Wojciech Kowalczyk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Wojciech Kowalczyk
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Volledige naam Wojciech Kowalczyk
Bijnaam "Kowal"
Geboortedatum 14 april 1972
Geboorteplaats Warschau, Polen
Lengte 182 cm
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Gestopt in 2004
Jeugd
Olimpia Warschau
Polonez Warschau
Senioren
Seizoen Club W (G)
1990–1994
1994–1997
1997–1999
2000–2001
2001–2003
2003–2004
Legia Warschau
Real Betis Sevilla
UD Las Palmas
Legia Warschau
Anorthosis Famagusta
APOEL Nicosia
109(39)
62(14)
28(6)
15(3)
27(24)
16(3)
Interlands *
1991–1999 Vlag van Polen Polen 39(11)

* Bijgewerkt op 18 november 2010
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Wojciech Kowalczyk (Warschau, 14 april 1972) is een voormalig profvoetballer uit Polen die als aanvaller speelde. Hij sloot zijn actieve carrière in 2004 af bij APOEL Nicosia. In 1992 werd hij in eigen land uitgeroepen tot Pools voetballer van het jaar.

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Kowalczyk speelde een groot deel van zijn carrière in zijn vaderland voor Legia Warschau. In 1994 trok hij naar het buitenland en verdiende hij zijn brood in Spanje en later Cyprus.

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Kowalczyk kwam 39 keer (elf doelpunten) uit voor de nationale ploeg van Polen in de periode 1991–1999. Hij maakte zijn debuut op 21 augustus 1991 in de vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Zweden (2-0), net als verdediger Tomasz Wałdoch en collega-aanvaller Grzegorz Mielcarski. Hij nam in dat duel het openingsdoelpunt voor zijn rekening.

Een jaar later had Kowalczyk een groot aandeel in het behalen van de zilveren medaille bij de Olympische Spelen in Barcelona. Hij maakte daar vier doelpunten in zes duels voor de Poolse selectie onder leiding van bondscoach Janusz Wójcik. Kowalczyk vormde een succesvol aanvalsduo met Andrzej Juskowiak, die met zeven treffers uit zes duels uitgroeide tot topscorer van het olympisch toernooi.

Zijn 39ste en laatste interland speelde Kowalczyk op 31 maart in de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Zweden, die met 1-0 verloren werd door een doelpunt van Fredrik Ljungberg. Hij droeg tweemaal de aanvoerdersband tijdens zijn interlandloopbaan.

Interlands[bewerken | brontekst bewerken]

No. Datum Locatie Tegenstander Uitslag Type Opm Goals
1. 21 augustus 1991 Gdynia Vlag van Zweden Zweden 2-0 Oefenduel 90' Goal 58'
2. 11 september 1991 Eindhoven Vlag van Nederland Nederland 1-1 Oefenduel in 72'
3. 13 november 1991 Poznań Vlag van Engeland Engeland 1-1 EK-kwalificatie in 79'
4. 19 mei 1992 Salzburg Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 4-2 Oefenduel 90' Goal 64'
5. 26 augustus 1992 Pietarsaari Vlag van Finland Finland 0-0 Oefenduel in 55'
6. 9 september 1992 Mielec Vlag van Israël Israël 1-1 Oefenduel 90'
7. 23 september 1992 Poznań Vlag van Turkije Turkije 1-0 WK-kwalificatie in 62'
8. 14 oktober 1992 Rotterdam Vlag van Nederland Nederland 2-2 WK-kwalificatie uit 67 Goal 21'
9. 26 november 1992 Buenos Aires Vlag van Argentinië Argentinië 0-2 Oefenduel 90'
10. 29 november 1992 Montevideo Vlag van Uruguay Uruguay 1-0 Oefenduel in 46' Kreeg geel
11. 1 februari 1993 Nicosia Vlag van Cyprus Cyprus 0-0 Oefenduel 90'
12. 3 februari 1993 Ramat Gan Vlag van Israël Israël 0-0 Oefenduel 90'
13. 27 oktober 1993 Istanboel Vlag van Turkije Turkije 1-2 WK-kwalificatie uit 54' Goal 18'
14. 17 november 1993 Poznań Vlag van Nederland Nederland 1-3 WK-kwalificatie 90'
15. 9 februari 1994 Santa Cruz de Tenerife Vlag van Spanje Spanje 1-1 Oefenduel 90' Kreeg geel
16. 23 maart 1994 Saloniki Vlag van Griekenland Griekenland 0-0 Oefenduel uit 45'
17. 4 mei 1994 Krakau Vlag van Hongarije Hongarije 3-2 Oefenduel 90'
18. 17 mei 1994 Katowice Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3-4 Oefenduel uit 45'
19. 17 augustus 1994 Radom Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 1-1 Oefenduel uit 45'
20. 4 september 1994 Ramat Gan Vlag van Israël Israël 1-2 EK-kwalificatie 90'
21. 25 april 1995 Zabrze Vlag van Israël Israël 4-3 EK-kwalificatie 90' Goal 54' Kreeg in de 40e minuut geel 40'
22. 7 juni 1995 Zabrze Vlag van Slowakije Slowakije 5-0 EK-kwalificatie uit 45'
23. 29 juni 1995 Recife Vlag van Brazilië Brazilië 1-2 Oefenduel uit 63'
24. 16 augustus 1995 Parijs Vlag van Frankrijk Frankrijk 1-1 EK-kwalificatie uit 61'
25. 1 mei 1996 Mielec Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland 1-1 Oefenduel 90' Aanvoerder Goal 8'
26. 2 juni 1996 Moskou Vlag van Rusland Rusland 0-2 Oefenduel uit 39' Aanvoerder
27. 26 februari 1997 Goiânia Vlag van Brazilië Brazilië 2-4 Oefenduel in 46'
28. 12 maart 1997 Ostrava Vlag van Tsjechië Tsjechië 1-2 Oefenduel uit 80'
29. 2 april 1997 Chorzów Vlag van Italië Italië 0-0 WK-kwalificatie in 44'
30. 6 september 1997 Warschau Vlag van Hongarije Hongarije 1-0 Oefenduel 90'
31. 24 september 1997 Olsztyn Vlag van Litouwen Litouwen 2-0 Oefenduel uit 69' Goal 55'
32. 7 oktober 1997 Chisinau Vlag van Moldavië Moldavië 3-0 WK-kwalificatie uit 60'
33. 25 maart 1998 Warschau Vlag van Slovenië Slovenië 2-0 Oefenduel uit 69' Goal 37'
34. 22 april 1998 Osijek Vlag van Kroatië Kroatië 1-4 Oefenduel uit 79'
35. 10 november 1998 Bratislava Vlag van Slowakije Slowakije 3-1 Oefenduel uit 81' Goal 66' Goal 75'
36. 3 februari 1999 Ta' Qali Vlag van Malta Malta 1-0 Oefenduel uit 71'
37. 10 februari 1999 Ta' Qali Vlag van Finland Finland 1-1 Oefenduel 90' Goal 1'
38. 27 maart 1999 Londen Vlag van Engeland Engeland 1-3 EK-kwalificatie in 68'
39. 31 maart 1999 Chorzów Vlag van Zweden Zweden 0-1 EK-kwalificatie in 70'

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van Polen Legia Warschau
1994, 1995, 2002
1994
1995
1992
Vlag van Cyprus Anorthosis Famagusta
2002, 2003
2002
Vlag van Cyprus APOEL Nicosia
2004
Vlag van Polen Polen
Barcelona 1992 zilveren medaille

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]


Logo van de Olympische Spelen Goud Zilver Brons Logo van de Olympische Spelen
0 1 0