Sven Roes

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sven Roes
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 26 november 1999
Geboorteplaats Leeuwarden
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlands
Sportieve informatie
Discipline(s) Shorttrack
Huidige ploeg Nationale trainingselectie shorttrack
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Schaatsen

Sven Roes (Leeuwarden, 26 november 1999) is een Nederlands shorttracker.

Roes won een zilveren medaille met het Nederlandse aflossingsteam op de Wereldkampioenschappen shorttrack 2022 en de Europese kampioenschappen shorttrack 2020. In 2022 nam hij deel aan de Olympische Winterspelen. Hij werd Nederlands kampioen in 2020.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Toen Roes op jonge leeftijd met zijn moeder aan schaatsen was, zag hij in de binnenbaan shorttrackers snelle bochten draaien. Hij was meteen verknocht.[1] Op zijn tiende begon hij zelf met shorttrack. Roes deed een MBO-opleiding ICT en ging daarna pizza's bakken en bezorgen, voordat hij professioneel sporter werd. Met zijn trainingsmaatje Steyn Land maakte hij video's op het YouTube-kanaal Broezn. Roes' grote doel is wereldkampioen worden op de 1500 meter en in de finale zijn idool Yoon-Gy Kwak verslaan.[2]

In het seizoen 2017-2018 kreeg Roes te maken met blessureleed. Een in de zomer overbelaste knie noopte tot twee maanden rust. Toen hij in december weer helemaal terug was op het ijs, kreeg hij tijdens een StarClass-wedstrijd in Oberstdorf een duw, waardoor hij viel en een enkel verstuikte. Twee maanden later, bij de StarClass-wedstrijd in Heerenveen won hij het zilver.[3] Weer een maand later, in maart 2018, werd hij voor het eerst Nederlands Kampioen bij de Junioren A door alle individuele afstanden te winnen en greep hij het zilver op de aflossing.[4][5]

Roes plaatste zich voor de Olympische Winterspelen 2022 in Peking.[6] Op de 1500 meter werd hij in de halve finale uitgeschakeld, waarna hij een vierde plaats behaalde in de b-finale. Met de aflossingsploeg strandde hij in de halve finale.[7]

In het begin van het seizoen 2022-2023 bleek een heupoperatie nodig om een scheur in het labrum, het kraakbeen dat de kop en kom in het heupgewricht bij elkaar houdt, aan te pakken. Dankzij de blessure zou Roes het hele seizoen niet in actie komen.[1][8]

Persoonlijke records[bewerken | brontekst bewerken]

Afstand Tijd Datum Locatie
500 m 40,928 s 14 februari 2020 Dordrecht
1000 m 1:25,544 min 22 oktober 2021 Peking
1500 m 2:10,841 min 9 februari 2022 Peking
3000 m 4:53,472 min 20 oktober 2019 Bormio[9]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen & Wereld-, Europese en Nederlandse kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Evenement Locatie 500 meter 1000 meter 1500 meter 3000 meter
(superfinale)
Klassement 5000 meter aflossing
2019 Nederlandse kampioenschappen Vlag van Nederland Heerenveen 15e Brons 8e Goud Brons
2020 Europese kampioenschappen Vlag van Hongarije Debrecen, Hongarije Zilver
Nederlandse kampioenschappen Vlag van Nederland Heerenveen 7e Zilver Goud Zilver Goud
2022 Olympische Winterspelen Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang, Zuid-Korea 14e 7e
Wereldkampioenschappen Vlag van Canada Montreal, Canada Zilver
Nederlandse kampioenschappen Vlag van Nederland Heerenveen 14e 6e 14e 10e

Kampioenschappen shorttrack junioren[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Evenement Locatie 500 meter 1000 meter 1500 meter 3000 meter (superfinale) Klassement 3000 meter aflossing
2018 NK Junioren A Vlag van Nederland Utrecht Goud Goud Goud Goud Goud Zilver
2019 Wereldkampioenschappen Vlag van Canada Montreal, Canada 6e 21e x Zilver

Wereldbekermedailles[bewerken | brontekst bewerken]

1500 meter

Zilver Dresden, Duitsland: 2019/2020

5000 meter aflossing

Brons Dresden, Duitsland: 2019/2020
Zilver Dordrecht, Nederland: 2019/2020
Goud Peking, China: 2021/2022