Wereldbeker schaatsen 2014/2015 - Massastart vrouwen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wereldbeker schaatsen
2014/2015
500 mmannenvrouwen
1000 mmannenvrouwen
1500 mmannenvrouwen
3 & 5 kmvrouwen
5 & 10 kmmannen
Massastartmannenvrouwen
Achtervolgingmannenvrouwen
Grand World Cupmannenvrouwen
WB-wedstrijden
Obihiro · Seoel · Berlijn · Heerenveen (1) ·
Hamar · Heerenveen (2) · Erfurt

De massastart voor vrouwen voor de wereldbeker schaatsen 2014/2015 stond voor de vierde keer officieel op het programma, dit seizoen zes keer, een substantiële toename ten opzichte van de twee wedstrijden in het seizoen 2013/2014. De massastart stond dit seizoen voor het eerst ook op het programma van de wereldkampioenschappen schaatsen afstanden 2015 en de wereldbekerserie gold als kwalificatiereeks daarvoor.

Titelverdedigster was de Italiaanse Francesca Lollobrigida die met een vijfde plaats en een overwinning meer punten veroverde dan Irene Schouten (derde en tweede) en Janneke Ensing (tweede en vijfde). De wedstrijd in Inzell werd gewonnen door Claudia Pechstein. Lollobrigida vond haar opvolgster in Ivanie Blondin die twee overwinningen boekte. Blondin bleef in de eindstand Schouten (ook twee zeges) en Sáblíková (ook twee zeges) voor.

Reglementen[bewerken | brontekst bewerken]

De vrouwen reden een race van 16 rondes, één meer dan in de voorgaande jaren. Na 4, 8 en 12 rondes was er een tussensprint waar de eerste drie rijders respectievelijk 5, 3, en 1 punt kregen. In de eindsprint na 16 rondes kregen de eerste drie rijders respectievelijk 60, 40, en 20 punten. De einduitslag werd eerst bepaald aan de hand van het behaalde aantal punten, op deze manier was de top drie van de eindsprint ook altijd het podium van de wedstrijd, terwijl achter het podium eerst alle schaatsers met punten uit de tussensprints kwamen. Voor rijders die een gelijk puntenaantal behaalden, inclusief diegenen zonder punten, was de volgorde van de eindsprint bepalend. Deelnemers die de race niet uitreden verloren eventuele punten behaald in de tussensprints.

Een ander verschil met voorgaande jaren was dat het aantal schaatsers per land beperkt was tot maximaal twee. Bij grote belangstelling werd de wedstrijd niet in een A- en B-groep opgesplitst, maar werd het aantal landen dat een tweede schaatser mocht laten starten ingeperkt.

Podia[bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd: Goud: Tijd Punten Zilver: Tijd Punten Brons: Tijd Punten
Obihiro Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.33,24 61 Nana Takagi
Vlag van Japan Japan
8.33,44 40 Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.33,54 20
Seoel Martina Sáblíková
Vlag van Tsjechië Tsjechië
7.42,96 66 Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
7.45,05 40 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
7.45,06 20
Berlijn Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.32,82 61 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.32,94 43 Jun Ye-jin
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
8.33,37 20
Heerenveen Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.24,01 60 Kim Bo-reum
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
8.24,03 40 Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.24,21 20
Hamar Irene Schouten
Vlag van Nederland Nederland
8.47,47 61 Ivanie Blondin
Vlag van Canada Canada
8.47,51 40 Mariska Huisman
Vlag van Nederland Nederland
8.47,67 23
Erfurt Martina Sáblíková
Vlag van Tsjechië Tsjechië
9.01,76 68 Nana Takagi
Vlag van Japan Japan
9.16,52 40 Francesca Lollobrigida
Vlag van Italië Italië
9.16,61 25

Eindstand[bewerken | brontekst bewerken]

# Schaatsster Land OBI SEO BER HEE HAM ERF Totaal
Goud Ivanie Blondin Vlag van Canada Canada 100 70 80 100 80 36 466
Zilver Irene Schouten Vlag van Nederland Nederland 70 80 100 70 100 12 432
Brons Martina Sáblíková Vlag van Tsjechië Tsjechië 45 100 50 60 150 405
4 Nana Takagi Vlag van Japan Japan 80 24 60 36 10 120 330
5 Miho Takagi Vlag van Japan Japan 60 21 24 45 60 45 255
6 Francesca Lollobrigida Vlag van Italië Italië 28 40 28 40 106 242
7 Claudia Pechstein Vlag van Duitsland Duitsland 36 45 32 50 50 21 234
8 Kim Bo-reum Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 28 32 28 80 0 168
9 Jun Ye-jin Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea 6 36 70 24 24 160
10 Jelena Peeters Vlag van België België 24 50 4 18 36 16 148
11 Bente Kraus Vlag van Duitsland Duitsland 16 21 28 76 141
12 Rixt Meijer Vlag van Nederland Nederland 50 60 14 124
13 Nikola Zdráhalová Vlag van Tsjechië Tsjechië 12 12 12 12 32 40 120
14 Kali Christ Vlag van Canada Canada 14 45 40 18 117
15 Vanessa Bittner Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 32 40 0 2 32 106
16 Liu Jing Vlag van China China 10 8 36 8 21 18 101
17 Mariska Huisman Vlag van Nederland Nederland 70 28 98
18 Heather Richardson Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 2 90 92
19 Natalja Voronina Vlag van Rusland Rusland 21 18 14 32 85
20 Liu Yichi Vlag van China China 18 18 16 24 76
21 Marina Zoejeva Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 21 45 66
22 Aleksandra Goss Vlag van Polen Polen 14 10 8 10 4 46
23 Elena Møller-Rigas Vlag van Denemarken Denemarken 16 16 12 44
24 Josie Spence Vlag van Canada Canada 40 40
25 Urszula Wlodarczyk Vlag van Polen Polen 8 6 3 5 3 25
26 Saskia Alusalu Vlag van Estland Estland 10 6 5 21
27 Maria Lamb Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 16 2 18
28 Brittany Bowe Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 14 14
29 Frida van Megen Vlag van Noorwegen Noorwegen 14 14
30 Yvonne Daldossi Vlag van Italië Italië 3 6 1 10
31 Carlijn Schoutens Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 8 8
32 Zhang Xin Vlag van China China 4 3 7
33 Erin Bartlett Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten 6 6
34 Isabell Ost Vlag van Duitsland Duitsland 5 5
34 Gabriele Hirschbichler Vlag van Duitsland Duitsland 5 5
36 Tatjana Michajlova Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 4 4
37 Natalie Kerschbaummayr Vlag van Tsjechië Tsjechië 2 2
38 Sofie Karoline Haugen Vlag van Noorwegen Noorwegen 1 1
39 Marije Joling Vlag van Nederland Nederland 0 0

Wereldbekerwedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Dit is een overzicht van de individuele wedstrijden.

Obihiro[bewerken | brontekst bewerken]

In de race van zondag 16 november 2014 gebeurde lange tijd weinig spectaculairs. De drie tussensprints werden gewonnen door respectievelijk Miho Takagi, Rixt Meijer en Jun Ye-jin. Enkele ronden voor het einde probeerde Martina Sáblíková solo te demarreren maar ze werd in de laatste ronde bijgehaald. De sprint ging tussen Irene Schouten, Nana Takagi en Ivanie Blondin waarna Schouten een inschattingsfout maakte en haar snelheid verloor. Blondin won mede hierdoor de sprint, voor Nana Takagi en Schouten.[1]

Rang Schaatser Ronden Punten
massastart
Tijd Punten
wereldbeker
GWC
Goud Vlag van Canada Ivanie Blondin 16 61 8.33,24 100 100
Zilver Vlag van Japan Nana Takagi 16 40 8.33,44 80 80
Brons Vlag van Nederland Irene Schouten 16 20 8.33,54 70 70
4 Vlag van Japan Miho Takagi 16 9 8.39,11 60 60
5 Vlag van Nederland Rixt Meijer 16 5 8.36,70 50 50
6 Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková 16 3 8.35,32 45
7 Vlag van Canada Josie Spence 16 3 8.37,67 40
8 Vlag van Duitsland Claudia Pechstein 16 1 8.35,00 36
9 Vlag van Oostenrijk Vanessa Bittner 16 0 8.34,73 32
10 Vlag van Zuid-Korea Kim Bo-reum 16 0 8.35,05 28
11 Vlag van België Jelena Peeters 16 0 8.35,07 24
12 Vlag van Rusland Natalja Voronina 16 0 8.36,43 21
13 Vlag van China Liu Yichi 16 0 8.36,60 18
14 Vlag van Duitsland Bente Kraus 16 0 8.37,54 16
15 Vlag van Polen Aleksandra Goss 16 0 8.38,91 14
16 Vlag van Tsjechië Nikola Zdráhalová 16 0 8.42,74 12
17 Vlag van China Liu Jing 16 0 8.54,48 10
18 Vlag van Polen Urszula Wlodarczyk 16 0 9.05,54 8
19 Vlag van Zuid-Korea Jun Ye-jin 15[2] 0 8.33,26 6

Seoel[bewerken | brontekst bewerken]

In de race van zondag 23 november 2014 werden de eerste twee tussensprints gewonnen door respectievelijk Rixt Meijer (na een ontspanningspoging) en Jelena Peeters. Enkele ronden voor het einde reden Martina Sáblíková en Claudia Pechstein samen weg en pakten zo'n tien seconden voorsprong. Kort voor het einde reed de Tsjechische weg bij haar goede vriendin Pechstein en bleef solo vooruit. Irene Schouten won de pelotonsprint voor Ivanie Blondin.[3]

Rang Schaatser Ronden Punten
massastart
Tijd Punten
wereldbeker
GWC
Goud Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková 16 66 7.42,96 100 100
Zilver Vlag van Nederland Irene Schouten 16 40 7.45,05 80 80
Brons Vlag van Canada Ivanie Blondin 16 20 7.45,06 70 70
4 Vlag van Nederland Rixt Meijer 16 8 7.53,13 60 60
5 Vlag van België Jelena Peeters 16 5 8.14,10 50 50
6 Vlag van Duitsland Claudia Pechstein 16 3 7.45,95 45
7 Vlag van Oostenrijk Vanessa Bittner 16 3 8.00,93 40
8 Vlag van Zuid-Korea Jun Ye-jin 16 1 7.52,68 36
9 Vlag van Zuid-Korea Kim Bo-reum 16 0 7.45,98 32
10 Vlag van Italië Francesca Lollobrigida 16 0 7.48,16 28
11 Vlag van Japan Nana Takagi 16 0 7.49,69 24
12 Vlag van Japan Miho Takagi 16 0 7.52,86 21
13 Vlag van Rusland Natalja Voronina 16 0 7:52.94 18
14 Vlag van Verenigde Staten Maria Lamb 16 0 7.53,00 16
15 Vlag van Canada Kali Christ 16 0 7.53,04 14
16 Vlag van Tsjechië Nikola Zdráhalová 16 0 7.53,31 12
17 Vlag van Polen Aleksandra Goss 16 0 7.53,55 10
18 Vlag van China Liu Jing 16 0 7.53,97 8
19 Vlag van Polen Urszula Wlodarczyk 16 0 8.01,72 6
20 Vlag van Duitsland Gabriele Hirschbichler 16 0 8.08,61 5
21 Vlag van China Zhang Xin 15[4] 0 7.51,87 4
22 Vlag van Italië Yvonne Daldossi 9 0 4.38,07 3

Berlijn[bewerken | brontekst bewerken]

In de race van zondag 7 december 2014 zette Martina Sáblíková de toon door al vroeg de snelheid te verhogen. De eerste pelotonsprint werd gewonnen door Kali Christ voor Liu Jing en Francesca Lollobrigida die tegelijk over de streep kwamen, waarna het stil viel. Intussen viel de Oostenrijkse Vanessa Bittner letterlijk uit de wedstrijd. Voor de tweede tussensprint probeerde Nana Takagi het met een lange sprint, maar ze werd nog net ingehaald door Sáblíková die vijf punten pakte, hoewel Takagi Lollobrigida nog wel voor bleef. Nadat het weer wat was stilgevallen kwam de Estse Saskia Alusalu even op kop, maar toen de derde tussensprint er aan kwam was het Nana Takagi die nu wel vijf punten pakte voor favorieten Ivanie Blondin en Irene Schouten en Claudia Pechstein die ex aequo derde werden en beiden een punt haalden. Met nog anderhalve ronde te gaan werd de sprint aangegaan, maar bij het luiden van de bel werd de race ontsierd door een fikse valpartij waarbij vijf vrouwen hard op het ijs gingen en de Amerikaanse Maria Lamb zelfs met een brancard moest worden afgevoerd.[5][6] Blondin en Schouten zaten voor de valpartij en gingen vol de sprint aan, waarbij Schouten op het laatste rechte stuk Blondin inhaalde en de massastart won.[7]

Rang Schaatser Ronden Punten
massastart
Tijd Punten
wereldbeker
GWC
Goud Vlag van Nederland Irene Schouten 16 61 8.32,82 100 100
Zilver Vlag van Canada Ivanie Blondin 16 43 8.32,94 80 80
Brons Vlag van Zuid-Korea Jun Ye-jin 16 20 8.33.37 70 70
4 Vlag van Japan Nana Takagi 16 8 9.00,04 60 60
5 Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková 16 5 8.35,26 50 50
6 Vlag van Canada Kali Christ 16 5 8.36,33 45
7 Vlag van Italië Francesca Lollobrigida 16 4 8.34,84 40
8 Vlag van China Liu Jing 16 3 9.01,59 36
9 Vlag van Duitsland Claudia Pechstein 16 1 8.36,11 32
10 Vlag van Zuid-Korea Kim Bo-reum 16 0 8.33,56 28
11 Vlag van Japan Miho Takagi 16 0 8.35,07 24
12 Vlag van Wit-Rusland Marina Zoejeva 16 0 8.35,53 21
13 Vlag van China Liu Yichi 16 0 8.36,36 18
14 Vlag van Denemarken Elena Møller Rigas 16 0 8.36,49 16
15 Vlag van Rusland Natalja Voronina 16 0 8.37,02 14
16 Vlag van Tsjechië Nikola Zdráhalová 16 0 8.37,66 12
17 Vlag van Estland Saskia Alusalu 16 0 8.38,23 10
18 Vlag van Polen Aleksandra Goss 16 0 8.39,42 8
19 Vlag van Italië Yvonne Daldossi 16 0 8.49,71 6
20 Vlag van Duitsland Isabell Ost 16 0 8.50,11 5
21 Vlag van België Jelena Peeters 16 0 9.00,42 4
22 Vlag van Polen Urszula Wlodarczyk 16 0 9.19,22 3
23 Vlag van Verenigde Staten Maria Lamb 15 0 8.07,40 2
23 Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson 15 0 8.07,40 2
25 Vlag van Oostenrijk Vanessa Bittner 8 0 4.34,35 0

Heerenveen[bewerken | brontekst bewerken]

In de race van zondag 14 december 2014 zorgt Miho Takagi voor de eerste demarrage, maar ze komt niet echt weg. Wel wint ze de eerste tussensprint voor Kali Christ en Natalja Voronina. Dan zorgt een versnelling van Irene Schouten voor een kopgroep van zes favorieten: Schouten, Claudia Pechstein, Francesca Lollobrigida, Nana Takagi, Martina Sáblíková en Ivanie Blondin. Pechstein wint de tweede sprint voor Sáblíková en Lollobridgida. Als de Tsjechische wegrijdt moet Nana Takagi het gat dichtrijden en sluipen Schouten en Blondin mee, maar de andere twee vluchters komen terug. Na de derde tussensprint waar Sáblíková voor Pechstein en Nana Takagi als eerste doorkomt smelten kopgroep en peloton weer samen. Rixt Meijer trekt de sprint aan voor Schouten, maar dan komen de Zuid-Koreanen ineens op kop. Kim Bo-reum lijkt te gaan winnen, maar Blondin gaat haar nog voorbij, Schouten komt iets te kort en wordt derde.[8]

Rang Schaatser Ronden Punten
massastart
Tijd Punten
wereldbeker
GWC
Goud Vlag van Canada Ivanie Blondin 16 60 8.24,01 100 100
Zilver Vlag van Zuid-Korea Kim Bo-reum 16 40 8.24,03 80 80
Brons Vlag van Nederland Irene Schouten 16 20 8.24,21 70 70
4 Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková 16 8 8.24,53 60 60
5 Vlag van Duitsland Claudia Pechstein 16 8 8.28,82 50 50
6 Vlag van Japan Miho Takagi 16 5 8.27,66 45
7 Vlag van Canada Kali Christ 16 3 8.27,76 40
8 Vlag van Japan Nana Takagi 16 1 8.24,49 36
9 Vlag van Rusland Natalja Voronina 16 1 8.26,58 32
10 Vlag van Italië Francesca Lollobrigida 16 1 8.27,89 28
11 Vlag van Zuid-Korea Jun Ye-jin 16 0 8.24,63 24
12 Vlag van Duitsland Bente Kraus 16 0 8.25,57 21
13 Vlag van België Jelena Peeters 16 0 8.26,66 18
14 Vlag van Denemarken Elena Møller Rigas 16 0 8.26,98 16
15 Vlag van Nederland Rixt Meijer 16 0 8.27,00 14
16 Vlag van Tsjechië Nikola Zdráhalová 16 0 8.27,27 12
17 Vlag van Polen Aleksandra Goss 16 0 8.27,37 10
18 Vlag van China Liu Jing 16 0 8.27,49 8
19 Vlag van Estland Saskia Alusalu 16 0 8.28,38 6
20 Vlag van Polen Urszula Wlodarczyk 16 0 8.32,49 5
21 Vlag van Wit-Rusland Tatjana Michajlova 16 0 8.32,63 4
22 Vlag van China Zhang Xin 16 0 8.34,25 3
23 Vlag van Oostenrijk Vanessa Bittner 16 0 8.39,37 2
24 Vlag van Italië Yvonne Daldossi 16 0 8.55,37 1

Hamar[bewerken | brontekst bewerken]

In de race van zondag 1 februari 2015 vielen weinig noemenswaardige uitlooppogingen te noteren. Miho Takagi won de eerste tussensprint, Claudia Pechstein de tweede en Marina Zoejeva de derde. Mariska Huisman trok de sprint aan voor Irene Schouten die de sprint aanging tegen Ivanie Blondin. Even leek Blondin de race te winnen, maar Schouten passeerde haar nog nipt, Huisman werd derde.[9]

Rang Schaatser Ronden Punten
massastart
Tijd Punten
wereldbeker
GWC
Goud Vlag van Nederland Irene Schouten 16 61 8.47,47 100 100
Zilver Vlag van Canada Ivanie Blondin 16 40 8.47,51 80 80
Brons Vlag van Nederland Mariska Huisman 16 23 8.47,67 70 70
4 Vlag van Japan Miho Takagi 16 5 8.49,60 60 60
5 Vlag van Duitsland Claudia Pechstein 16 5 8.50,00 50 50
6 Vlag van Wit-Rusland Marina Zoejeva 16 5 8.51,25 45
7 Vlag van Italië Francesca Lollobrigida 16 3 8.47,83 40
8 Vlag van België Jelena Peeters 16 3 8.49,96 36
9 Vlag van Tsjechië Nikola Zdráhalová 16 1 8.50,75 32
10 Vlag van Duitsland Bente Kraus 16 1 8.50,99 28
11 Vlag van Zuid-Korea Jun Ye-jin 16 0 8.47,89 24
12 Vlag van China Liu Jing 16 0 8.49,02 21
13 Vlag van Canada Kali Christ 16 0 8.49,20 18
14 Vlag van China Liu Yichi 16 0 8.49,32 16
15 Vlag van Noorwegen Frida van Megen 16 0 8.49,35 14
16 Vlag van Denemarken Elena Møller Rigas 16 0 8.50,13 12
17 Vlag van Japan Nana Takagi 16 0 8.50,48 10
18 Vlag van Verenigde Staten Carlijn Schoutens 16 0 8.50,77 8
19 Vlag van Verenigde Staten Erin Bartlett 16 0 8.50,85 6
20 Vlag van Estland Saskia Alusalu 16 0 8.51,35 5
21 Vlag van Polen Aleksandra Goss 16 0 8.51,93 4
22 Vlag van Polen Urszula Wlodarczyk 16 0 8.52,11 3
23 Vlag van Tsjechië Natalie Kerschbaummayr 16 0 8.52,33 2
24 Vlag van Noorwegen Sofie Karoline Haugen 16 0 8.52,47 1
25 Vlag van Zuid-Korea Kim Bo-reum 15 0 8.21,19 0

Erfurt[bewerken | brontekst bewerken]

In de afsluitende race van zondag 22 maart 2015 ging de eerste tussensprint naar Francesca Lollobrigida en de tweede naar Heather Richardson voor Martina Sáblíková. Laatstgenoemde reed echter na de sprint door en pakte solo een ruime voorsprong op het peloton. De Tsjechische pakte ook de derde tussensprint en reed door naar winst in de wereldbekerwedstrijd. In de pelotonsprint bleef Nana Takagi Lollobrigida voor. Irene Schouten viel waardoor Ivanie Blondin ook zonder podiumplaats het klassement op haar naam schreef.[10]

Rang Schaatser Ronden Punten
massastart
Tijd Punten
wereldbeker
GWC
Goud Vlag van Tsjechië Martina Sáblíková 16 68 9.01,76 150 150
Zilver Vlag van Japan Nana Takagi 16 40 9.16,52 120 120
Brons Vlag van Italië Francesca Lollobrigida 16 25 9.16,61 106 106
4 Vlag van Verenigde Staten Heather Richardson 16 8 9.20,79 90 90
5 Vlag van Duitsland Bente Kraus 16 3 9.20,99 76 76
6 Vlag van Japan Miho Takagi 16 1 9.17,51 45
7 Vlag van Tsjechië Nikola Zdráhalová 16 1 9.19,89 40
8 Vlag van Canada Ivanie Blondin 16 0 9.16,80 36
9 Vlag van Oostenrijk Vanessa Bittner 16 0 9.16,96 32
10 Vlag van Nederland Mariska Huisman 16 0 9.17,08 28
11 Vlag van China Liu Yichi 16 0 9.17,25 24
12 Vlag van Duitsland Claudia Pechstein 16 0 9.17,26 21
13 Vlag van China Liu Jing 16 0 9.17,64 18
14 Vlag van België Jelena Peeters 16 0 9.19,75 16
15 Vlag van Verenigde Staten Brittany Bowe 16 0 9.23,46 14
16 Vlag van Nederland Irene Schouten 15 0[11] 8.49,68 12