Wereldkampioenschappen kunstschaatsen junioren 1990

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Wereldkampioenschappen kunstschaatsen junioren zijn samen een jaarlijks terugkerend evenement dat door de Internationale Schaatsunie (ISU) wordt georganiseerd. De editie van 1990, de vijftiende in de reeks, vond van 28 november tot en met 3 december 1989 plaats in Colorado Springs in de staat Colorado, Verenigde Staten. Het was na de editie van 1985 de tweede keer dat dit evenement in deze stad en in dit land plaatsvond.

Titels en medailles waren er te verdienen in de categorieën: jongens individueel, meisjes individueel, paarrijden en ijsdansen.

Deelname[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen deelnemers uit een record aantal van 26 landen deel aan de kampioenschappen. Zij vulden het aantal van 82 startplaatsen in. Voor het eerst nam er een deelnemer uit Griekenland en Thailand deel, het 33e en 34e land dat aan de WK-junioren deelnam. Finland en Luxemburg maakten na enkele jaren afwezigheid hun rentree bij de WK-junioren. Ten opzichte van de vorige editie vaardigden Mexico, Roemenië en Tsjechoslowakije deze editie geen deelnemers af.

De Japanner Tomoaki Koyama, deelnemer bij zowel de jongens als de paren, was de zesde junior die in hetzelfde jaar aan twee kampioenschappen deelnam. De Canadese Lorri Baier (1978, meisjes/paren), de Australiër Stephen Carr (1982, jongens/paren), het Amerikaanse trio Jerod Swallow (1985, paren/ijsdansen), Rudy Galindo (1986 + 1987, jongens/paren) en Kristi Yamaguchi (1988, meisjes/paren) gingen hem hierin voor.

Namens België was debutant Luc Cattoir de vijfde jongen die in in het jongenstoernooi uitkwam en nam Isabelle Balhan voor de tweedemaal deel in het meisjestoernooi. Uit Nederland was debutante Marion Krijgsman het vijfde meisje dat in het meisjestoernooi uitkwam.

Deelnemende landen
(Tussen haakjes het totaal aantal startplaatsen in de vier toernooien.)
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie (9)
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (9)
Vlag van Frankrijk Frankrijk (8)
Vlag van Canada Canada (7)
Vlag van Japan Japan (5)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (5)
Vlag van Italië Italië (4)
Vlag van Australië Australië (3)
Vlag van Bulgarije Bulgarije (3)
Vlag van Hongarije Hongarije (3)
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland (3)
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea (3)
Vlag van België België (2)
Vlag van Duitse Democratische Republiek DDR (2)
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Joegoslavië (2)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk (2)
Vlag van Spanje Spanje (2)
Vlag van Zwitserland Zwitserland (2)
Vlag van Denemarken Denemarken (1)
Vlag van Finland Finland (1)
Vlag van Griekenland Griekenland (1)
Vlag van Luxemburg Luxemburg (1)
Vlag van Nederland Nederland (1)
Vlag van Polen Polen (1)
Vlag van Thailand Thailand (1)
Vlag van Zweden Zweden (1)

Medailleverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

De twaalf medailles gingen deze editie naar zes landen. Zes gingen er naar de Sovjet-Unie, twee naar de Verenigde Staten en een naar Canada, Frankrijk, Japan en Oost-Duitsland.

In het jongenstoernooi stonden voor het eerst sinds 1985 weer drie jongens op het erepodium die hun eerste medaille behaalden. Igor Pasjkevitsj werd de vijftiende wereldkampioen en hij was hiermee de zesde die uit de Sovjet-Unie kwam, Vitali Egorov (1979), Alexandr Fadejev (1980) en de broers Viktor Petrenko (1984), Vladimir Petrenko (1986) en Viacheslav Zagorodniuk (1989) gingen hem voor. Het zilver ging naar zijn landgenoot Aleksej Oermanov en het brons naar John Baldwin jr. uit de Verenigde Staten.

Bij de meisjes eindigde titelhoudster Jessica Mills op de vierde plaats. Zij werd opgevolgd door Yuka Sato, het vijftiende meisje en de eerste Japanse die wereldkampioene werd. Eerder werden er twee zilveren en twee bronzen medailles behaald door drie Japanse meisjes. De zilveren medaille ging naar de Française Surya Bonaly die na haar bronzen medaille in 1989 haar tweede medaille won. De derde positie werd ingenomen door de Oost-Duitse Tanja Krienke die net als Sato haar eerste medaille behaalde.

Ook bij het paarrijden stonden voor het eerst sinds 1985 weer drie paren op het erepodium die hun eerste medaille behaalden. Het Sovjet-paar Natalia Krestianinova / Alexi Torchinski behaalden als twaalfde paar de wereldtitel, de tiende voor hun vaderland. Hun landgenoten Svetlana Pristav / Vladislav Tkachenko wonnen de zilveren medaille en het Amerikaanse paar Jennifer Heurlin / John Frederiksen de bronzen medaille.

Voor de zevendemaal bij het ijsdansen, inclusief de eerste editie, stonden de drie paren voor het eerst op het erepodium. Marina Anissina / Ilja Averboech werden het elfde kampioenspaar en ze zorgden er daarmee voor dat de titel voor de dertiende keer en voor het dertiende opeenvolgende jaar naar de Sovjet-Unie ging. Hun landgenoten Elena Kustarova / Sergei Romashkin behaalden het zilver. De bronzen medaille werd behaald door het Canadese paar Marie-France Dubreuil / Bruno Yvars, zij behaalden de zesde medaille voor hun vaderland bij het ijsdansen.

Onderdeel Goud Zilver Brons
Jongens Vlag van Sovjet-Unie Igor Pasjkevitsj Vlag van Sovjet-Unie Aleksej Oermanov Vlag van Verenigde Staten John Baldwin jr.
Meisjes Vlag van Japan Yuka Sato Vlag van Frankrijk Surya Bonaly Vlag van Duitse Democratische Republiek Tanja Krienke
Paren Vlag van Sovjet-Unie Natalia Krestianinova / Alexi Torchinski Vlag van Sovjet-Unie Svetlana Pristav / Vladislav Tkachenko Vlag van Verenigde Staten Jennifer Heurlin / John Frederiksen
IJsdansen Vlag van Sovjet-Unie Marina Anissina / Ilja Averboech Vlag van Sovjet-Unie Elena Kustarova / Sergei Romashkin Vlag van Canada Marie-France Dubreuil / Bruno Yvars

Uitslagen[bewerken | brontekst bewerken]

Jongens[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 23 jongens uit achttien landen deel. De Japanner Tomoaki Koyama nam voor de vijfde keer in het jongenstoernooi deel, daarnaast was hij dit jaar voor het eerst actief in het paarrijden. Hij was na de Joegoslaaf Tomislav Cizmesija, de Sovjet-Rus Vladimir Petrenko en de Australiër Sean Abram de vierde junior die vijfmaal aan de WK-junioren deelnam. Een jongen nam voor de vierdemaal deel, een voor de derdemaal en acht jongens voor de tweedemaal.

# naam (deelname) land punten
Goud Igor Pasjkevitsj (2) Vlag van Sovjet-Unie 3.8
Zilver Aleksej Oermanov Vlag van Sovjet-Unie 6.4
Brons John Baldwin jr. Vlag van Verenigde Staten 9.2
4 Philippe Candeloro (4) Vlag van Frankrijk 9.8
5 Scott Davis Vlag van Verenigde Staten 10.0
6 Mirko Eichhorn (2) Vlag van Duitse Democratische Republiek
7 Nicolas Pétorin (2) Vlag van Frankrijk
8 Elvis Stojko (2) Vlag van Canada
9 Steven Cousins (3) Vlag van Verenigd Koninkrijk
10 Tomoaki Koyama (5) Vlag van Japan
11 Gilberto Viadana Vlag van Italië
12 Patrick-Rene Reinhardt Vlag van Bondsrepubliek Duitsland
13 Michael Tyllesen (2) Vlag van Denemarken
14 Stacy Paul Healy Vlag van Canada
15 Fumihiro Oikawa Vlag van Japan
16 Maarten Van Mechelen Vlag van Luxemburg
17 George Galanis (2) Vlag van Australië
18 Luc Cattoir Vlag van België
19 Kim Se-yol (2) Vlag van Zuid-Korea
20 Joško Cerovac (2) Vlag van Joegoslavië (1943-1992)
Finale niet bereikt
21 Zoltán Bukvai Vlag van Hongarije
22 Lyubomir Kolev Vlag van Bulgarije
23 Jordi Lafarga Vlag van Spanje

Meisjes[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen 30 meisjes, een evenaring van het record aantal in 1989, deel uit 22 landen. Voor het eerst nam er een deelneemster uit Griekenland en Thailand in het meisjestoernooi deel. De Françaises Surya Bonaly en Sandra Garde namen beide voor de derde keer deel. Twaalf meisjes namen voor de tweedemaal, waaronder Kyoko Ina die in 1987 voor Japan uitkwam en dit jaar voor de Verenigde Staten.

# naam (deelname) land punten
Goud Yuka Sato (2) Vlag van Japan 6.0
Zilver Surya Bonaly (3) Vlag van Frankrijk 7.0
Brons Tanja Krienke (2) Vlag van Duitse Democratische Republiek 7.6
4 Jessica Mills (2) Vlag van Verenigde Staten 8.6
5 Kyoko Ina (2) Vlag van Verenigde Staten 11.0
6 Laetitia Hubert Vlag van Frankrijk
7 Tisha Walker Vlag van Verenigde Staten
8 Mari Kobayashi (2) Vlag van Japan
9 Susanne Mildenberger (2) Vlag van Bondsrepubliek Duitsland
10 Alma Lepina (2) Vlag van Sovjet-Unie
11 Claudia Unger Vlag van Bondsrepubliek Duitsland
12 Jacquie Taylor Vlag van Canada
13 Sandra Garde (3) Vlag van Frankrijk
14 Olga Markova Vlag van Sovjet-Unie
15 Stacey Ball Vlag van Canada
16 Lara Castelnuovo Vlag van Italië
17 Laurence Janner (2) Vlag van Zwitserland
18 Lee Eun-hee (2) Vlag van Zuid-Korea
19 Marion Krijgsman Vlag van Nederland
20 Kaisa Kella Vlag van Finland
Finale niet bereikt
21 Spela Perc Vlag van Joegoslavië (1943-1992)
22 Tamara Heggen (2) Vlag van Australië
23 Laia Papell (2) Vlag van Spanje
24 Suzanne Otterson Vlag van Verenigd Koninkrijk
25 Viktoria Dimitrova Vlag van Bulgarije
26 Isabelle Balhan (2) Vlag van België
27 Anita Markóczy Vlag van Hongarije
28 Melanie Friedreich Vlag van Oostenrijk
29 Vasya Houpis Vlag van Griekenland
30 Siriyaporn Jarasviroj Vlag van Thailand

Paren[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen tien paren uit zeven landen deel. Voor het eerst nam er een paar uit Japan in het paarrijden deel. De bronzenmedaillewinnaars, Jennifer Heurlin en John Frederiksen, waren het enige paar dat voor de derde keer deelnam. Twee paren namen voor de tweedemaal deel. Ook de Australiër Stephen Roberts nam voor de tweede keer deel, zij het met een andere partner. In 1988 kwam hij uit met Narelle Rolfe. De Japanner Tomoaki Koyama was dit jaar voor het eerst actief in het paarrijden, in het jongenstoernooi nam hij dit jaar voor de vijfdemaal deel.

# naam (deelname) land punten
Goud Natalia Krestianinova
Alexi Torchinski
Vlag van Sovjet-Unie 2.0
Zilver Svetlana Pristav
Vladislav Tkachenko
Vlag van Sovjet-Unie 2.5
Brons Jennifer Heurlin (3)
John Frederiksen (3)
Vlag van Verenigde Staten 5.0
4 Inna Svetacheva
Vladimir Shagov (2)
Vlag van Sovjet-Unie
5 Sherry Ball
Sean Rice
Vlag van Canada
6 Aimee Offner
Brian Helgenberg
Vlag van Verenigde Staten
7 Rena Inoue
Tomoaki Koyama
Vlag van Japan
8 Catherine Barker (2)
Michael Aldred (2)
Vlag van Verenigd Koninkrijk
9 Leslie Monod
Cédric Monod
Vlag van Zwitserland
10 Tracey Roberts
Stephen Roberts (2)
Vlag van Australië

IJsdansen[bewerken | brontekst bewerken]

Er namen negentien paren uit twaalf landen deel. Het Zuid-Koreaanse paar Jung Sung-min / Jung Sung-ho nam als enige voor de derdemaal deel. Vijf paren namen voor de tweedemaal deel. Ook de Britten Paul Knepper en Justin Lanning namen voor de twee keer deel, zij het met een andere partner. In 1987 kwam Knepper uit met Natasha Smith en Lanning in 1989 met Lisa Sheehan.

# naam (deelname) land punten
Goud Marina Anissina
Ilja Averboech
Vlag van Sovjet-Unie 2.0
Zilver Elena Kustarova
Sergei Romashkin
Vlag van Sovjet-Unie 5.0
Brons Marie-France Dubreuil (2)
Bruno Yvars (2)
Vlag van Canada 5.8
4 Marina Morel (2)
Gwendal Peizerat (2)
Vlag van Frankrijk 7.2
5 Martine Patenaude
Eric Massé
Vlag van Canada 10.4
6 Virginie Vuillemin
Remi Jacquemard
Vlag van Frankrijk
7 Beth Buhl
Neale Smull
Vlag van Verenigde Staten
8 Stephanie Egea
Alexandre Piton
Vlag van Frankrijk
9 Kinga Zielińska (2)
Marcin Głowacki (2)
Vlag van Polen
10 Katherine Williamson (2)
Ben Williamson (2)
Vlag van Verenigde Staten
11 Melanie Bruce
Paul Knepper (2)
Vlag van Verenigd Koninkrijk
12 Marika Humphreys
Justin Lanning (2)
Vlag van Verenigd Koninkrijk
13 Barbara Minorini
William Castiglioni
Vlag van Italië
14 Ulla-Stina Johansson
Andreas Hein
Vlag van Zweden
15 Barbara Fusar-Poli
Matteo Bonfa
Vlag van Italië
16 Albena Denkova (2)
Hristo Nikolov (2)
Vlag van Bulgarije
17 Daria-Larissa Maritczak
Ihor-Andrij Maritczak
Vlag van Oostenrijk
18 Noémi Vedres
Endre Szentirmai
Vlag van Hongarije
19 Jung Sung-min (3)
Jung Sung-ho (3)
Vlag van Zuid-Korea