Zinkeniet
| Zinkeniet | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Mineraal | ||||
| Chemische formule | Pb9Sb22S42 | |||
| Kleur | (Staal)grijs | |||
| Streepkleur | Staalgrijs | |||
| Hardheid | 3 - 3,5 | |||
| Gemiddelde dichtheid | 5,23 kg/dm3 | |||
| Glans | Metallisch | |||
| Opaciteit | Opaak | |||
| Breuk | Oneffen | |||
| Splijting | Imperfect, [1120] | |||
| Kristaloptiek | ||||
| Kristalstelsel | Hexagonaal | |||
| Brekingsindices | Geen; opaak | |||
| Dubbele breking | Geen; opaak | |||
| Overige eigenschappen | ||||
| Magnetisme | Niet magnetisch | |||
| Bijzondere kenmerken | Grijswit onder opvallend licht | |||
| Lijst van mineralen | ||||
| ||||
Het mineraal zinkeniet of zinckeniet is een lood-antimoon-sulfide met de chemische formule Pb9Sb22S42.
Eigenschappen[bewerken | brontekst bewerken]
Het opaak staalgrijs tot grijze zinkeniet heeft een staalgrijze streepkleur, een metallische glans en een imperfecte splijting volgens kristalvlak [1120]. De gemiddelde dichtheid is 5,23 en de hardheid is 3 tot 3,5. Het kristalstelsel is hexagonaal en het mineraal is noch radioactief, noch magnetisch.
Naam[bewerken | brontekst bewerken]
Het mineraal zin(c)keniet is genoemd naar de mineraloog J. K. L. Zincken (1798 - 1862).
Voorkomen[bewerken | brontekst bewerken]
Zinkeniet komt vooral voor in hydrothermale aders. De typelocatie is Wolfsberg in Duitsland. Het mineraal wordt verder onder andere gevonden in de Vallei van Fergana in Kirgizië.