Wavelliet
| Wavelliet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Al3(PO4)2(OH,F)3·5(H2O) | |||
| Kleur | Blauw, bruin, bruinzwart, kleurloos of groen | |||
| Streepkleur | Wit | |||
| Hardheid | 3,5 - 4 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 2,34 kg/dm3 | |||
| Glans | Parelglans | |||
| Opaciteit | Doorschijnend | |||
| Splijting | [110] Perfect, [101] Goed | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Orthorombisch | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal wavelliet is een gehydrateerd fluor-houdend aluminium-fosfaat met de chemische formule Al3(PO4)2(OH,F)3·5(H2O).
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het kleurloze, blauwe, bruine of groene wavelliet heeft een parel- tot glasglans, een witte streepkleur, een perfecte splijting volgens kristalvlak [110] en een goede splijting volgens [101]. De gemiddelde dichtheid is 2,34 en de hardheid is 3,5 tot 4. Het kristalstelsel is orthorombisch en het mineraal is niet radioactief.
Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]
Wavelliet is genoemd naar de Brit William Wavell (? - 1829), de ontdekker van het mineraal.
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Wavelliet komt veel voor als secundair mineraal in laaggradig aluminiumhoudend metamorf gesteente en in fosfaatgesteenten. De typelocatie is de High Down groeve in Barnstaple, Devonshire, Engeland.
Zie de categorie Wavellite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.