Wapen van De Oude Vaart

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het wapen van het waterschap De Oude Vaart
Het wapen op een muur ergens in Beilen.

Het wapen van De Oude Vaart werd op 1 april 1963 bij koninklijk besluit aan het Drentse waterschap De Oude Vaart. In 1995 ging het waterschap met de andere waterschappen Middenveld, Riegmeer en Smilde op in Meppelerdiep. Hiermee verviel het wapen.

Blazoenering[bewerken | brontekst bewerken]

De blazoenering luidt als volgt:

Gedwarsbalkt van hermelijn en tegenhermelijn van zes stukken. Over alles heen een golvende paal van goud, beladen met een versmalde, eveneens golvende paal van azuur. Het schild gedekt door een gouden kroon van drie bladeren en twee paarlen.[1]

De heraldische kleuren zijn azuur (blauw) en goud (geel).

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Eind jaren 50, begin jaren 60 werd het waterschapswapen ontworpen. De Hoge Raad van Adel had aanvankelijk bezwaar tegen de hermelijn-tegenhermelijncombinatie, aangezien deze in de Nederlandse heraldiek niet wordt gebruikt. Het ontwerp werd toch aangenomen, omdat er geen heraldisch bezwaar tegen bestond.[2]

Symboliek[bewerken | brontekst bewerken]

De twaalf halve dwarsbalken verwijzen naar de twaalf gemeenten in het waterschap. Verder moet de hermelijn de veengronden voorstellen en de gouden randen de groene grasweiden. Ten slotte symboliseert de blauwe dwarsbalk de Oude Vaart.[3]

Vergelijkbare wapens[bewerken | brontekst bewerken]