Vetfetisjisme
Vetfetisjisme is een seksuele voorkeur voor mensen met overgewicht of obesitas vanwege hun gewicht en maat. Een variant van vetfetisjisten zijn feeders, mensen die hun partner het liefst zoveel mogelijk zien aankomen.
Onderzoek[bewerken | brontekst bewerken]
In 2009 is een onderzoek gedaan bij heteroseksuele mannen met een vetfetisj naar hun voorkeur voor lichaamstype. De mannen werd gevraagd om foto's van vrouwen met uiteenlopende lichaamstypes een cijfer te geven voor fysieke aantrekkingskracht. Zij gaven de vrouwen met overgewicht en obesitas een hoger cijfer dan aan slankere vrouwen. Ook gaven deze mannen hogere cijfers aan zeer dunne vrouwen. De onderzoekers geven als mogelijke verklaring dat deze mannen de socioculturele normen voor aantrekkingskracht verwerpen en daardoor de uitschieters naar beide kanten meer waarderen.[2]
Gaining en feeding[bewerken | brontekst bewerken]
Er zijn verschillende rollen in het vetfetisjisme te onderscheiden. Gainers zijn mensen die ervan genieten om aan te komen of van het idee om aan te komen. Feeders helpen juist iemand anders om aan te komen en genieten daarvan. Er bestaat een breed spectrum van streefgewichten bij gainers en feeders, van een tiental kilo's extra tot (fantasieën over) immobiliteit.
Controverse[bewerken | brontekst bewerken]
De meeste mensen zien feeding als fetisj maar de feeders en feedees onderling beschouwen het eerder als levenswijze, identiteit of seksuele voorkeur.
Heel dik zijn is slecht voor de gezondheid, wat de vraag oproept of feeders strafbaar zijn. Een feeder brengt opzettelijk schade toe aan het lichaam van de feedee en dat kwalificeert als mishandeling.[3] Als feeder en feedee het eens zijn over het overmatig aankomen is er geen sprake van dwang en kan het geen mishandeling genoemd worden.[4]
Bronnen, noten en/of referenties
|