Wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
FIFA-wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2022
FIFA Club World Cup Morocco 2022
presented by Visit Saudi
كأس العالم للأندية لكرة القدم
المغرب 2022
Toernooi-informatie
Gastland Vlag van Marokko Marokko
Datum 1 februari-11 februari 2023
Teams AFC (1)
CAF (2)
CONCACAF (1)
CONMEBOL (1)
OFC (1)
UEFA (1)
7 (van 6 confederaties)
Stadions Stade Ibn Batouta, Tanger
Stade Moulay Abdallah, Rabat (in 2 gaststeden)
Winnaar Vlag van Spanje Real Madrid (5e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 7
kaarten 28  (4 per wedstrijd)
Twee gele kaarten in 1 wedstrijd kaarten 3  (0,43 per wedstrijd)
kaarten 2  (0,29 per wedstrijd)
Doelpunten 30  (4,29 per wedstrijd)
Toeschouwers 282.276  (40.325 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Brazilië Pedro (Vlag van Brazilië Flamengo)
(4 doelpunten)
Beste speler Vinícius Jr (Vlag van Spanje Real Madrid)
Fair-Playprijs Vlag van Spanje Real Madrid
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het negentiende FIFA-wereldkampioenschap voetbal voor clubs (Engels: FIFA Club World Cup) vond plaats van 1 februari tot en met 11 februari 2023 in Marokko[1], maar zou oorspronkelijk plaatsvinden in december 2022. Door het Wereldkampioenschap voetbal 2022 in Qatar werd deze editie verplaatst. Aan het wereldkampioenschap, dat door de FIFA werd georganiseerd, namen zeven clubs deel; de winnaars van zes continentale bekertoernooien en de landskampioen van het organiserend land. De titelhouder was het Engelse Chelsea, maar zij wisten zich niet te plaatsen voor deze editie. Het Spaanse Real Madrid werd de nieuwe titelhouder, doordat ze in de finale wisten te winnen van Al-Hilal met 5–3.

Kandidaten[bewerken | brontekst bewerken]

Er waren drie landen die interesse hadden om het wereldkampioenschap voor clubs in 2022 te organiseren

Op 16 december 2022 maakte de FIFA bekend dat Marokko het toernooi mocht organiseren.

Stadions[bewerken | brontekst bewerken]

Tanger Rabat
Stade Ibn Batouta Stade Moulay Abdallah
Capaciteit: 65.000 Capaciteit: 60.000

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Team Confederatie Kampioenschap begint in: Aantal deelnames
Vlag van Egypte Al-Ahly CAF Finalist CAF Champions League 2022 (gastland *) Play-off 8e (vorige: 2005, 2006, 2008, 2012, 2013, 2020, 2021)
Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland City OFC Winnaar OFC Champions League 2022 10e (vorige: 2006, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2020, 2021)
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal AFC Genomineerd door de confederatie **
(winnaar AFC Champions League 2021)		 Kwartfinale 3e (vorige: 2001, 2019, 2021)
Vlag van Marokko Wydad Casablanca CAF Winnaar CAF Champions League 2022
(kampioen Botola Pro 2021/22)		 2e (vorige: 2017)
Vlag van Verenigde Staten Seattle Sounders CONCACAF Winnaar CONCACAF Champions League 2022 1e
Vlag van Brazilië Flamengo CONMEBOL Winnaar CONMEBOL Libertadores 2022 Halve finale 2e (vorige: 2019)
Vlag van Spanje Real Madrid UEFA Winnaar UEFA Champions League 2021/22 6e (vorige: 2000, 2001, 2014, 2016, 2017, 2018)

* Nam de plaats in van het gastland, omdat Wydad Casablanca de CAF Champions League 2022 won en kampioen werd van de Botola Pro 2021/22.
** Door planningsproblemen werd de finale van de AFC Champions League 2022 pas in mei 2023 gespeeld, maar deze finale werd oorspronkelijk in oktober 2022 gepland. Hierdoor kon de winnaar niet meedoen, omdat het FIFA-wereldkampioenschap voetbal voor clubs 2022 al was gehouden. Door deze verandering had de AFC op 23 december 2022 besloten om de regerend kampioen van de AFC Champions League 2021 als deelnemer te sturen.

Scheidsrechters[bewerken | brontekst bewerken]

De FIFA had zes scheidsrechters, twaalf assistent-scheidsrechters en acht video-assistenten aangesteld voor dit toernooi.

Continentale bond Scheidsrechter Assistenten Video-assistent
AFC Vlag van China Ma Ning Vlag van China Zhou Fei
Vlag van China Zhang Cheng		 Vlag van China Fu Ming
CAF Vlag van Algerije Mustapha Ghorbal Vlag van Algerije Mokrane Gourari
Vlag van Tunesië Khalil Hassani		 Vlag van Marokko Redouane Jiyed
CONCACAF Vlag van El Salvador Iván Barton Vlag van El Salvador David Morán
Vlag van Verenigde Staten Kathryn Nesbitt		 Vlag van Mexico Fernando Guerrero
CONMEBOL Vlag van Uruguay Andrés Matonte Vlag van Uruguay Nicolás Taran
Vlag van Uruguay Martín Soppi		 Vlag van Colombia Nicolás Gallo
Vlag van Venezuela Juan Soto
UEFA Vlag van Roemenië István Kovács

Vlag van Engeland Anthony Taylor		 Vlag van Roemenië Mihai Artene
Vlag van Roemenië Vasile Marinescu
Vlag van Engeland Gary Beswick
Vlag van Engeland Adam Nunn		 Vlag van Italië Massimiliano Irrati
Vlag van Spanje Juan Martínez Munuera
Vlag van Frankrijk Jérôme Brisard

Speelschema[bewerken | brontekst bewerken]

 
Play-offKwartfinaleHalve finaleFinale
 
              
 
1 februari - Tanger (Stade Ibn Batouta)
 
 
Vlag van Egypte Al-Ahly3
 
4 februari - Tanger (Stade Ibn Batouta)
 
Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland City0
 
Vlag van Verenigde Staten Seattle Sounders0
 
 
Vlag van Egypte Al-Ahly1
 
 
8 februari - Rabat (Stade Moulay Abdallah)
 
 
Vlag van Egypte Al-Ahly1
 
 
Vlag van Spanje Real Madrid4
 
 
 
 
 
 
 
 
11 februari - Rabat (Stade Moulay Abdallah)
 
 
Vlag van Spanje Real Madrid5
 
 
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal3
 
 
 
 
 
 
 
 
7 februari - Tanger (Stade Ibn Batouta)
 
 
Vlag van Brazilië Flamengo2
 
 
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal3 Derde plaats
 
 
4 februari - Rabat (Stade Moulay Abdallah)11 februari - Tanger (Stade Ibn Batouta)
 
 
Vlag van Marokko Wydad Casablanca1 (3)Vlag van Egypte Al-Ahly2
 
 
Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal (w.n.v.)1 (5) Vlag van Brazilië Flamengo4
 
 
 
 

Wedstrijden[bewerken | brontekst bewerken]

Play-off[bewerken | brontekst bewerken]

1 februari 2023
20:00 (UTC+1) 		Al-Ahly Vlag van Egypte 3 – 0 (1 – 0) Vlag van Nieuw-Zeeland Auckland City Stadion: Stade Ibn Batouta, Tanger
Toeschouwers: 47.137
Scheidsrechter: Vlag van China Ma Ning
Assistenten: Vlag van China Zhou Fei
Assistenten: Vlag van China Zhang Cheng
Vierde official: Vlag van Roemenië István Kovács
Vijfde official: Vlag van Roemenië Vasile Marinescu
Video-assistenten: Vlag van Spanje Juan Martínez Munuera
Video-assistenten: Vlag van Uruguay Nicolás Taran (OVAR)
Video-assistenten: Vlag van Mexico Fernando Guerrero (SVAR)
AVAR: Vlag van China Fu Ming
Speler van de wedstrijd: Vlag van Egypte Mohamed Sherif (Vlag van Egypte Al-Ahly)
El Shahat Goal 45+2'
Abdel Kader Assist
Sherif Goal 56'
Tau Goal 86'
Kahraba Assist 		Verslag Weggestuurd in de 90+7e minuut 90+7' Mitchell
   
 

Kwartfinales[bewerken | brontekst bewerken]

4 februari 2023
15:30 (UTC+1) 		Wydad Casablanca Vlag van Marokko 1 – 1 (n.v.) (0 – 0)
3 – 5 pen. 		Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal Stadion: Stade Moulay Abdallah, Rabat
Toeschouwers: 43.891
Scheidsrechter: Vlag van El Salvador Iván Barton
Assistenten: Vlag van El Salvador David Morán
Assistenten: Vlag van Verenigde Staten Kathryn Nesbitt
Vierde official: Vlag van Uruguay Andrés Matonte
Vijfde official: Vlag van Uruguay Nicolás Taran
Video-assistenten: Vlag van Mexico Fernando Guerrero
Video-assistenten: Vlag van Uruguay Martín Soppi (OVAR)
Video-assistenten: Vlag van Venezuela Juan Soto (SVAR)
AVAR: Vlag van Colombia Nicolás Gallo
Speler van de wedstrijd: Vlag van Colombia Gustavo Cuéllar (Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal)
El Amloud Goal 52'
Jabrane Kreeg geel in de 89e minuut Kreeg opnieuw geel in de 90+1e minuutWeggestuurd in de 90+1e minuut 89', 90+1' 		Verslag Goal 90+4' (pen.), Kreeg geel in de 56e minuut Kreeg opnieuw geel in de 94e minuutWeggestuurd in de 94e minuut 56', 94' Kanno
  Strafschoppen  
Attiyat Allah Gemiste strafschop (Op de paal geschoten)
El Amloud Gescoord met penalty
Ounajem Gescoord met penalty
Daoudi Gescoord met penalty 		  Gescoord met penalty Marega
Gescoord met penalty Vietto
Gescoord met penalty Al-Shehri
Gescoord met penalty Al-Hamdan
Gescoord met penalty Al-Juwayr
4 februari 2023
18:30 (UTC+1) 		Seattle Sounders Vlag van Verenigde Staten 0 – 1 (0 – 0) Vlag van Egypte Al-Ahly Stadion: Stade Ibn Batouta, Tanger
Toeschouwers: 30.589
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Anthony Taylor
Assistenten: Vlag van Engeland Gary Beswick
Assistenten: Vlag van Engeland Adam Nunn
Vierde official: Vlag van China Ma Ning
Vijfde official: Vlag van China Zhou Fei
Video-assistenten: Vlag van Frankrijk Jérôme Brisard
Video-assistenten: Vlag van Algerije Mokrane Gourari (OVAR)
Video-assistenten: Vlag van Marokko Redouane Jiyed (SVAR)
AVAR: Vlag van Italië Massimiliano Irrati
Speler van de wedstrijd: Vlag van Egypte Afsha (Vlag van Egypte Al-Ahly)
Verslag Goal 88' Afsha
   
 

Halve finales[bewerken | brontekst bewerken]

7 februari 2023
20:00 (UTC+1) 		Flamengo Vlag van Brazilië 2 – 3 (1 – 2) Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal Stadion: Stade Ibn Batouta, Tanger
Toeschouwers: 42.496
Pedro Goal 20', Goal 90+1'
Matheuzinho Assist
Gerson Kreeg geel in de 15e minuut Kreeg opnieuw geel in de 45+8e minuutWeggestuurd in de 45+8e minuut 15', 45+8' 		Verslag Goal 4' (pen.), Goal 45+9' (pen.) S. Al-Dawsari
Goal 70' Vietto
Assist S. Al-Dawsari
   
 
8 februari 2023
20:00 (UTC+1) 		Al-Ahly Vlag van Egypte 1 – 4 (0 – 1) Vlag van Spanje Real Madrid Stadion: Stade Moulay Abdallah, Rabat
Toeschouwers: 43.508
Speler van de wedstrijd: Vinícius Jr (Vlag van Spanje Real Madrid)
Maâloul Goal 65' (pen.) Verslag Goal 42' Vinícius Jr
Goal 46' Valverde
Gemiste strafschop 87' (pen.) Modrić
Goal 90+2' Rodrygo
Assist Ceballos
Goal 90+8' Arribas
   
 

Wedstrijd voor derde plaats[bewerken | brontekst bewerken]

11 februari 2023
16:30 (UTC+1) 		Al-Ahly Vlag van Egypte 2 – 4 (1 – 1) Vlag van Brazilië Flamengo Stadion: Stade Ibn Batouta *, Tanger *
Toeschouwers: 30.216
Scheidsrechter: Vlag van Algerije Mustapha Ghorbal
Assistenten: Vlag van Algerije Mokrane Gourari
Assistenten: Vlag van Tunesië Khalil Hassani
Vierde official: Vlag van Uruguay Andrés Matonte
Vijfde official: Vlag van Uruguay Martín Soppi
Video-assistenten: Vlag van Venezuela Juan Soto
Video-assistenten: Vlag van Uruguay Nicolás Taran (OVAR)
Video-assistenten: Vlag van Spanje Juan Martínez Munuera (SVAR)
AVAR: Vlag van Colombia Nicolás Gallo
Verslag
   
 
Bijz.: * Deze wedstrijd stond eigenlijk gepland om in het Stade Moulay Abdallah in Rabat gespeeld te worden, maar op 9 februari 2023 werd er besloten om het veld te willen sparen voor de finale. Hierdoor werd deze wedstrijd verplaatst naar het Stade Ibn Batouta in Tanger.

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

11 februari 2023
20:00 (UTC+1) 		Real Madrid Vlag van Spanje 5 – 3 (2 – 1) Vlag van Saoedi-Arabië Al-Hilal Stadion: Stade Moulay Abdallah, Rabat
Toeschouwers: 44.439
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Anthony Taylor
Assistenten: Vlag van Engeland Gary Beswick
Assistenten: Vlag van Engeland Adam Nunn
Vierde official: Vlag van China Ma Ning
Vijfde official: Vlag van China Zhou Fei
Video-assistenten: Vlag van Italië Massimiliano Irrati
Video-assistenten: Vlag van Verenigde Staten Kathryn Nesbitt (OVAR)
Video-assistenten: Vlag van Marokko Redouane Jiyed (SVAR)
AVAR: Vlag van China Fu Ming
Speler van de wedstrijd: Vinícius Jr (Vlag van Spanje Real Madrid)
Verslag
   
 
Real Madrid
Al-Hilal
Winnaar WK voetbal voor clubs 2018


Vlag van Spanje Real Madrid
5e titel
(8e keer wereldkampioen)


Referenties[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]


Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wereldkampioenschap_voetbal_voor_clubs_2022&oldid=67090677"