Tiziana Ghiglioni

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tiziana Ghiglioni
Tiziana Ghiglioni in 2018
Algemene informatie
Geboren Savona, 25 oktober 1956
Geboorteplaats SavonaBewerken op Wikidata
Land Vlag van Italië Italië
Werk
Genre(s) jazz
Beroep zangeres
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Tiziana Ghiglioni (Savona, 25 oktober 1956) is een Italiaanse jazzzangeres.[1][2]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Ghiglioni raakte geïnteresseerd in jazz na het bijwonen van een concert van Archie Shepp. In 1979 volgde ze een workshop van Giorgio Gaslini[3]. Daarna nam ze zangles bij Gabriella Ravazzi[4], toerde met de Gaslini bigband en haar eigen formatie. In 1981 bracht ze haar eerste album Lonely Woman uit bij het label Dischi della Quercia. Ze trad op op alle Italiaanse festivals en werkte samen met Franco D’Andrea, Enrico Pieranunzi, Paolo Fresu, Roberto Gatto, Gianluigi Trovesi en Giancarlo Schiaffini. In de daaropvolgende jaren nam ze op met tal van Amerikaanse muzikanten zoals Steve Lacy (Somebody Special), Mal Waldron, Chico Freeman, Paul Bley (Lyrics), Lee Konitz, Tony Scott, Lauren Newton, maar ook met Enrico Rava, Roberto Ottaviano[5][6] (Portrait in Six Colors), Michel Graillier, Tarcisio Olgiati en Renato Selani. Ze toerde ook met Joëlle Léandre, Irène Schweizer, Lindsay Cooper en Maggie Nichols. Ze bestudeerde de liedjes van Steve Lacy, Luigi Tenco, Giorgio Gaslini, Duke Ellington en Lucio Battisti, die ze in speciale programma's (en op albums) presenteerde.

Prijzen en onderscheidingen[bewerken | brontekst bewerken]

Haar album SONB werd in het tijdschrift Musica Jazz erkend als een van de beste albums van 1992. In 1994 ontving ze de Targa Tenco in San Remo als beste vertolkster. Tussen 2007 en 2010 werd ze genomineerd als beste jazzzangeres bij de Italian Jazz Awards.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]