Naar inhoud springen

Zuid-Koreaans Golfkampioenschap 2012

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Werk aan de winkel Dit artikel staat op een nalooplijst. Als de inhoud op verifieerbaarheid gecontroleerd is, kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dat ook aan op de betreffende nalooplijst. Bekijk ook de bewerkingsgeschiedenis om te zien of anderen hier al aan gewerkt hebben.

Het Zuid-Koreaans Golfkampioenschap heet officieel het Ballantine's Championship en maakt deel uit van de Aziatische en Europese PGA Tour. De editie van 2012 wordt van 26-29 april gespeeld op de Blackstone Golf Club in Icheon. Het prijzengeld is € 2.205.000. Lee Westwood kwam zijn titel niet verdedigen.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Robert-Jan Derksen is deze week de enige Nederlandse deelnemer. Hij speelt de eerste twee dagen met Shiv Kapur en Kieran Pratt, de huidige nummer 10 van de Aziatische ranglijst. Zijn eerste ronde bevatte zes bogeys.
Na de ochtendronde deelden drie Britten met een score van -2 de eerste plaats maar dat veranderde snel: de Koreaan Do-hoon Kim stond na negen holes op -4, maar hield dat niet vast. De leiding werd overgenomen door Victor Dubuisson, die zijn tweede volle seizoen op de Europese Tour speelt.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Bernd Wiesberger (2009)

Ronde 1 werd slechts door 17 spelers onder par gespeeld, en Victor Dubuisson was de enige speler die onder de 70 scoorde; in ronde 2 speelden 23 spelers onder de 70. Bernd Wiesberger ging na een ronde van 65 aan de leiding, Marcus Fraser en Oscar Florén maakten 67 en kwamen op de 2de en 3de plaats. Robert-Jan Derksen miste de cut.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Ook voor de derde ronde werden de spelers in flights van drie ingedeeld, Wiesberger speelde dus met Fraser en Florén, die zeven bogeys maakte en dus ver afzakte in het klassement. Fraser, die het toernooi in 2010 won, behield zijn 2de plaats, Wiesberger maakte weer een ronde van 65, hij verruimde zijn voorsprong op Fraser tot vijf slagen.
Paul McGinley en Kiradech Aphibarnrat brachten ieder een score van 65 binnen en klommen naar de top-10.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Wiesberger behaalde zijn eerste overwinning op de Europese Tour met een voorsprong van vijf slagen. Hij had ruim drie rondes gespeeld zonder een bogey te maken. Marcus Fraser werd gepasseerd door Richie Ramsay, die een ronde van 65 maakte. De beste Zuid-Koraan was uiteindelijk Y E Yang, hij eindigde op de 15de plaats.

Leaderboard

Naam R1 Stand R2 Totaal Stand R3 Totaal Stand R4 Totaal Stand
Vlag van Oostenrijk Bernd Wiesberger 72 par T17 65 -7 -7 1 65 -7 -14 1 68 -4 -18 1
Vlag van Schotland Richie Ramsay 70 -2 T2 72 par -2 T11 68 -4 -6 T7 65 -7 -13 2
Vlag van Frankrijk Victor Dubuisson 68 -4 1 75 +3 -1 T19 68 -4 -5 T11 66 -6 -11 T3
Vlag van Australië Marcus Fraser 71 -1 T7 67 -5 -6 2 69 -3 -9 2 70 -2 -11 T3
Vlag van Engeland Anthony Wall 73 +1 T30 67 -5 -4 T4 71 -1 -5 T11 67 -5 -10 T5
Vlag van Spanje Miguel Ángel Jiménez 72 par T17 68 -4 -4 T4 69 -3 -7 T5 69 -3 -10 T5
Vlag van Engeland Ross Fisher 71 -1 T7 72 par -1 T19 70 -2 -3 T24 66 -6 -9 T7
Vlag van Zuid-Afrika George Coetzee 71 -1 T7 71 -1 -2 T11 71 -1 -3 T24 66 -6 -9 T7
Vlag van Zweden Alexander Norén 75 +3 T66 66 -6 -3 T4 69 -3 -6 T7 69 -3 -9 T7
Vlag van Chili Felipe Aguilar 71 -1 T7 69 -3 -4 T4 68 -4 -8 T3 71 -1 -9 T7
Vlag van Ierland Paul McGinley 71 -1 T7 73 +1 par T17 65 -7 -7 T5 70 -2 -9 T7
Vlag van Engeland David Howell 73 +1 T30 69 -3 -2 T11 68 -4 -6 T7 70 -2 -8 T12
Vlag van Wales Jamie Donaldson 70 -2 T2 72 par -2 T11 73 +1 -1 T34 66 -6 -7 T15
Vlag van Zuid-Korea Y E Yang 74 +2 T 71 -1 +1 T38 66 -6 -5 T11 70 -2 -7 T15
Vlag van Thailand Kiradech Aphibarnrat 76 +4 T 69 -3 +1 T38 65 -7 -6 T7 71 -1 -7 T15
Vlag van Engeland Paul Casey 70 -2 T2 72 par -2 T11 70 -2 -4 T18 71 -1 -5 T25
Vlag van Engeland Oliver Fisher 71 -1 T7 70 -2 -3 T7 67 -5 -8 T3 75 +3 -5 T25
Vlag van Zweden Oscar Florén 72 par T17 67 -5 -5 3 75 +3 -2 T29 71 -1 -3 36
Vlag van Engeland Mark Foster 70 -2 T2 75 +3 +1 T38 71 -1 par T43 70 -2 -2 T38
Vlag van Zuid-Korea Ji-ho Jung 70 -2 T2 71 -1 -3 T7 74 +2 -1 T34 74 +2 +1 T54
Vlag van Schotland Peter Whiteford 71 -1 T7 74 +2 +1 T38 76 +4 +5 T68 68 -4 +1 T54
Vlag van Zuid-Korea Do-hoon Kim 72 par T17 76 +4 +4 T64 73 +1 +5 T68 70 -2 +3 T61
Vlag van Nederland Robert-Jan Derksen 76 +4 T82 76 +4 +8 MC
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

De spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Europese Tour
Aziatische Tour
  1. Vlag van China Wen-chong Liang
  2. Vlag van Zuid-Korea Wei-chih Lu
  3. Vlag van Zweden Rikard Karlberg
  4. =
  5. Vlag van Australië Scott Hend
  6. Vlag van India Digvijay Singh
  7. Vlag van Verenigde Staten David Lipsky
  8. Vlag van India Anirban Lahiri
  9. Vlag van Singapore Mardan Mamat
  10. Vlag van Australië Kieran Pratt
  11. Vlag van Australië David Gleeson
  12. Vlag van Zuid-Korea Yih-shin Chan
  13. Vlag van India Himmat Rai
  14. Vlag van Finland Joonas Granberg
  15. Vlag van Verenigde Staten Berry Henson
  16. Vlag van India Shiv Chowrasia
  17. Vlag van Thailand Pariya Junhasavadikul
  18. Vlag van Thailand Thaworn Wiratchant
  19. Vlag van Zuid-Afrika Peter Karmis
  20. Vlag van Filipijnen Angelo Que
  21. Vlag van Verenigde Staten Anthony Kang
  22. =
  23. Vlag van Zuid-Afrika Tjaart Van der Walt
  24. Vlag van India Chiragh Kumar
  25. Vlag van India Shiv Kapur
  26. Vlag van Australië Scott Barr
  27. Vlag van Australië Darren Beck
  28. Vlag van India Sujjan Singh
  29. Vlag van Thailand Prom Meesawat
  30. Vlag van Verenigde Staten Jason Knutzon
  31. Vlag van India Jyoti Rhandawa
  32. Vlag van Schotland Ross Bain
  33. Vlag van Myanmar Zaw Moe
  34. Vlag van Thailand Namchok Tantipokhakul
  35. Vlag van Australië Marcus Both
  36. Vlag van Zuid-Korea Sung Lee
  37. Vlag van Zuid-Korea Panuphol Pittayarat
  38. Vlag van Japan Daisuke Kataoka
  39. Vlag van Australië Rick Kulacz
  40. Vlag van Singapore Chih-bing Lam
Nationale rangorde
  1. Vlag van Zuid-Korea Soon-sang Hong
  2. Vlag van Zuid-Korea Kyung-nam Kang
  3. Vlag van Zuid-Korea Ho-sung Choi
  4. Vlag van Zuid-Korea Hyun-woo Ryu
  5. Vlag van Zuid-Korea Sang-hyun Park
  6. Vlag van Zuid-Korea Seong-ho Lee
  7. Vlag van Zuid-Korea Do-kyu Park
  8. Vlag van Zuid-Korea Dae-hyun Kim
  9. Vlag van Zuid-Korea Byung-jun Kim
  10. Vlag van Zuid-Korea In-choon Hwang
  11. Vlag van Zuid-Korea Sang-hee Lee
  12. Vlag van Zuid-Korea Dong-min Lee
  13. Vlag van Zuid-Korea Jung-ho Yoon
  14. Vlag van Zuid-Korea Jin-ho Choi
  15. Vlag van Australië Andrew Tachudin
  16. Vlag van Zuid-Korea Heung-chol Joo
  17. Vlag van Zuid-Korea Seung-hyuk Kim
  18. Vlag van Zuid-Korea Min-chang Lee
  19. Vlag van Zuid-Korea Min-kyu Han
  20. Vlag van Zuid-Korea Jae-min Hwang
  21. Vlag van Zuid-Korea Hyuk-jae Choi
  22. Vlag van Zuid-Korea Tae-Kyu Lee
  23. Vlag van Zuid-Korea Joong-kyung Mo
  24. Vlag van Zuid-Korea Ji-ho Jung
  25. Vlag van Zuid-Korea Jin-won Lee
  26. Vlag van Zuid-Korea Ki-sang Lee
  27. Vlag van Zuid-Korea Jong-yul Suk
  28. Vlag van Zuid-Korea Sung-kug Park
  29. Vlag van Verenigde Staten David Oh
  30. Vlag van Zuid-Korea Hyung-sung Kim
  31. Vlag van Zuid-Korea Young-woo Nam
  32. Vlag van Zuid-Korea Joon-woo Choi
  33. Vlag van Zuid-Korea Seong-yong Kim
  34. Vlag van Zuid-Korea Joon-won Park
  35. Vlag van Zuid-Korea In-hoi Hur
Invitaties


Externe links[bewerken | brontekst bewerken]