Wayman Tisdale
| Wayman Tisdale | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Tisdale in 2006
| ||||
| Persoonlijke informatie | ||||
| Volledige naam | Wayman Lawrence Tisdale | |||
| Geboortedatum | 9 juni 1964 | |||
| Geboorteplaats | Fort Worth, Texas | |||
| Overlijdensdatum | 15 mei 2009 | |||
| Overlijdensplaats | Tulsa, Oklahoma | |||
| Lengte | 206 cm | |||
| Gewicht | 118 kg | |||
| Positie | Power forward | |||
| Clubinformatie | ||||
| Rugnummer | 23 | |||
| Clubs | ||||
| Seizoen 1985-1989 1989-1994 1994-1997 |
Club  Indiana Pacers Sacramento Kings Phoenix Suns
| |||
| Erelijst | ||||
| ||||
| ||||
Wayman Lawrence Tisdale (Fort Worth, 9 juni 1964 – Tulsa, 15 mei 2009) was een Amerikaans basketballer en jazzmuzikant. Hij won met het Amerikaans basketbalteam de gouden medaille op de Pan-Amerikaanse Spelen 1983 en de Olympische Zomerspelen 1984.
Tisdale speelde voor het team van de Universiteit van Arkansas, voordat hij in 1985 zijn NBA-debuut maakte bij de Indiana Pacers. In totaal speelde hij 12 seizoenen in de NBA. Tijdens de Olympische Spelen speelde hij 8 wedstrijden, inclusief de finale tegen Spanje. Gedurende deze wedstrijden scoorde hij 62 punten.
Na zijn carrière als speler werd hij jazzmuzikant. Hij maakte als bassist in totaal 8 albums. Hij stierf op 44-jarige leeftijd aan botkanker. In 2011 werd hij toegevoegd aan de Oklahoma Music Hall of Fame.
Discografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Power Forward (Motown, 1995)
- In The Zone (Motown, 1996)
- Decisions (1998)
- Face to Face (2001)
- Presents 21 Days (2003)
- Hang Time (2004)
- Way Up! (2006)
- Rebound (2008)
- Fonk Record: Featuring Tiz & Fonkie Planetarians (2010)
- The Absolute Greatest Hits (2014)
Bronnen, noten en/of referenties
|