Zelfportretten van Rembrandt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De zelfportretten van Rembrandt vormen een belangrijk deel van het omvangrijke oeuvre van de 17e-eeuwse Nederlandse schilder Rembrandt van Rijn.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Rembrandt portretteerde zichzelf gedurende een periode van ongeveer veertig jaar bijna honderdmaal, op zo'n 50 schilderijen, 32 etsen en 7 tekeningen. Door middel van de zelfportretten kon hij zich oefenen in gelaatsuitdrukkingen en lichtval, waarbij hij soms een rollenspel speelde en zich uitdoste in bijzondere kostuums of met opvallende attributen. Het laatste geschilderde zelfportret toont Rembrandt op 63-jarige leeftijd en kwam tot stand in het jaar van zijn overlijden, 1669. De meeste etsen dateren uit de periode 1628-1630, toen hij nog in Leiden woonde; de laatste ets is van 1648.[1]

Zoals bij meer werk van Rembrandt, bestaat over de authenticiteit van sommige zelfportretten enige onzekerheid. Enkele worden toegeschreven aan de schilder dan wel zijn atelier.[2]

Aan enkele afgebeelde zelfportretten hieronder is een zelfstandig artikel gewijd. De titel van het werk is in dat geval een link naar het betreffende artikel.

Zelfportretten (selectie), chronologisch[bewerken | brontekst bewerken]

Schilderijen[bewerken | brontekst bewerken]

Etsen[bewerken | brontekst bewerken]

Tekeningen[bewerken | brontekst bewerken]

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • Rembrandt zelf. Zwolle, 1999 (tentoonstellingscatalogus Den Haag/Londen, 1999-2000).

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Corpus IV: Self Portraits (pdf, 328 MB) van het Rembrandt Research Project
Zie de categorie Self-portraits by Rembrandt van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.