Willem Hendrik Bik

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Willem Hendrik Bik
Persoonsgegevens
Geboren Pontianak, 27 augustus 1880
Overleden Den Haag, 21 november 1918
Geboorteland Vlag van Nederland Nederland
Beroep(en) Tekenonderwijzer en kunstenaar
Oriënterende gegevens
Leerling(en) Sara Bisschop, Willem Schrofer, Anton Pieck, Henri Pieck, Marinus Schipper, Jan Giesen en Johan D. Scherft
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Willem Hendrik Bik (Pontianak, 27 augustus 1880 - Den Haag, 21 november 1918) was een Nederlands kunstenaar, tekenonderwijzer en medeoprichter van het tekeninstituut Bik & Vaandrager.

Bik is de zoon van Johannes Hendricus Bik (1849-1907) en Maria Helena Veenhuyzen (1854-1915) en is familie van de kunstenaarbroers Adrianes Johannes en Jannus Theodorus Bik. In 1911 trouwde hij met Maria Catharina van Aken (1884-1961).[1] Het jaar daarop kreeg het echtpaar een dochtertje, Marianne (1912-1992).[2][3]

In 1906 richtten Bik samen met zijn zuster Maria Helena Bik (1882-1967) en zijn zwager Jan Vaandrager (1882-1956) het tekeninstituut Bik & Vaandrager op aan de Galileistraat 2A in Den Haag.[4] Aan het instituut konden de M.O en L.O aktes in tekenen worden behaald, daarnaast werd er schilderen en kunstnijverheid gedoceerd.[5] Tegelijkertijd was Bik assistent handtekenen en decoratieve kunst aan de Technische Hoogeschool in Delft. Bik was een geoefend tekenaar en etser, zijn werk is gedetailleerd en realistisch. Vaak voorkomende onderwerpen waren portretten, diervoorstellingen en landschapsgezichten.

Bik heeft les gegeven aan meerdere later bekend geworden kunstenaars: Sara Bisschop, Willem Schrofer, Carl van Niekerk, Anton en Henri Pieck, Marinus Schipper, Jan Giesen en Johan D. Scherft.[6]

Op 21 november 1918 is Bik overleden aan de Spaanse griep.[7] Hij werd begraven op begraafplaats Oud Eik en Duinen.[8] Het tekeninstituut heeft tot 1922 door bestaan.

Galerij[bewerken | brontekst bewerken]