A.B. (achternaam)
| A.B. | ||
|---|---|---|
| Algemene informatie | ||
| Uitspraak | Aa-bee | |
| Taal | Nederlands? | |
| Naamvorm | patroniem? | |
| Verwante namen | AB, Ab, A B | |
Aantal naamdragers in Nederland 
| ||
| 1947 | 16 | |
| 2007 | 37[1] | |
Aantal naamdragers in België .svg){kind=small}
| ||
| 1998 | 0 | |
| 2008 | 0[2] | |
A.B., uitgesproken als 'Aa-bee', is een Nederlandse achternaam. In 2007 waren er in Nederland slechts 37 naamdragers, in België kwam de naam niet voor. De grootste concentratie naamdragers woont in Emmen, waar 7 mensen met deze achternaam leven.
De bijzondere achternaam is voor veel naamdragers een last, omdat zij steeds moeten uitleggen dat het niet initialen betreft, maar dat het om de achternaam gaat. Ook wordt een punt in veel systemen niet toegestaan, waardoor de naam vaak genoteerd staat als 'Ab'.[3]
Oorsprong[bewerken | brontekst bewerken]
Naast de spelling 'A.B.' komen ook 'AB', 'A B', 'A,B' en 'A.B,'[3] voor. De laatste twee namen komen niet voor in het Meertens NFB, wat vermoedelijk te danken is aan de onalledaagse schrijfwijze van deze achternaam. De oorsprong van deze naam is waarschijnlijk een patroniem van een voornaam beginnend met 'Ab', bijvoorbeeld Abraham.
Ook kan het zijn dat de achternaam voorheen initialen waren van een eerste en tweede naam. Die initialen zijn toen vervolgens bij de naamsaanneming van 1811 als achternaam aangenomen. Dit wordt acrofonische initiaalverbinding genoemd en komt vaker voor, zoals in de familienamen Aka (A.K.), Efdé(e) (F.D.) of Erbé (R.B.).
De laatste mogelijkheid is dat de naam Abbé of l'Abbé, gemakshalve door de klerk als A.B. geschreven zou kunnen zijn.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|