Zeven Valleien

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Zeven Valleien (Perzisch: هفت وادی Haft-Vádí) is een boek geschreven in het Perzisch na maart 1856, waarschijnlijk rond 1857-1858,[1] door Bahá'u'lláh, de grondlegger van het bahá'í-geloof.

De Vier Valleien (Perzisch: چهار وادی Chahár Vádí) werd ook geschreven door Bahá'u'lláh. De twee teksten worden in veel talen samen gepubliceerd, maar zijn duidelijk verschillend en hebben geen directe relatie.

Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Bahá'u'lláh (1986). De Zeven Valleien. Servire, Den Haag. Geraadpleegd op 7 februari 2019.
  • (en) Smith, Peter (1999). A Concise Encyclopedia of the Bahá'í Faith. Oneworld Publications, Oxford, UK. ISBN 1851681841.