UK Open 2019

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
UK Open Darts
Data 1-3 maart
Locatie Butlins Resort
Plaats Minehead
Land Engeland
Organisator(s) PDC
Format Legs
Prijzengeld £450.000
Prijzengeld voor winnaar £100.000
Winnaar(s) Vlag van Engeland Nathan Aspinall (1e titel)
← Vorige
Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Darten

Het UK Open 2019, ook bekend onder de naam Ladbrokes UK Open vanwege de sponsor Ladbrokes, was de zeventiende editie van het UK Open Darts. Het toernooi werd gehouden van 1 t/m 3 maart 2019 in Minehead, Butlins Resort. Het toernooi heeft "De FA Cup van het darts" als bijnaam, vanwege de willekeurige loting die na elke ronde plaatsvindt tot de finale.

De titelverdediger was Gary Anderson. Hij wist in de voorgaande editie Corey Cadby in de finale met 11-7 te verslaan. Laatstgenoemde miste deze editie wegens visumproblemen. Het toernooi werd gewonnen door Nathan Aspinall. Hij wist in de finale te winnen van Rob Cross.

Prijzengeld[bewerken | brontekst bewerken]

Voor de zeventiende editie van de UK Open bedroeg het totale prijzengeld £450.000,-. Dit was £100.000 meer dan de editie van 2018.

Plaats (aantal spelers) Prijzengeld
(Totaal: £450.000)
Winnaar (1) £100.000
Runner-up (1) £40.000
Halvefinalist (2) £20.000
Kwartfinalist (4) £12.500
Laatste 16 (8) £7.500
Laatste 32 (16) £4.000
Laatste 64 (32) £2.000
Laatste 96 (32) £1.000
Laatste 128 (32) n.v.t.
Laatste 160 (32) n.v.t.

Veranderingen[bewerken | brontekst bewerken]

Het grootste verschil met de editie van 2018 was de deelname van 160 deelnemers in plaats van de 128 die tot en met 2018 mee mochten doen. Daarbij waren de kwalificatietoernooien afgeschaft en kwalificeerden alle 128 tourkaarthouders zich automatisch voor het toernooi. Daarnaast was ook de top 16 van de PDC Challenge Tour 2018 gekwalificeerd. Het deelnemersveld werd afgemaakt met zestien qualifiers uit de Riley's Qualifiers. De instroom in het toernooi verschilde per kwalificatiewijze en plaats op de PDC Order of Merit.

UK Open Order of Merit 1-32[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 1 t/m 32 van de UK Open Order of Merit stroomden in de vierde ronde in.

  1. Vlag van Nederland Michael van Gerwen
  2. Vlag van Engeland Rob Cross
  3. Vlag van Schotland Peter Wright
  4. Vlag van Schotland Gary Anderson
  5. Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney
  6. Vlag van Engeland Michael Smith
  7. Vlag van Wales Gerwyn Price
  8. Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović
  1. Vlag van Engeland James Wade
  2. Vlag van Australië Simon Whitlock
  3. Vlag van Engeland Dave Chisnall
  4. Vlag van Engeland Ian White
  5. Vlag van Engeland Darren Webster
  6. Vlag van Engeland Joe Cullen
  7. Vlag van Wales Jonny Clayton
  8. Vlag van Engeland Adrian Lewis
  1. Vlag van Engeland Stephen Bunting
  2. Vlag van Engeland Mervyn King
  3. Vlag van Schotland John Henderson
  4. Vlag van Engeland Steve West
  5. Vlag van Australië Kyle Anderson
  6. Vlag van Engeland Steve Beaton
  7. Vlag van België Kim Huybrechts
  8. Vlag van Nederland Jermaine Wattimena
  1. Vlag van Engeland James Wilson
  2. Vlag van Wales Jamie Lewis
  3. Vlag van Engeland Alan Norris
  4. Vlag van Nederland Jelle Klaasen
  6. Vlag van Nederland Raymond van Barneveld
  7. Vlag van Duitsland Max Hopp
  8. Vlag van Nederland Benito van de Pas
  9. Vlag van Spanje Cristo Reyes

UK Open Order of Merit 33-64[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 33 t/m 64 van de UK Open Order of Merit stroomden in de derde ronde in.

  1. Vlag van België Dimitri Van den Bergh
  2. Vlag van Engeland Nathan Aspinall
  3. Vlag van Engeland Chris Dobey
  4. Vlag van Ierland Steve Lennon
  5. Vlag van Nederland Vincent van der Voort
  6. Vlag van Engeland Keegan Brown
  7. Vlag van Engeland Richard North
  8. Vlag van Schotland Robert Thornton
  9. Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan
  1. Vlag van Engeland Justin Pipe
  2. Vlag van Nederland Jeffrey de Zwaan
  3. Vlag van Nederland Danny Noppert
  4. Vlag van Nederland Jan Dekker
  5. Vlag van Ierland William O'Connor
  6. Vlag van Engeland Ricky Evans
  7. Vlag van Duitsland Martin Schindler
  8. Vlag van Spanje Antonio Alcinas
  9. Vlag van Engeland Ryan Searle
  1. Vlag van Engeland Ryan Joyce
  2. Vlag van Nederland Ron Meulenkamp
  3. Vlag van Polen Krzysztof Ratajski
  4. Vlag van Engeland Josh Payne
  5. Vlag van Engeland James Richardson
  6. Vlag van Engeland Luke Humphries
  7. Vlag van Wales Mark Webster
  8. Vlag van Nederland Christian Kist
  9. Vlag van Duitsland Gabriel Clemens
  1. Vlag van Zuid-Afrika Devon Petersen
  2. Vlag van Oostenrijk Zoran Lerchbacher
  3. Vlag van België Ronny Huybrechts
  4. Vlag van Noord-Ierland Mickey Mansell
  5. Vlag van Australië Corey Cadby
    6.
  6. Vlag van Engeland Alan Tabern

UK Open Order of Merit 65-96[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 65 t/m 96 van de UK Open Order of Merit stroomden in de tweede ronde in.

  1. Vlag van Engeland Ross Smith
  2. Vlag van Engeland Matthew Edgar
  3. Vlag van Engeland Simon Stevenson
  4. Vlag van Wales Robert Owen
  5. Vlag van Engeland Wayne Jones
  6. Vlag van Duitsland Robert Marijanović
  7. Vlag van Engeland Adam Hunt
  8. Vlag van Noord-Ierland Kevin Burness
  1. Vlag van Engeland Glen Durrant
  2. Vlag van Engeland Luke Woodhouse
  3. Vlag van Engeland Ryan Meikle
  4. Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode
  5. Vlag van Polen Tytus Kanik
  6. Vlag van Engeland Arron Monk
  7. Vlag van Engeland Bradley Brooks
  8. Vlag van Engeland Peter Hudson
  1. Vlag van België Davy Van Baelen
  2. Vlag van Canada Dawson Murschell
  3. Vlag van Nederland Vincent Kamphuis
  4. Vlag van Nederland Mario Robbe
  5. Vlag van Spanje José Justicia
  6. Vlag van Engeland Mark Wilson
  7. Vlag van Engeland Ryan Harrington
  8. Vlag van Engeland Mark Dudbridge
  1. Vlag van Engeland George Killington
  2. Vlag van Engeland Scott Baker
  3. Vlag van Engeland Gary Eastwood
  4. Vlag van Schotland John Goldie
  5. Vlag van Engeland Tony Newell
  6. Vlag van Noord-Ierland Gavin Carlin
  7. Vlag van Engeland Harry Ward
  8. Vlag van Engeland Andy Boulton

UK Open Order of Merit 97-128[bewerken | brontekst bewerken]

De nummers 97 t/m 128 van de UK Open Order of Merit stroomden in de eerste ronde in.

  1. Vlag van Engeland Eddie Dootson
  2. Vlag van Engeland Terry Temple
  3. Vlag van Litouwen Darius Labanauskas
  4. Vlag van Engeland Ted Evetts
  5. Vlag van Engeland Carl Wilkinson
  6. Vlag van Engeland Jamie Hughes
  7. Vlag van Wales Jonathan Worsley
  8. Vlag van Portugal José de Sousa
  1. Vlag van Engeland Mark McGeeney
  2. Vlag van Oostenrijk Rowby-John Rodriguez
  3. Vlag van Wales Barrie Bates
  4. Vlag van Engeland David Pallett
  5. Vlag van Griekenland John Michael
  6. Vlag van Engeland Kirk Shepherd
  7. Vlag van Nederland Maik Kuivenhoven
  8. Vlag van Engeland Nathan Derry
  1. Vlag van Engeland Adrian Gray
  2. Vlag van Engeland Conan Whitehead
  3. Vlag van Nederland Geert Nentjes
  4. Vlag van Letland Madars Razma
  5. Vlag van Engeland Matt Clark
  6. Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse
  7. Vlag van Engeland Joe Murnan
  8. Vlag van Engeland Reece Robinson
  1. Vlag van Nederland Vincent van der Meer
  2. Vlag van Duitsland Christian Bunse
  3. Vlag van Schotland Jamie Bain
  4. Vlag van Finland Marko Kantele
  5. Vlag van Nederland Niels Zonneveld
  6. Vlag van Engeland Michael Barnard
  7. Vlag van Nederland Mike van Duivenbode

PDC Challenge Tour Qualifiers[bewerken | brontekst bewerken]

De hoogste 16 spelers uit de Challenge Tour zonder een tourkaart stroomden in de eerste ronde in.

  1. Vlag van Nieuw-Zeeland Cody Harris
  2. Vlag van Schotland Cameron Menzies
  3. Vlag van Engeland Martin Atkins
  4. Vlag van Zweden Dennis Nilsson
  5. Vlag van Engeland David Evans
  6. Vlag van Engeland Simon Preston
  7. Vlag van Engeland Adam Huckvale
  8. Vlag van Oostenrijk Michael Rasztovits
  1. Vlag van Ierland Jason Cullen
  2. Vlag van Brazilië Diogo Portela
  3. Vlag van Engeland Jarred Cole
  4. Vlag van Engeland Mark Frost
  5. Vlag van Engeland Matthew Dennant
  6. Vlag van Schotland Darren Beveridge
  7. Vlag van Wales John Davey
  8. Vlag van Engeland Lee Budgen

Rileys Amateurs Qualifiers[bewerken | brontekst bewerken]

Er waren 16 kwalificatieplaatsen te verdienen via verschillende kwalificatietoernooien in Engeland. Hierbij konden amateurs zich kwalificeren voor de UK Open. Deze spelers stroomden in de eerste ronde in.

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Vrijdag 1 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Eerste ronde (laatste 160)[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Mark McGeeney 6 – 3 Vlag van Engeland David Pallett Vlag van Engeland Wes Newton 4 – 6 Vlag van Schotland Cameron Menzies
Vlag van Engeland Barry Lynn 4 – 6 Vlag van Oostenrijk Michael Rasztovits Vlag van Engeland Jamie Hughes 6 – 3 Vlag van Engeland Callan Rydz
Vlag van Zweden Dennis Nilsson 2 – 6 Vlag van Letland Madars Razma Vlag van Nederland Mike van Duivenbode 2 – 6 Vlag van Engeland Ted Evetts
Vlag van Engeland Scott Taylor 6 – 4 Vlag van Litouwen Darius Labanauskas Vlag van Engeland Conan Whitehead 6 – 3 Vlag van Engeland Michael Burgoine
Vlag van Engeland Shaun Fox 1 – 6 Vlag van Engeland Andy Jenkins Vlag van Engeland Joe Murnan 6 – 3 Vlag van Engeland Mark Frost
Vlag van Brazilië Diogo Portela 6 – 4 Vlag van Wales Barrie Bates Vlag van Engeland Adam Huckvale 6 – 3 Vlag van Schotland Mark Barilli
Vlag van Nederland Geert Nentjes 6 – 5 Vlag van Engeland David Evans Vlag van Nieuw-Zeeland Cody Harris 6 – 5 Vlag van Wales John Davey
Vlag van Engeland Kirk Shepherd 6 – 2 Vlag van Wales Jonathan Worsley Vlag van Portugal José de Sousa 6 – 4 Vlag van België Brian Raman
Vlag van Engeland Nathan Derry 6 – 4 Vlag van Engeland Lee Budgen Vlag van Nederland Vincent van der Meer 6 – 1 Vlag van Engeland Eddie Dootson
Vlag van Engeland Matt Clark 6 – 3 Vlag van Nederland Niels Zonneveld Vlag van Engeland Jarred Cole 6 – 4 Vlag van Engeland Michael Barnard
Vlag van Ierland Jason Cullen 3 – 6 Vlag van Engeland Reece Robinson Vlag van Duitsland Christian Bunse 4 – 6 Vlag van Griekenland John Michael
Vlag van Engeland Martin Atkins 3 – 6 Vlag van Schotland Jamie Bain Vlag van Finland Marko Kantele 6 – 2 Vlag van Engeland Chris Lacey
Vlag van Wales Lloyd Browning 6 – 5 Vlag van Engeland Lee Harris Vlag van Engeland Kevin Thoburn 6 – 5 Vlag van Engeland Matthew Dennant
Vlag van Engeland Adrian Gray 6 – 1 Vlag van Engeland Ian McFarlane Vlag van Engeland Daniel Day 1 – 6 Vlag van Nederland Maik Kuivenhoven
Vlag van Engeland Carl Wilkinson 4 – 6 Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse Vlag van Engeland Terry Temple 5 – 6 Vlag van Engeland Simon Preston
Vlag van Engeland Rob Collins 6 – 1 Vlag van Oostenrijk Rowby-John Rodriguez Vlag van Schotland Darren Beveridge bye

Tweede ronde (laatste 128)[bewerken | brontekst bewerken]

In de tweede ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij. Cameron Menzies kwam te laat bij het speelbord en werd daardoor uit het toernooi gezet.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Canada Dawson Murschell 3 – 6 Vlag van Engeland Ross Smith Vlag van Engeland Glen Durrant 6 – 1 Vlag van Nederland Maik Kuivenhoven
Vlag van Brazilië Diogo Portela 1 – 6 Vlag van Engeland Jamie Hughes Vlag van Engeland Scott Taylor 6 – 3 Vlag van Noord-Ierland Kevin Burness
Vlag van Engeland Wayne Jones 2 – 6 Vlag van Nederland Vincent Kamphuis Vlag van Nieuw-Zeeland Cody Harris 2 – 6 Vlag van Engeland Adam Hunt
Vlag van Engeland Simon Preston 3 – 6 Vlag van Engeland Arron Monk Vlag van Engeland Kirk Shepherd 6 – 4 Vlag van Engeland Bradley Brooks
Vlag van Engeland Mark Wilson 4 – 6 Vlag van Engeland Mark Dudbridge Vlag van Letland Madars Razma 6 – 3 Vlag van Engeland Mark McGeeney
Vlag van Engeland Ted Evetts 3 – 6 Vlag van Engeland George Killington Vlag van Engeland Rob Collins 3 – 6 Vlag van Engeland Andy Boulton
Vlag van Engeland Matthew Edgar 6 – 4 Vlag van Engeland Gary Eastwood Vlag van Engeland Harry Ward 6 – 3 Vlag van Wales Lloyd Browning
Vlag van Schotland Cameron Menzies regl. Vlag van Schotland Jamie Bain Vlag van Engeland Nathan Derry 6 – 4 Vlag van Nederland Vincent van der Meer
Vlag van Duitsland Robert Marijanović 3 – 6 Vlag van België Davy van Baelen Vlag van Engeland Andy Jenkins 5 – 6 Vlag van Nederland Mario Robbe
Vlag van Engeland Simon Stevenson 6 – 2 Vlag van Engeland Adrian Gray Vlag van Noord-Ierland Gavin Carlin 6 – 2 Vlag van Griekenland John Michael
Vlag van Engeland Scott Baker 6 – 2 Vlag van Engeland Ryan Harrington Vlag van Engeland Tony Newell 4 – 6 Vlag van Engeland Adam Huckvale
Vlag van Polen Tytus Kanik 0 – 6 Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse Vlag van Oostenrijk Michael Rasztovits 6 – 5 Vlag van Engeland Conan Whitehead
Vlag van Engeland Peter Hudson 6 – 3 Vlag van Schotland John Goldie Vlag van Nederland Geert Nentjes 6 – 3 Vlag van Engeland Jarred Cole
Vlag van Wales Robert Owen 6 – 4 Vlag van Finland Marko Kantele Vlag van Engeland Joe Murnan 6 – 4 Vlag van Engeland Ryan Meikle
Vlag van Schotland Darren Beveridge 2 – 6 Vlag van Engeland Luke Woodhouse Vlag van Engeland Reece Robinson 6 – 1 Vlag van Portugal José de Sousa
Vlag van Spanje José Justicia 6 – 2 Vlag van Engeland Kevin Thoburn Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode 6 – 3 Vlag van Engeland Matt Clark

Derde ronde (laatste 96)[bewerken | brontekst bewerken]

In de derde ronde werd er gespeeld over 11 legs. De eerste speler die aan 6 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Luke Humphries 6-1 Vlag van Nederland Vincent van der Voort Vlag van Noord-Ierland Mickey Mansell 6-1 Vlag van Nederland Danny Noppert
Vlag van Duitsland Gabriel Clemens 6-2 Vlag van Oostenrijk Zoran Lerchbacher Vlag van Engeland Richard North 6-5 Vlag van België Ronny Huybrechts
Vlag van Engeland Mark Dudbridge 5-6 Vlag van Ierland William O'Connor Vlag van Engeland Matthew Edgar 3-6 Vlag van Engeland Ryan Searle
Vlag van België Davy van Baelen 4-6 Vlag van Duitsland Martin Schindler Vlag van Nederland Ron Meulenkamp 5-6 Vlag van Engeland Adam Hunt
Vlag van Spanje Toni Alcinas 3-6 Vlag van Engeland Nathan Aspinall Vlag van Engeland James Richardson 0-6 Vlag van Ierland Steve Lennon
Vlag van Engeland Luke Woodhouse 6-4 Vlag van Engeland Chris Dobey Vlag van Engeland Ryan Joyce 6-3 Vlag van Wales Robert Owen
Vlag van Nederland Mario Robbe 2-6 Vlag van Nederland Jeffrey de Zwaan Vlag van Engeland Harry Ward 4-6 Vlag van Nederland Jan Dekker
Vlag van Engeland Adam Huckvale 2-6 Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan Vlag van Nederland Geert Nentjes 6-0 Vlag van Engeland Justin Pipe
Vlag van Engeland Ricky Evans 6-5 Vlag van Spanje José Justicia Vlag van Engeland Scott Baker 4-6 Vlag van Polen Krzysztof Ratajski
Vlag van Engeland Simon Stevenson 6-3 Vlag van Wales Mark Webster Vlag van Schotland Jamie Bain 3-6 Vlag van Engeland Josh Payne
Vlag van Engeland Andy Boulton 4-6 Vlag van Nederland Christian Kist Vlag van Engeland Arron Monk 6-5 Vlag van Schotland Robert Thornton
Vlag van Engeland Nathan Derry 5-6 Vlag van Engeland Keegan Brown Vlag van Engeland Joe Murnan 6-4 Vlag van Engeland Alan Tabern
Vlag van België Dimitri Van den Bergh 6-0 Vlag van Engeland Kirk Shepherd Vlag van Zuid-Afrika Devon Petersen 2-6 Vlag van Engeland Jamie Hughes
Vlag van Noord-Ierland Gavin Carlin 6-2 Vlag van Engeland Glen Durrant Vlag van Engeland Reece Robinson 6-4 Vlag van Nederland Dirk van Duijvenbode
Vlag van Nederland Vincent Kamphuis 3-6 Vlag van Engeland Scott Taylor Vlag van Engeland George Killington 4-6 Vlag van Letland Madars Razma
Vlag van Nederland Yordi Meeuwisse 3-6 Vlag van Engeland Ross Smith Vlag van Oostenrijk Michael Rasztovits 2-6 Vlag van Engeland Peter Hudson

Vierde ronde (laatste 64)[bewerken | brontekst bewerken]

In de vierde ronde werd er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs kwam, won de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Joe Cullen 6-10 Vlag van Wales Gerwyn Price Vlag van Engeland Dave Chisnall 10-8 Vlag van Engeland Luke Humphries
Vlag van Nederland Jelle Klaasen 4-10 Vlag van Letland Madars Razma Vlag van Engeland Peter Hudson 3-10 Vlag van België Kim Huybrechts
Vlag van Engeland Luke Woodhouse 10-7 Vlag van Noord-Ierland Gavin Carlin Vlag van Ierland William O'Connor 4-10 Vlag van Engeland Keegan Brown
Vlag van Schotland John Henderson 5-10 Vlag van Engeland Michael Smith Vlag van Spanje Cristo Reyes 10-2 Vlag van Engeland Ryan Joyce
Vlag van Nederland Michael van Gerwen 6-10 Vlag van Engeland Mervyn King Vlag van Engeland Rob Cross 10-4 Vlag van Engeland Darren Webster
Vlag van Engeland James Wilson 1-10 Vlag van Engeland James Wade Vlag van Duitsland Martin Schindler 10-7 Vlag van Engeland Adam Hunt
Vlag van Engeland Joe Murnan 4-10 Vlag van Polen Krzysztof Ratajski Vlag van Engeland Nathan Aspinall 10-9 Vlag van Nederland Christian Kist
Vlag van Engeland Josh Payne 10-2 Vlag van Australië Kyle Anderson Vlag van Engeland Alan Norris 5-10 Vlag van Engeland Ross Smith
Vlag van Engeland Steve Beaton 10-8 Vlag van Schotland Gary Anderson Vlag van Nederland Raymond van Barneveld 7-10 Vlag van Engeland Simon Stevenson
Vlag van Engeland Stephen Bunting 6-10 Vlag van Ierland Steve Lennon Vlag van Nederland Jeffrey de Zwaan 2-10 Vlag van Nederland Jermaine Wattimena
Vlag van Engeland Ricky Evans 5-10 Vlag van België Dimitri Van den Bergh Vlag van Engeland Jamie Hughes 10-5 Vlag van Engeland Ian White
Vlag van Wales Jonny Clayton 10-3 Vlag van Engeland Arron Monk Vlag van Noord-Ierland Brendan Dolan 4-10 Vlag van Engeland Richard North
Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović 10-8 Vlag van Schotland Peter Wright Vlag van Engeland Adrian Lewis 9-10 Vlag van Wales Jamie Lewis
Vlag van Nederland Geert Nentjes 4-10 Vlag van Duitsland Max Hopp Vlag van Nederland Benito van de Pas 3-10 Vlag van Duitsland Gabriel Clemens
Vlag van Nederland Jan Dekker 3-10 Vlag van Australië Simon Whitlock Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney 10-1 Vlag van Engeland Reece Robinson
Vlag van Noord-Ierland Mickey Mansell 10-9 Vlag van Engeland Scott Taylor Vlag van Engeland Ryan Searle 4-10 Vlag van Engeland Steve West

Zaterdag 2 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Vijfde ronde (laatste 32)[bewerken | brontekst bewerken]

In de vijfde ronde wordt er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs komt, wint de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland James Wade 10-7 Vlag van Duitsland Max Hopp Vlag van Letland Madars Razma 2-10 Vlag van Engeland Nathan Aspinall
Vlag van Engeland Steve Beaton 10-8 Vlag van Engeland Keegan Brown Vlag van Noord-Ierland Mickey Mansell 8-10 Vlag van Ierland Steve Lennon
Vlag van Engeland Michael Smith 10-9 Vlag van Noord-Ierland Daryl Gurney Vlag van Australië Simon Whitlock 10-8 Vlag van Duitsland Gabriel Clemens
Vlag van Polen Krzysztof Ratajski 10-7 Vlag van Wales Jonny Clayton Vlag van Engeland Dave Chisnall 10-5 Vlag van Duitsland Martin Schindler
Vlag van Oostenrijk Mensur Suljović 9-10 Vlag van België Dimitri Van den Bergh Vlag van Wales Jamie Lewis 7-10 Vlag van Engeland Josh Payne
Vlag van Engeland Simon Stevenson 10-6 Vlag van België Kim Huybrechts Vlag van Engeland Ross Smith 10-6 Vlag van Engeland Steve West
Vlag van Engeland Mervyn King 5-10 Vlag van Engeland Rob Cross Vlag van Engeland Jamie Hughes 7-10 Vlag van Wales Gerwyn Price
Vlag van Nederland Jermaine Wattimena 10-8 Vlag van Engeland Luke Woodhouse Vlag van Engeland Richard North 7-10 Vlag van Spanje Cristo Reyes

Zesde ronde (laatste 16)[bewerken | brontekst bewerken]

In de zesde ronde wordt er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs komt, wint de partij

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland James Wade 7-10 Vlag van Engeland Ross Smith Vlag van Engeland Nathan Aspinall 10-8 Vlag van Ierland Steve Lennon
Vlag van Polen Krzysztof Ratajski 3-10 Vlag van Wales Gerwyn Price Vlag van Engeland Dave Chisnall 9-10 Vlag van Engeland Simon Stevenson
Vlag van Engeland Michael Smith 10-3 Vlag van Nederland Jermaine Wattimena Vlag van Engeland Steve Beaton 10-8 Vlag van België Dimitri Van den Bergh
Vlag van Engeland Rob Cross 10-6 Vlag van Spanje Cristo Reyes Vlag van Australië Simon Whitlock 7-10 Vlag van Engeland Josh Payne

Zondag 3 maart[bewerken | brontekst bewerken]

Kwartfinale[bewerken | brontekst bewerken]

In de kwartfinale wordt er gespeeld over 19 legs. De eerste speler die aan 10 gewonnen legs komt, wint de partij.

Speler Uitslag Speler Speler Uitslag Speler
Vlag van Engeland Rob Cross 10-7 Vlag van Engeland Josh Payne Vlag van Engeland Michael Smith 10-1 Vlag van Engeland Steve Beaton
Vlag van Engeland Simon Stevenson 5-10 Vlag van Wales Gerwyn Price Vlag van Engeland Nathan Aspinall 10-6 Vlag van Engeland Ross Smith

Halve finale en finale[bewerken | brontekst bewerken]

  Halve finale
(best of 21 legs) 		Finale
(best of 21 legs)
             
 Vlag van Wales Gerwyn Price (95.37) 9  
 Vlag van Engeland Nathan Aspinall (94.31) 11  
     Vlag van Engeland Nathan Aspinall (88.72) 11
   Vlag van Engeland Rob Cross (84.79) 5
 Vlag van Engeland Rob Cross (94.23) 11
 Vlag van Engeland Michael Smith (95.51) 7  
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=UK_Open_2019&oldid=66365452"