World Seniors Darts Matchplay 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
World Seniors Darts Matchplay 2022
Data 1 - 3 juli 2022
Locatie Bonus Arena
Plaats Kingston upon Hull
Land Vlag van Engeland Engeland
Organisator(s) World Seniors Darts Tour
MODUS Sports
Snooker Legends
Format Legs
Prijzengeld £31.000
Prijzengeld voor winnaar £10.000
Winnaar(s) Vlag van Schotland Robert Thornton
← Vorige
Volgende →
-
Portaal  Portaalicoon   Darten

De World Seniors Darts Matchplay 2022 was de eerste editie van de World Seniors Darts Matchplay, een darttoernooi voor spelers met een leeftijd boven de vijftig jaar. De organisatie was in handen van de World Seniors Darts Tour, MODUS Sports en Snooker Legends.[1] Van 1 tot en met 3 juli 2022 vond het toernooi plaats in de Bonus Arena te Kingston upon Hull. De Schot Robert Thornton wist na de World Seniors Darts Championship 2022 ook deze titel te winnen door Engelsman Phil Taylor met 12-10 in legs te verslaan in de finale.

Deelnemers[bewerken | brontekst bewerken]

Aan de Matchplay deden 20 spelers mee. Zeventien spelers ontvingen een wildcard. Een plaats ging naar de hoogst gerankte nog niet geplaatste speler op de World Seniors Darts Tour ranking. De twee overige plaatsen gingen naar de winnaars van de kwalificatietoernooien.

Uiteindelijke deelnemersveld[bewerken | brontekst bewerken]

Alfabetisch geordend naar achternaam. Leeftijd tijdens toernooi tussen haakjes.

Speelschema[bewerken | brontekst bewerken]

  Eerste ronde
(best of 15 legs)
1-2 juli 2022
Tweede ronde
(best of 15 legs)
1-2 juli 2022
Kwartfinale
(best of 15 legs)
3 juli 2022
Halve finale
(best of 17 legs)
3 juli 2022
Finale
(best of 17 legs)
3 juli 2022
                                               
 Vlag van Engeland Deta Hedman (71.51) 8     1  Vlag van Engeland Phil Taylor (75.77) 8  
 Vlag van Engeland Trina Gulliver (70.04) 5      Vlag van Engeland Deta Hedman (71.24) 4  
  1  Vlag van Engeland Phil Taylor (80.51) 8  
   Vlag van Engeland Peter Manley (68.65) 4  
       8  Vlag van Canada John Part (71.52) 10
            Vlag van Engeland Peter Manley (72.23) 11  
  1  Vlag van Engeland Phil Taylor (88.44) 12  
   Vlag van Engeland Kevin Painter (80.35) 10  
           4  Vlag van Engeland John Lowe (71.30) 0  
            Vlag van Engeland Kevin Painter (85.28) 8  
   Vlag van Engeland Kevin Painter (92.18) 8
  RQ  Vlag van Noord-Ierland Colin McGarry (90.33) 5  
 Vlag van Engeland Keith Deller (80.65) 3 5  Vlag van Engeland Peter Evison (53.90) 0
RQ  Vlag van Noord-Ierland Colin McGarry (89.73) 8     RQ  Vlag van Noord-Ierland Colin McGarry (95.43) 8  
  1  Vlag van Engeland Phil Taylor (85.83) 10
  6  Vlag van Schotland Robert Thornton (88.30) 12
 Vlag van Engeland Lisa Ashton (83.77) 8     2  Vlag van Verenigde Staten Larry Butler (78.16) 4  
Q  Vlag van Engeland Paul Hogan (86.80) 5      Vlag van Engeland Lisa Ashton (80.44) 8  
   Vlag van Engeland Lisa Ashton (76.84) 0
   Vlag van Engeland Martin Adams (84.68) 8  
       7  Vlag van Engeland Bob Anderson (74.93) 2
            Vlag van Engeland Martin Adams (86.55) 8  
   Vlag van Engeland Martin Adams (92.29) 7
  6  Vlag van Schotland Robert Thornton (92.90) 9  
           3  Vlag van Engeland Terry Jenkins (81.57) 8  
            Vlag van Engeland Ronnie Baxter (75.37) 5  
  3  Vlag van Engeland Terry Jenkins (84.46) 3
  6  Vlag van Schotland Robert Thornton (87.79) 8  
 Vlag van Engeland Tony O'Shea (83.18) 7 6  Vlag van Schotland Robert Thornton (87.10) 8
Q  Vlag van Engeland Brian Dawson (84.35) 9     Q  Vlag van Engeland Brian Dawson (78.75) 5  

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

In het Verenigd Koninkrijk waren de BBC en BT Sport in het bezit van de uitzendrechten. In Ierland gold dat voor Virgin Media.[2] SPORT1 bezat de uitzendrechten voor Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland.[3]