten te sparen en dominantie van teams of merken te voorkomen waren er limieten in vermogen en gewichtspenalty's voor winnaars, zodat het elke race spannend bleef. In 1995 werden de twee categorieën gevormd zoals ze nu nog zijn, de GT500 en GT300.

In 2005 wilde de JGTC een race houden op het Shanghai International Circuit in China, naast de al bestaande race in Sepang International Circuit. Aangezien het kampioenschap nu in meer dan 2 landen gehouden zou worden mocht het echter niet meer als Japan Kampioenschap beschreven worden en moest het directe toestemming krijgen van de FIA. Hierdoor werd de naam veranderd naar Super GT. Echter zou hierna nog steeds maar één race per jaar in het buitenland gehouden worden, maar de naam bleef.

De races zijn tegenwoordig minimaal 250 km lang, met als langste en meest prestigieuze de 1000 km van Suzuka. Deze zal vanaf 2018 echter niet meer op het programma staan. Andere circuits zijn onder andere de Fuji Speedway, Twin Ring Motegi en het Chang International Circuit in Thailand als buitenlandse race.

De auto's[bewerken | brontekst bewerken]

De auto's worden in twee klassen onderverdeeld: GT500 en de GT300. De GT500 auto's hebben van oorsprong niet meer dan 500 pk en de auto's in de GT300 klasse hebben van oorsprong niet meer dan 300 pk. Tegenwoordig hebben de GT500 auto's echter meer dan 600 pk en de GT300 auto's tussen de 400 en 550 pk. De GT500 auto's hebben wel veel meer downforce. Ze zijn te onderscheiden aan het feit dat de GT500 auto's witte lichten hebben en de GT300 gele.

GT500[bewerken | brontekst bewerken]

Nissan Calsonic GT-R

De GT500 is de topklasse in de Super GT. Het wordt gedomineerd door de drie grote Japanse automerken: Toyota, Honda en Nissan. Sinds 2006 komt Toyota via hun luxemerk Lexus uit. In het verleden hebben ook Europese merken meegedaan, met wisselend succes. De McLaren F1 GTR is de enige niet Japanse auto die kampioen is geworden, ook Lamborghini, Ferrari en Porsche hebben meegedaan. De Aston Martin DBR9 is de laatste niet Japanse auto die heeft meegedaan, maar bleek kansloos tegen de Super GT machines. ABS, Tractiecontrole en Stabiliteitscontrole zijn niet toegestaan. De teams kunnen kiezen uit de volgende bandenmerken: Bridgestone, Yokohama, Dunlop, Kumho, Michelin en Hankook. Vanaf 2005 is Toyota/Lexus uitgekomen met de Supra, SC430, RC F en LC 500. Nissan met de 350Z en GT-R en Honda met twee generaties NSX en de HSV-010.

In 2014 werd aangekondigd dat de GT500 auto's nieuwe regels, de zogeheten Class One, zou gaan delen met de DTM. Dit betekende aerodynamische veranderingen en 2.0 liter viercilinder twinturbo motoren, die bij de DTM van 2019 ook gebruikt zullen gaan worden. Hiervoor reden de merken met atmosferische V8 motoren, al werden daarvoor ook zescilinders gebruikt door de NSX en 350Z, in het laatste geval met turbo's. In dit jaar werd er voor het eerst een KERS systeem gebruikt, namelijk door de NSX Concept-GT. Dit werd echter in 2017 verboden.

Het tempo van de Super GT machines is vergelijkbaar met de snelste niet-hybride Le Mans Prototypes.

Merk 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017
Nissan Skyline GT-R Fairlady Z GT-R
300ZX
Toyota/Lexus Supra RC F[1] LC 500
SC 430
Honda NSX HSV-010 GT NSX Concept-GT[2] NSX[3]
McLaren F1 GTR F1 GTR F1 GTR
Porsche 911 GT2
Lamborghini Diablo
Murcielago
Ferrari F40 550 GTS
BMW M3
Dodge Viper
Mirage GT1
Mercedes-Benz CLK
Vemac 350R 408R
Aston Martin DBR9

GT300[bewerken | brontekst bewerken]

De tweede klasse is de GT300, waar zowel fabrieksteams als privéteams meedoen. Tegenwoordig zijn GT3 auto's verantwoordelijk voor een groot deel van het veld. Hier zitten Japanse auto's bij en Europese, zoals de Audi R8 en Mercedes-AMG GT. Vroeger deden er meer exotische merken mee, als ASL en Vemac, maar sinds 2006 werden deze steeds meer vervangen door Europese auto's. Om toch lokale merken kansen te blijven geven werd het MC-concept in 2014 geïntroduceerd. Deze hebben een Dome Mother Chassis en een Nissan V8, terwijl ze eruitzien als straatauto's, zoals de Toyota 86, Lotus Evora en Toyota Mark X.

Kampioenen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar
Rijders Team Auto Rijders Team Auto
Klasse 1 Klasse 2
1993 Vlag van Japan Masahiko Kageyama NISMO Nissan Skyline GT-R R32
1994 Vlag van Japan Masahiko Kageyama Calsonic Hoshino Racing Nissan Skyline GT-R R32 Vlag van Japan Sakae Obata Kegani Racing Porsche 964 Carrera RS
1995 Vlag van Japan Masahiko Kageyama Calsonic Hoshino Racing Nissan Skyline GT-R R33 Vlag van Japan Kaoru Hoshino
Vlag van Japan Yoshimi Ishibashi
Yoshini Ishibashi Nissan Skyline GTS-R
GT500 GT300
1996 Vlag van Australië David Brabham
Vlag van Denemarken John Nielsen
Team Lark McLaren F1 GTR Vlag van Japan Keiichi Suzuki
Vlag van Japan Morio Nitta
Team Taisan Jr. Porsche 964 Carrera RSR
1997 Vlag van Spanje Pedro de la Rosa
Vlag van Duitsland Michael Krumm
Toyota Castrol Team TOM'S Toyota Supra Vlag van Japan Manabu Orido
Vlag van Japan Hideo Fukuyama
RS-R Racing Team with Bandoh Nissan Silvia S14
1998 Vlag van Frankrijk Érik Comas
Vlag van Japan Masami Kageyama
Pennzoil NISMO Nissan Skyline GT-R R33 Vlag van Japan Keiichi Suzuki
Vlag van Japan Shingo Tachi
Team Taisan Jr. Toyota MR-2 SW20
1999 Vlag van Frankrijk Érik Comas Pennzoil NISMO Nissan Skyline GT-R R34 Vlag van Japan Morio Nitta Momocorse Racing Toyota MR-2
2000 Vlag van Japan Ryo Michigami Dome Mugen Project Honda NSX Vlag van Japan Hideo Fukuyama Team Taisan Advan Porsche 996 GT3R
2001 Vlag van Japan Hironori Tekeuchi
Vlag van Japan Yuji Tachikawa
Racing Team Cerumo Toyota Supra Vlag van Japan Nobuyuki Oyagi
Vlag van Japan Takayuki Aoki
Team Daishin Nissan Silvia S15
2002 Vlag van Japan Juichi Wakisaka
Vlag van Japan Akira Iida
Esso Team Le Mans Toyota Supra Vlag van Japan Morio Nitta
Vlag van Japan Shinichi Takagi
ARTA Toyota MR-S
2003 Vlag van Japan Satoshi Motoyama
Vlag van Duitsland Michael Krumm
Xanavi NISMO Nissan Skyline GT-R Vlag van Japan Mitsuhiro Kinoshita
Vlag van Japan Masataka Yanagida
Hasemi Motorsport Nissan Fairlady Z Z33
2004 Vlag van Japan Satoshi Motoyama
Vlag van Verenigd Koninkrijk Richard Lyons
NISMO Nissan Fairlady Z Z33 Vlag van Japan Tetsuya Yamano
Vlag van Japan Hiroyuki Yagi
M-TEC Honda NSX
2005 Vlag van Japan Yuji Tachikawa
Vlag van Japan Toranosuke Takagi
Zent Cerumo Toyota Supra Vlag van Japan Kota Sasaki
Vlag van Japan Tetsuya Yamano
Team Reckless Toyota MR-S
2006 Vlag van Japan Juichi Wakisaka
Vlag van Duitsland André Lotterer
Open Interface Toyota Team TOM'S Lexus SC430 Vlag van Japan Tetsuya Yamano
Vlag van Japan Hiroyuki Iiri
RE Amemiya Racing Asparadrink Mazda RX-7 FD3S
2007 Vlag van Japan Daisuke Ito
Vlag van Ierland Ralph Firman
Autobacs Racing Team Aguri Honda NSX Vlag van Japan Kazuya Oshima
Vlag van Japan Hiroaki Ishiura
Cars Tokai Dream 28
Privée Kenzo Asset
Mooncraft/Riley Shiden MC/RT-16
2008 Vlag van Japan Satoshi Motoyama
Vlag van Frankrijk Benoît Tréluyer
Petronas Toyota Team TOM'S Lexus SC 430 Vlag van Japan Kazuki Hoshino
Vlag van Japan Hironobu Yasuda
MOLA Nissan Fairlady Z Z33
2009 Vlag van Japan Juichi Wakisaka
Vlag van Duitsland André Lotterer
Lexus Team Petronas TOM'S Lexus SC 430 Vlag van Japan Manabu Orido
Vlag van Japan Tatsuya Kataoka
Racing Project Bandoh Lexus IS 350
2010 Vlag van Japan Takashi Kogure
Vlag van Frankrijk Loïc Duval
Weider Honda Racing Honda HSV-010 GT Vlag van Japan Kazuki Hoshino
Vlag van Japan Masataka Yanagida
Hasemi Motorsport Nissan Fairlady Z Z33
2011 Vlag van Italië Ronnie Quintarelli
Vlag van Japan Masataka Yanigada
MOLA Nissan GT-R Vlag van Japan Nobuteru Taniguchi
Vlag van Japan Taku Bamba
GSR&Studie with Team UKYO BMW Z4 GT3
2012 Vlag van Italië Ronnie Quintarelli
Vlag van Japan Masataka Yanigada
MOLA Nissan GT-R Vlag van Japan Kyosuke Mineo
Vlag van Japan Naoki Yokomizo
Team Taisan Endless Porsche 911 GT3-R
2013 Vlag van Japan Kohei Hirate
Vlag van Japan Yuji Tachikawa
Lexus Team Zent Cerumo Lexus SC430 Vlag van Japan Hideki Mutoh
Vlag van Japan Yuhki Nakayama
Team Mugen Honda CR-Z
2014 Vlag van Italië Ronnie Quintarelli
Vlag van Japan Masataka Yanigada
Nismo Nissan GT-R Vlag van Japan Nobuteru Taniguchi
Vlag van Japan Tatsuya Kataoka
Goodsmile Racing & Team Ukyo BMW Z4 GT3
2015 Vlag van Italië Ronnie Quintarelli
Vlag van Japan Masataka Yanigada
Nismo Nissan GT-R André Couto Gainer Nissan GT-R NISMO GT3
2016 Vlag van Finland Heikki Kovalainen
Vlag van Japan Kohei Hirate
Lexus Team SARD Lexus RC F Vlag van Japan Takeshi Tsuchiya
Vlag van Japan Takamitsu Matsui
VivaC team Tsuchiya Toyota 86 MC
2017 Vlag van Japan Ryo Hirakawa
Vlag van Australië Nick Cassidy
Lexus Team KeePer TOM'S Lexus LC 500 Vlag van Japan Nobuteru Taniguchi
Vlag van Japan Tatsuya Kataoka
Goodsmile Racing & Team Ukyo Mercedes-AMG GT3

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (ja) (en) Super GT-website
Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Super GT op Wikimedia Commons.