Zonsverduistering van 11 juli 1991
op 11 juli 1991
De totale zonsverduistering van 11 juli 1991 trok veel over zee, maar was achtereenvolgens te zien in deze tien landen: Hawaï, Mexico, Guatemala, El Salvador, Honduras, Nicaragua, Costa Rica, Panama, Colombia en Brazilië.[1][2]
Lengte[bewerken | brontekst bewerken]
Maximum[bewerken | brontekst bewerken]
Het punt met maximale totaliteit lag in Mexico, in de deelstaat Nayarit vlak bij de stad Tuxpan, en duurde 6m53,0s.
Limieten[bewerken | brontekst bewerken]
| Fenomeen | Code | Tijdstip UTC |
|---|---|---|
| Eerste contact bijschaduw | P1 | 16:28:46.4 |
| Eerste contact kernschaduw | U1 | 17:21:40.7 |
| Kernschaduw compleet vanaf | U2 | 17:24:54.6 |
| Bijschaduw compleet vanaf | P2 | 18:17:49.3 |
| Maximum eclips | GE | 19:06:04.7 |
| Bijschaduw compleet t/m | P3 | 19:54:19.7 |
| Kernschaduw compleet t/m | U3 | 20:47:15.2 |
| Laatste contact kernschaduw | U4 | 20:50:28.2 |
| Laatste contact bijschaduw | P4 | 21:43:23.9 |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Zonsverduisteringen van 1991 t/m 2000
- Lijst van zonsverduisteringen
- Saros 136 zonsverduisteringserie
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- NASA Google map van deze verduistering
- NASA overzicht van alle verduisteringen
Zie de categorie Zonsverduistering op 11 juli 1991 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
|
