Naar inhoud springen

Clara Burel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Clara Burel
Roland Garros 2022
Roland Garros 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboorteplaats Rennes
Geboortedatum 24 maart 2001
Woonplaats Perros-Guirec
Lengte 1,76 m
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 2.515.544 US dollar
Coach Victor Prezelin
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 170–126
Titels 1 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 42e (10 juni 2024)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2020)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3e ronde (2022, 2023)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 9–28
Titels 0 WTA, 0 ITF
Hoogste positie 246e (9 mei 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2022, 2024)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2023)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 1–2
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2022)
Laatst bijgewerkt op: 10 juni 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Clara Burel (Rennes, 24 maart 2001) is een tennisspeelster uit Frankrijk. Burel begon op zesjarige leeftijd met het spelen van tennis.[1] Haar favo­riete onder­grond is hardcourt. Zij speelt rechts­handig en heeft een twee­handige back­hand. Zij is actief in het inter­na­tio­nale tennis sinds 2016.

In 2018 speelde zij de meisjesfinale van het Australian Open 2018, die zij verloor van Liang En-shuo. Later dat jaar kreeg zij een wildcard voor Roland Garros, door te dubbelen met Diane Parry. Ook op het US Open 2018 speelde zij de meisjesfinale, die zij verloor van de Chinese Wang Xiyu.

In 2019 debuteerde Burel ook in het enkelspel op de grandslamtoernooien, op het Australian Open waar­voor zij een wildcard had gekregen – zij verloor haar openingspartij van de Spaanse Carla Suárez Navarro.

In 2020 speelde Burel met een wildcard op het ITF-toernooi van Grenoble (Frankrijk) – hier won zij haar eerste professionele titel. Later dat jaar speelde zij met een wildcard op Roland Garros – zij versloeg onder meer de Nederlandse Arantxa Rus en bereikte de derde ronde.[2]

In mei 2021 won Burel haar tweede ITF-enkelspeltitel, in Saint-Gaudens (Frankrijk) – hiermee kwam zij binnen in de top 150 van de wereldranglijst. Zij stond in juli voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Lausanne – zij verloor van de Sloveense Tamara Zidanšek. Hierdoor maakte Burel haar entrée op de top 100.

Twee jaar later bereikte zij wederom de finale op het WTA-toernooi van Lausanne – ditmaal werd zij geklopt door de Italiaanse Elisabetta Cocciaretto. In december veroverde Burel haar eerste WTA-titel, op het WTA 125-toernooi van Angers, door landgenote Chloé Paquet te verslaan.[3]

Na het bereiken van de kwartfinale op het WTA-toernooi van Linz steeg Burel in februari 2024 naar de top 50 van de wereldranglijst.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2021–2024 maakte Burel deel uit van het Franse Fed Cup-team – zij vergaarde daar een winst/verlies-balans van 2–4.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2018 612 1121
2019 871
2020 235 741
2021 77 265
2022 135 1010
2023 61 644

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R 1R 2R 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 3R 3R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2018 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 3R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2022 2023
Vlag van Australië Australian Open
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon
Vlag van Verenigde Staten US Open
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2023-12-10 Vlag van Frankrijk WTA Angers hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Chloé Paquet 3-6, 6-4, 6-2 details
verloren finales
1. 2021-07-18 Vlag van Zwitserland WTA Lausanne gravel Vlag van Slovenië Tamara Zidanšek 6-4, 6-7, 1-6 details
2. 2023-07-30 Vlag van Zwitserland WTA Lausanne gravel Vlag van Italië Elisabetta Cocciaretto 5-7, 6-4, 4-6 details
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Clara Burel.