World Popular Song Festival 1977

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
World Popular Song Festival 1977
Gastland Vlag van Japan Japan
Locatie Nippon Budokan, Tokio
Halve finale 1 11 november 1977
Halve finale 2 12 november 1977
Finale 13 november 1977
Presentatoren Kyu Sakamoto
Judy Ongg
Winnaar
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Lied Can't hide my love
Artiest Rags
Andere gegevens
Stemgegevens Een jury kiest de finalisten.
Aantal landen 24
Debuterend Vlag van Paraguay Paraguay
Terugkerend Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije
Vlag van Canada Canada
Vlag van Denemarken Denemarken
Vlag van Mexico Mexico
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea
Terugtrekkend Vlag van Argentinië Argentinië
Vlag van Colombia Colombia
Vlag van Griekenland (1822-1970 en 1975-1978) Griekenland
Vlag van Ierland Ierland
Vlag van Israël Israël
Vlag van Joegoslavië Joegoslavië
Vlag van Malta Malta
Vlag van Monaco Monaco
Vlag van Nederland Nederland
Vlag van Duitse Democratische Republiek Oost-Duitsland
Vlag van Polen Polen
Vlag van Roemenië (1965-1989) Roemenië
Vlag van Sovjet-Unie Sovjet-Unie
Vlag van Sri Lanka Sri Lanka
Intervalact
Finale Rowena Cortes
Yamaha's Junior Original Concert
Chronologie
◄ 1976 

Het World Popular Song Festival 1977 was de achtste editie van het World Popular Song Festival. Het werd gehouden in Tokio, Japan van 11 tot 13 november 1977. Uiteindelijk trok het Verenigd Koninkrijk voor de derde maal aan het langste eind. De top 3 werd vervolledigd door Italië en het debuterende Paraguay.

Dit jaar was er ook een speciale prijs voor de beste Japanse inzending. Dit was een lied dat de finale moest gehaald hebben. Deze is niet meegerekend in de resultaten.

Deelnemende landen[bewerken | brontekst bewerken]

24 landen van over de hele wereld hadden zich ingeschreven voor de achtste editie van het festival. België was van de partij. Nederland trok zich voor de eerste keer terug.

België bleef voor de tweede keer in de geschiedenis steken in de halve finale.

Overzicht[bewerken | brontekst bewerken]

Beste Japanse inzending[bewerken | brontekst bewerken]

Land Taal Artiest Lied
Vlag van Japan Japan Japans Masanori Sera & Twist Anta no ballad

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Land Taal Artiest Lied
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Rags Can't hide my love
2 Vlag van Italië Italië Italiaans Mia Martini Un ritratto di donna
3 Vlag van Paraguay Paraguay Spaans Johnny Monte Torbellino
4 Vlag van Japan Japan Engels Akihiko Shimomura Road to freedom
5 Vlag van Canada Canada Frans Nicole Martin Bonsoir tristesse
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels George Chakiris We've got it made
7 Vlag van Indonesië Indonesië Indonesisch Ajie Bandi & Hetty Koes Endang Damai tapi gersang
8 Vlag van Japan Japan Japans Kayoko Ono Adieux
9 Vlag van Mexico Mexico Spaans María del Carmen Es mi corazõn un vagabundo
10 Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Martine Clémenceau L'amour monsieur
11 Vlag van Australië Australië Engels Paul O'Gorman Ride ride America
12 Vlag van Turkije Turkije Frans Ajda Pekkan À mes amours
13 Vlag van Japan Japan Engels Sumiko Kimura Star
14 Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Engels Baccara Mad in Madrid
15 Vlag van Denemarken Denemarken Engels Olsen Brothers Julie
16 Vlag van Japan Japan Engels Ice Cream Fantasy Shall we dance?
17 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels Buzz Cason Everybody's listenin', but you
18 Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels Mystic Knights Of The Oingo Boingo Oh, Dominique send me
19 Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Piera Martell What a feeling
20 Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Koreaans Hey Eunee Dangshin manool sarang hae
21 Vlag van Brazilië Brazilië Portugees Wilson Simonal Bia
22 Vlag van Finland Finland Engels Taiska Boogie man

Eerste halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Land Taal Artiest Lied Resultaat
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Kelly Marie Sentimental kisses uit
Vlag van Spanje (21 jan. 1977 - 18 dec. 1981) Spanje Spaans Betty Missiego Me siento triste uit
Vlag van Japan Japan Engels Akihiko Shimomura Road to freedom gekwalificeerd
Vlag van Italië Italië Italiaans Daniela Davoli Confessioni uit
Vlag van Brazilië Brazilië Portugees Wilson Simonal Bia gekwalificeerd
Vlag van Canada Canada Frans Nicole Martin Bonsoir tristesse gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Korea Zuid-Korea Koreaans Hey Eunee Dangshin manool sarang hae gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Enrique Cecilia uit
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels Adrienne Johnston If poems died like promises uit
Vlag van Finland Finland Engels Taiska Boogie man gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Hirokazu Dancing girl uit
Vlag van Bondsrepubliek Duitsland West-Duitsland Engels Baccara Mad in Madrid gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten Engels Mystic Knights Of The Oingo Boingo Oh, Dominique send me gekwalificeerd
Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Piera Martell What a feeling gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Keiko Hiroyama Hello there uit
Vlag van Denemarken Denemarken Engels Olsen Brothers Julie gekwalificeerd
Vlag van Italië Italië Italiaans Mia Martini Un ritratto di donna gekwalificeerd
Vlag van Hongkong Hongkong Engels Eddie Vas Gypsy tears uit
Vlag van Bulgarije (1971-1990) Bulgarije Engels Mimi Nicklova Once again uit
Vlag van Japan Japan Japans Masanori Sera & Twist Anta no ballad gekwalificeerd
Vlag van Filipijnen Filipijnen Filipijns Carmen Patena Kaibigan uit
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels George Chakiris We've got it made gekwalificeerd

Tweede halve finale[bewerken | brontekst bewerken]

Land Taal Artiest Lied Resultaat
Vlag van België België Engels Nicole Mery Like a rainbow uit
Vlag van Indonesië Indonesië Indonesisch Ajie Bandi & Hetty Koes Endang Damai tapi gersang gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Japans Kayoko Ono Adieux gekwalificeerd
Vlag van Australië Australië Engels Paul O'Gorman Ride ride America gekwalificeerd
Vlag van Mexico Mexico Spaans María del Carmen Es mi corazõn un vagabundo gekwalificeerd
Vlag van Tsjecho-Slowakije Tsjecho-Slowakije Tsjechisch Karel Gott Jdi za štěstím uit
Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland Engels Kim Hart You don't need me uit
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Martine Clémenceau L'amour monsieur gekwalificeerd
Vlag van Italië Italië Italiaans Pino Leggeri Beata te uit
Vlag van Japan Japan Engels Ice Cream Fantasy Shall we dance? gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Masuda Toshiro Brother on a water uit
Vlag van Frankrijk Frankrijk Frans Delizia Alors, le bel été (Comme un feu qui dort) uit
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk Engels Rags Can't hide my love gekwalificeerd
Vlag van Turkije Turkije Frans Ajda Pekkan À mes amours gekwalificeerd
Vlag van Paraguay Paraguay Spaans Johnny Monte Torbellino gekwalificeerd
Vlag van Japan Japan Engels Sumiko Kimura Star gekwalificeerd
Vlag van Zwitserland Zwitserland Engels Véronique Müller Last year's dreams uit
Vlag van Colombia Colombia Engels Jose & Dario Crisis gekwalificeerd