Francesc van Valls i Freixa
Francesc van Valls i Freixa | ||||
---|---|---|---|---|
Geboren | ? | |||
Overleden | 26 september 1705 Barcelona | |||
117de president van de Generalitat de Catalunya | ||||
Aangetreden | 1704 | |||
Einde termijn | 1705 | |||
Voorganger | Antoni de Planella i de Cruïlles | |||
Opvolger | Josep Grau | |||
|
Francesc van Valls i Freixa (? - Barcelona, 26 september 1705) was kamerling van het Sint-Pietersklooster in Camprodon in de comarca Ripollès (Catalonië).[1] Hij was 117de president van de Generalitat de Catalunya van 1704 tot 1705, tijdens de Spaanse Successieoorlog.[2]
Er is weinig geweten over zijn leven voor hij president werd. Zijn mandaat verloopt tijdens de overgang van de soevereiniteit van het huis Bourbon met Filips V en de Habsburgse Karel VI. De onderkoning van Catalonië, Francisco de Velasco, staat aan de kant van Filip V en voert een repressief beleid tegen de Catalaanse instituties en hun vertegenwoordigers. Door die repressie kiezen steeds meer burgers het Oostenrijkse kamp. Dit bereikt zijn hoogtepunt met het beleg van Barcelona (1705) waar de Franse en Castiliaanse koningen de strijd aangaan tegen een coalitie van het aartshertogdom Oostenrijk, Engeland, Portugal, de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en de bataljons van Osona en Mataró. Na de Spaans-Franse nederlaag maakte de aartshertog tijdens een kort bezoek zijn Blijde Intrede en zwoer trouw aan de Catalaanse gewoonten en gebruiken, de zogenaamde Constitucions catalanes.
Valls is gestorven op 26 september 1705 ten gevolge van de verwondingen opgelopen tijdens het bombardement van Barcelona van 16 september, waartijdens het Palau de la Generalitat aan de Plaça de Sant Jaume zwaar beschadigd werd.[3] Na zijn dood blijft de post van president een tijd onbezet wegens de woelige omstandigheden en de politieke instabiliteit. Na het beleg van Barcelona (april-mei 1706) wordt hij op 18 november door Josep Grau opgevolgd.
- ↑ Agustí Alcoberro i Pericay, "Francesc de Valls i Freixa, cambrer del monestir de Sant Pere de Camprodon (1704-1705)[dode link], in: Història de la Generalitat de Catalunya i dels seus presidents, Barcelona, Ed. GEC, 2003, ISBN 84-412-0885-9, online versie van 4 november 2017
- ↑ «Els orígens de la Generalitat», Web van de Generalitat de Catalunya
- ↑ ...prendió el fuego [...] en los cuartos que llaman de las Conferencias, con tanta velocidad que se tomó el medio de arruinar lo contiguo al incendio. Asistía en medio del peligro el diputado eclesiástico don fray Francisco Valls y Freixa, camarero de Camprodón, que murió pocos días después, de la fatiga. El daño excedió de 20.000 ducados. citaat uit: Francesc de Castellví i Obando (1682-1757), Narraciones Históricas desde el año 1700 al 1725
Voorganger: Antoni de Planella i de Cruïlles |
![]() 1509–1512 |
Opvolger: Josep Grau |