Ymkje Clevering

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Ymkje Clevering
Ymkje Clevering
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ymkje Clevering
Geboortedatum 17 juli 1995
Geboorteplaats Haulerwijk
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederland
Sportieve informatie
Discipline Roeien
Onderde(e)l(en) acht, vier-zonder, twee-zonder
Club A.G.S.R. Gyas
Olympische Spelen 2021
Medailles
Olympische Spelen
Zilver 2020 Tokio Vier zonder
Wereldkampioenschappen
Goud 2023 Belgrado Twee-zonder
Zilver 2022 Račice Twee-zonder
Zilver 2022 Račice Acht
Zilver 2019 Ottensheim Vier-zonder
Europese kampioenschappen
Goud 2021 Varese Vier-zonder
Goud 2020 Poznań Vier-zonder
Goud 2019 Luzern Vier-zonder
Zilver 2023 Bled Twee-zonder
Zilver 2017 Račice Acht
Brons 2018 Glasgow Acht
Brons 2022 München Twee-zonder
Brons 2022 München Acht
Portaal  Portaalicoon   Sport

Ymkje Clevering (Haulerwijk, 17 juli 1995) is een Nederlandse roeister. Zij won in 2021 zilver met de vier zonder tijdens de Olympische Spelen in Tokio. In 2023 werd ze wereldkampioen in de twee zonder.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Clevering begon in 2014 tijdens haar studie met roeien bij A.G.S.R. Gyas. In 2017 debuteerde zij in de nationale teams. Het eerste jaar won zij in de acht al zilver op de Europees kampioenschappen in het Tsjechische Račice. Het jaar erop, bij de EK van 2018 in Glasgow, behaalde ze met de acht brons.[1]

Samen met Ellen Hogerwerf, Karolien Florijn en Veronique Meester vormde Clevering vanaf 2019 de vier zonder. De roeiploeg werd driemaal op rij Europees kampioen. Tijdens de Wereldkampioenschappen van 2019 was het zilver hun deel. Tijdens de Olympische Spelen van Tokio greep het kwartet bijna het goud, maar de Australische ploeg bleef hun nipt voor.

Bij de Wereldkampioenschappen 2022 in het Tsjechische Račice wist Clevering tweemaal zilver te behalen, eenmaal in de twee zonder samen met Veronique Meester[2] en een dag later in de acht.[3] Er was opnieuw zilver in de twee zonder met Meester tijdens de EK van 2023 in het Tsjechische Bled. Met een tijd van 06.59,59 verbeterden zij het uit 2012 stammende Nederlands record van Claudia Belderbos en Chantal Achterberg, maar de tijd was niet genoeg om de Roemeense twee voor te blijven.[4]

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Zomerspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2021 Vlag van Japan Tokio Zilver in de vier-zonder Hogerwerf/Florijn/Meester

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2017 Vlag van Verenigde Staten Sarasota 6e in de acht Wielaard/Lanz/Jorritsma/van Veen/Rustenburg/Florijn/Meester/Noort
2018 Vlag van Bulgarije Plovdiv 4e in de acht Hogerwerf/Oldenburg/Jorritsma/van Veen/Lanz/Bouw/Wielaard/Noort
2019 Vlag van Oostenrijk Ottensheim Zilver in de vier zonder Hogerwerf/Florijn/Meester
2021 Vlag van China Shanghai Afgelast vanwege de coronapandemie
2022 Vlag van Tsjechië Račice Zilver in de twee zonder Meester
2022 Vlag van Tsjechië Račice Zilver in de acht Boonstra/Youssifou/Drenth/Oldenburg/De Jong/Offereins/Meester/Van Veenen
2023 Vlag van Servië Belgrado Goud in de twee zonder Meester

Europese kampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2017 Vlag van Tsjechië Račice Zilver in de acht Meester/Jorritsma/Wielaard/Rustenburg/van Veen/Florijn/Lanz/Noort
2018 Vlag van Verenigd Koninkrijk Glasgow Brons in de acht Hogerwerf/Oldenburg/Rustenburg/van Veen/Lanz/Jorritsma/Bouw/Fetter
2019 Vlag van Zwitserland Luzern Goud in de vier zonder Hogerwerf/Florijn/Meester
2020 Vlag van Polen Poznań Goud in de vier zonder Hogerwerf/Florijn/Meester
2021 Vlag van Italië Varese Goud in de vier zonder Hogerwerf/Florijn/Meester
2022 Vlag van Duitsland München Brons in de twee zonder Meester
2022 Vlag van Duitsland München Brons in de acht Boonstra/Youssifou/Drenth/De Jong/Offereins/Meester/Oldenburg/Van Veenen
2023 Vlag van Slovenië Bled Zilver in de twee zonder Meester

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2017 Vlag van Servië Belgrado Niet deelgenomen
Vlag van Polen Poznań
Vlag van Zwitserland Luzern
2018 Vlag van Servië Belgrado Goud in de vier-zonder Rustenburg/van Veen/Lanz
Goud in de acht Hogerwerf/Oldenburg/Rustenburg/van Veen/Lanz/Jorritsma/Meester/Fetter
Vlag van Oostenrijk Linz/Ottensheim Goud in de acht Hogerwerf/Oldenburg/Rustenburg/van Veen/Lanz/Jorritsma/Meester/Fetter
Vlag van Zwitserland Luzern 4e in de acht Hogerwerf/Oldenburg/Rustenburg/van Veen/Bouw/Jorritsma/Lanz/Fetter
2019 Vlag van Bulgarije Plovdiv Goud in de vier-zonder Hogerwerf/Florijn/Meester
Vlag van Polen Poznań Niet deelgenomen
Vlag van Nederland Rotterdam 5e in de vier-zonder Hogerwerf/Florijn/Meester
2020 Vlag van Italië Sabaudia Afgelast vanwege de coronapandemie
Vlag van Italië Varese
Vlag van Zwitserland Luzern
2021 Vlag van Kroatië Zagreb Niet deelgenomen
Vlag van Zwitserland Luzern Goud in de vier-zonder Souwer/Florijn/Meester
Vlag van Italië Sabaudia Goud in de vier-zonder Hogerwerf/Florijn/Meester

Wereldkampioenschappen onder 23[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Resultaten Teamgenoten
2016 Vlag van Nederland Rotterdam Brons in de vier-zonder Drenth/Feitsma/Meester
2017 Vlag van Bulgarije Plovdiv Goud in de vier-zonder Beeres/Florijn/Meester

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]