Naar inhoud springen

Finale UEFA Women's Champions League 2024

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Finale UEFA Women's Champions League 2024
De finale werd gespeeld in het San Mamés.
Verslag
Competitie UEFA Women's Champions League 2023–24
Datum 25 mei 2024
Stadion San Mamés
Locatie Bilbao, Vlag van Spanje Spanje
Scheidsrechter Vlag van Engeland Rebecca Welch
Toeschouwers 50.827
Vrouw van de wedstrijd Vlag van Spanje Aitana Bonmatí
Weer Gedeeltelijk bewolkt
21 °C[1]
← Vorige     Volgende →
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

De UEFA Women's Champions Leaguefinale van het seizoen 2023/24 was de 23ste eindstrijd van het primaire toernooi van het Europees clubvoetbal voor vrouwen en de 15de sinds de naamsverandering. De voetbalwedstrijd werd op 25 mei 2024 gespeeld tussen de Spaanse titelverdediger FC Barcelona en het Franse Olympique Lyonnais in het San Mamés te Bilbao met Rebecca Welch als scheidsrechter. FC Barcelona handhaafde haar titel door via doelpunten van Aitana Bonmatí en Alèxia Putellas met 2–0 te winnen en plaatste zich voor de UEFA Women's Champions League 2024/25.

Organisatie[bewerken | brontekst bewerken]

Op 16 juli 2021 wees de UEFA het San Mamés in Bilbao aan als stadion voor de UEFA Women's Champions Leaguefinale van 2024, alsook voor de UEFA Europa Leaguefinale van 2025, als erkenning van inspanningen en investeringen voor de organisatie van wedstrijden op het EK 2020, die uiteindelijk wegens coronamaatregelen niet in Bilbao werden gespeeld.[2] Eerder werden de UEFA Women's Champions Leaguefinales van 2010 en 2020 in Spanje gespeeld.

De UEFA stelde op 13 mei 2024 de Engelse Rebecca Welch aan als scheidsrechter voor de finale. Eerder was zij vierde official bij de finale van de UEFA Women's Champions League in 2023. In het UEFA Women's Champions League-seizoen 2023/24 floot zij zes eerdere wedstrijden. Welch wordt geassisteerd door haar landgenoten Natalie Aspinall en Emily Carney als assistenten en de Kroaat Ivana Martinčić als vierde official. De Engelsman Stuart Attwell werd aangesteld als videoscheidsrechter, gesteund door de Duitse Katrin Rafalski en de Hongaarse Katalin Kulcsár.[3]

Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

FC Barcelona speelde vier eerdere UEFA Women's Champions Leaguefinales, waarvan die van 2021 en 2023 werden gewonnen en die van 2019 en 2022 verloren gingen. Geen andere Spaanse club speelde ooit de finale. Olympique Lyonnais speelde tien keer eerder de finale van het toernooi, waarvan die in 2011, 2012, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020 en 2022 gewonnen werden en die van 2010 en 2013 verloren gingen. In totaal wonnen Franse clubs acht en verloren zij vier finales van het toernooi.

Twee keer eerder ging de UEFA Women's Champions Leaguefinale tussen een Spaanse club en een Franse club, in 2019 en 2022. In beide gevallen won Olympique Lyonnais van FC Barcelona. Daarnaast troffen beide clubs elkaar in de kwartfinales in 2018. Olympique Lyonnais won toen beide wedstrijden. FC Barcelona won in totaal 1 en verloor 7 van zijn 10 eerdere wedstrijden tegen Franse clubs in de UEFA Women's Champions League, waarvan de finale van 2022 tegen Olympique Lyonnais de recentste was. Olympique Lyonnais won in totaal alle acht zijn eerdere wedstrijden tegen Spaanse clubs in de UEFA Women's Champions League, waarvan de finale van 2022 tegen FC Barcelona de recentste was.

Sinds de naamsverandering van het toernooi werd de finale twee keer eerder gespeeld in het land van een van de finalisten, in 2012 en 2015. FC Barcelona-trainer Jonatan Giráldez trainde FC Barcelona eerder in de UEFA Women's Champions Leaguefinales van 2022 en 2023. Olympique Lyonnais-trainster Sonia Bompastor leidde Olympique Lyonnais eerder in de UEFA Women's Champions Leaguefinale van 2022.

Weg naar de finale[bewerken | brontekst bewerken]

Zie UEFA Women's Champions League 2023/24 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Vlag van Spanje FC Barcelona Route naar de finale Vlag van Frankrijk Olympique Lyonnais
Groepsfase UEFA Women's Champions League
FC Barcelona 5 – 0 Vlag van Portugal SL Benfica
Eintracht Frankfurt Vlag van Duitsland 1 – 3 FC Barcelona
FC Rosengård Vlag van Zweden 0 – 6 FC Barcelona
FC Barcelona 7 – 0 Vlag van Zweden FC Rosengård
FC Barcelona 2 – 0 Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
SL Benfica Vlag van Portugal 4 – 4 FC Barcelona
Wedstrijden Slavia Praag Vlag van Tsjechië 0 – 9 Olympique Lyonnais
Olympique Lyonnais 2 – 0 Vlag van Oostenrijk Sankt Pölten
Olympique Lyonnais 3 – 0 Vlag van Noorwegen SK Brann
SK Brann Vlag van Noorwegen 2 – 2 Olympique Lyonnais
Sankt Pölten Vlag van Oostenrijk 0 – 7 Olympique Lyonnais
Olympique Lyonnais 2 – 2 Vlag van Tsjechië Slavia Praag
Pos Team Wed Ptn
1 Vlag van Spanje FC Barcelona 6 16
2 Vlag van Portugal SL Benfica 6 9
3 Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt 6 7
4 Vlag van Zweden FC Rosengård 6 1
Bron: UEFA
Kleuren: groen - winst thuisploeg; blauw - gelijkspel; rood - verlies thuisploeg.
Eindstand
Pos Team Wed Ptn
1 Vlag van Frankrijk Olympique Lyon 6 14
2 Vlag van Noorwegen SK Brann 6 13
3 Vlag van Tsjechië SK Slavia Praag 6 5
4 Vlag van Oostenrijk Sankt Pölten 6 1
Bron: UEFA
Kleuren: groen - winst thuisploeg; blauw - gelijkspel; rood - verlies thuisploeg.
Knock-outfase UEFA Women's Champions League
SK Brann Vlag van Noorwegen 1 – 2 FC Barcelona
FC Barcelona 3 – 1 Vlag van Noorwegen SK Brann
FC Barcelona over twee wedstrijden met 5–2
Kwartfinales SL Benfica Vlag van Portugal 1 – 2 Olympique Lyonnais
Olympique Lyonnais 4 – 1 Vlag van Portugal SL Benfica
Olympique Lyonnais won over twee wedstrijd en met 6–2
FC Barcelona 0 – 1 Vlag van Engeland Chelsea FC
Chelsea FC Vlag van Engeland 0 – 2 FC Barcelona
FC Barcelona won over twee wedstrijden met 2–1
Halve finales Olympique Lyonnais 3 – 2 Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Paris Saint-Germain Vlag van Frankrijk 1 – 2 Olympique Lyonnais
Olympique Lyonnais won over twee wedstrijden met 5–3

FC Barcelona[bewerken | brontekst bewerken]

FC Barcelona plaatste zich als kampioen van de Primera División en als winnaar van de UEFA Women's Champions League voor de groepsfase van de UEFA Women's Champions League. In een groep met SL Benfica, Eintracht Frankfurt en FC Rosengård werd enkel tegen eerstgenoemde tegenstander punten verspeeld, met een 4–4 gelijkspel, waardoor FC Barcelona zich als groepswinnaar plaatste voor de kwartfinales. FC Barcelona werd gekoppeld aan SK Brann. FC Barcelona won de uitwedstrijd met 1–2 en vervolgens het thuisduel met 3–1. De laatste horde naar de finale was Chelsea FC. In het Olympisch Stadion Lluís Companys leed FC Barcelona een 0–1 nederlaag, maar FC Barcelona wist zich een week later te kwalificeren voor de finale door op Stamford Bridge met 0–2 te winnen, dankzij doelpunten van Aitana Bonmatí en Fridolina Rolfö.

Olympique Lyonnais[bewerken | brontekst bewerken]

Olympique Lyonnais plaatste zich als kampioen van de Division 1 voor de groepsfase van de UEFA Women's Champions League. In een groep met SK Brann, Sankt Pölten en Slavia Praag plaatste Olympique Lyonnais zich voor de kwartfinales ongeslagen groepswinnaar met vier overwinningen en twee gelijke spelen. Er werden 0–9 en 0–7 overwinningen geboekt op Slavia Praag en Sankt Pölten. Olympique Lyonnais werd gekoppeld aan SL Benfica. Olympique Lyonnais won de uitwedstrijd met 1–2 en vervolgens het thuisduel met 4–1. De laatste horde naar de finale was Paris Saint-Germain. In het Frans onderonsje in het Parc Olympique Lyonnais draaide Olympique Lyonnais een 0–2 achterstand om in een 3–2 overwinning, waarna het zich kwalificeerde voor de finale door ook in het Parc des Princes te winnen, met 1–2.

Wedstrijd[bewerken | brontekst bewerken]

Verloop[bewerken | brontekst bewerken]

In de eerste helft werd een doelpoging van Salma Paralluelo gestopt door Christiane Endler, kopte Lucy Bronze uit een hoekschop op haar eigen lat en schoot Caroline Graham Hansen voorlangs. Vlak na de rust schoot Wendie Renard over het doel. In de 63ste minuut opende Aitana Bonmatí de score op aangeven van Mariona Caldentey met een van richting veranderd schot. In de slotfase stuitte Caroline Graham Hansen op Selma Bacha en eindigde een schot van Kadidiatou Diani vlak boven de lat voordat Alèxia Putellas het duel besliste met een hoog schot op aangeven van Clàudia Pina.

Details[bewerken | brontekst bewerken]

25 mei 2024
18:00 (UTC+2)
FC Barcelona Vlag van Spanje 2 – 0 (0 – 0) Vlag van Frankrijk Olympique Lyonnais Stadion: San Mamés, Vlag van Spanje Bilbao
Toeschouwers: 50.827
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Rebecca Welch
Assistenten: Vlag van Engeland Natalie Aspinall
Assistenten: Vlag van Engeland Emily Carney
Vierde official: Vlag van Kroatië Ivana Martinčić
Vijfde official: Vlag van Kroatië Branislav Hancko
Video-assistenten: Vlag van Engeland Stuart Attwell
Video-assistenten: Vlag van Hongarije Katalin Kulcsár (SVAR)
AVAR: Vlag van Duitsland Katrin Rafalski
Speler van de wedstrijd: Vlag van Spanje Alèxia Putellas
Bonmatí Goal 63'
Putellas Goal 90+5'
Verslag
   
 
FC Barcelona
Olympique Lyonnais
DM 13 Vlag van Spanje Cata Coll
RA 15 Vlag van Engeland Lucy Bronze
CV 2 Vlag van Spanje Irene Paredes
CV 23 Vlag van Noorwegen Ingrid Engen
LA 16 Vlag van Zweden Fridolina Rolfö Werd na 66 minuten van het veld gehaald 66'
CM 14 Vlag van Spanje Aitana Bonmatí
CM 21 Vlag van Engeland Keira Walsh Werd na 90+2 minuten van het veld gehaald 90+2'
CM 12 Vlag van Spanje Patricia Guijarro Aanvoerder
RB 10 Vlag van Noorwegen Caroline Graham Hansen
SP 7 Vlag van Spanje Salma Paralluelo Werd na 85 minuten van het veld gehaald 85'
LB 9 Vlag van Spanje Mariona Caldentey Werd na 90+2 minuten van het veld gehaald 90+2'
Wisselspelers:
DM 1 Vlag van Spanje Sandra Paños
DM 25 Vlag van Spanje Gemma Font
VD 4 Vlag van Spanje Mapi León
VD 5 Vlag van Spanje Jana Fernández
VD 8 Vlag van Spanje Marta Torrejón
VD 22 Vlag van Spanje Ona Batlle Werd na 66 minuten in het veld gebracht 66'
VD 34 Vlag van Spanje Martina Fernández
MV 11 Vlag van Spanje Alèxia Putellas Werd na 90+2 minuten in het veld gebracht 90+2' Kreeg in de 90+6e minuut geel 90+6'
MV 30 Vlag van Spanje Vicky López
AV 6 Vlag van Spanje Clàudia Pina Werd na 90+2 minuten in het veld gebracht 90+2'
AV 19 Vlag van Spanje Bruna Vilamala
AV 24 Vlag van Nederland Esmee Brugts Werd na 85 minuten in het veld gebracht 85'
Coach:
Vlag van Spanje Jonatan Giráldez
DM 1 Vlag van Chili Christiane Endler Kreeg in de 90+7e minuut geel 90+7'
RA 12 Vlag van Australië Ellie Carpenter
CV 3 Vlag van Frankrijk Wendie Renard Aanvoerder Kreeg in de 70e minuut geel 70'
CV 21 Vlag van Canada Vanessa Gilles Werd na 81 minuten van het veld gehaald 81'
LA 4 Vlag van Frankrijk Selma Bacha
CM 26 Vlag van Verenigde Staten Lindsey Horan
CM 13 Vlag van Nederland Damaris Egurrola
CM 17 Vlag van Nederland Daniëlle van de Donk Werd na 81 minuten van het veld gehaald 81'
RB 11 Vlag van Frankrijk Kadidiatou Diani
SP 6 Vlag van Haïti Melchie Dumornay
LB 20 Vlag van Frankrijk Delphine Cascarino Werd na 63 minuten van het veld gehaald 63'
Wisselspelers:
DM 16 Vlag van Frankrijk Féérine Belhadj
DM 30 Vlag van Duitsland Laura Benkarth
VD 5 Vlag van Frankrijk Perle Morroni
VD 18 Vlag van Frankrijk Alice Sombath
VD 24 Vlag van Frankrijk Alice Marques
VD 29 Vlag van Frankrijk Griedge Mbock Bathy
MV 10 Vlag van Duitsland Dzsenifer Marozsán
AV 7 Vlag van Frankrijk Amel Majri Werd na 63 minuten in het veld gebracht 63'
AV 14 Vlag van Noorwegen Ada Hegerberg Werd na 81 minuten in het veld gebracht 81'
AV 27 Vlag van Frankrijk Vicki Bècho Werd na 81 minuten in het veld gebracht 81'
Coach:
Vlag van Frankrijk Sonia Bompastor

Statistieken[bewerken | brontekst bewerken]

[4] Vlag van Spanje FC Barcelona Vlag van Frankrijk Olympique Lyonnais
Doelpunten 2 0
Gele kaarten 1 2
Rode kaarten 0 0
Wissels 4 3
Schoten op doel 4 2
Schoten naast doel 10 11
Overtredingen 8 12
Hoekschoppen 1 5
Buitenspel 1 2
Balbezit (%) 58 42

Nasleep[bewerken | brontekst bewerken]

FC Barcelona werd na Olympique Lyonnais en Eintracht Frankfurt de derde club die de UEFA Women's Champions League minstens drie keer won en na Umeå IK, Olympique Lyonnais en VfL Wolfsburg de vierde club die de UEFA Women's Champions League twee jaar op rij won. Jonatan Giráldez werd de zevende trainer die het toernooi meerdere keren won, de eerste Spaanse trainer die dat deed en na Patrice Lair, Ralf Kellermann, Gérard Prêcheur en Reynald Pedros de vijfde trainer die het toernooi twee jaar op rij won. Alèxia Putellas werd door de UEFA benoemd tot Speelster van de Wedstrijd.[5] Het toeschouwersaantal van 50.827 was een record voor een UEFA Women's Champions Leaguefinale.[6]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]