Unitatis Redintegratio
Unitatis Redintegratio is een decreet van het Tweede Vaticaans Concilie (1964) over de deelname van de Katholieke Kerk aan de oecumenische beweging.
Houding ten opzichte van oecumene[bewerken | brontekst bewerken]
Dit decreet handelt over de houding van de Katholieke Kerk ten opzichte van de oecumene. De 'kerken en kerkelijke gemeenschappen die van de Apostolische Stoel van Rome zijn afgescheiden' worden in het decreet meermalen 'onze gescheiden broeders' genaamd. Het document waarschuwt ook voor het irenisme.[1]
Documentstructuur[bewerken | brontekst bewerken]
Het document bestaat uit drie hoofdstukken, waarvan het eerste hoofdstuk gaat over 'de katholieke beginselen over deelneming aan de oecumenische beweging', het tweede hoofdstuk gaat over 'de praktijk van de oecumenische beweging' en het derde hoofdstuk richt zich specifiek tot 'de kerken en kerkelijke gemeenschappen die van de Apostolische Stoel van Rome zijn afgescheiden'. Twee groepen worden in dit hoofdstuk apart behandeld. Hiervan is de eerste groep de nu als Oosters-orthodoxe Kerk bekendstaande kerkelijke stroming. De tweede groep is te beschrijven als de kerkgenootschappen van de reformatie.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Mortalium Animos, encycliek uit 1928 van paus Pius XI
- Ut Unum Sint, encycliek uit 1995 van paus Johannes Paulus II
- Pauselijke Raad ter Bevordering van de Eenheid van de Christenen
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- Gehele tekst in het Nederlands vertaald, www.stvitus.nl
Bronnen, noten en/of referenties
|