Gebruiker:Architectuur10/Claire Lucille Henrotin

Claire Lucille Henrotin (België, 29 november 1908 – ) is een Belgische architect en lid van het Belgisch Nationaal Centrum voor de Wetenschappelijke Organisatie.

Opleiding

Henrotin studeerde in 1930 af als urbanist aan de Ecole Supérieur d'Architecture de la Cambre, te Brussel met grote onderscheiding.

Professionele carrière

Henrotin was een van de Belgische architecten die geïnteresseerd was in de wetenschappelijke organisatie van de keuken en neemt dezelfde ontwerpprocessen over als hun voorgangers zoals Christine Frederick (1883-1970), Lilian (1878-1972) en Frank (1869-1924) Gilbreth en Margarete Schütte-Lihotzky (1897-2000), namelijk de analyse van bewegingen en de groepering van taken, om vervolgens de ruimtelijke reorganisatie volgens eerder vastgestelde groeperingen door te voeren. Henrotin schreef, net als onder andere Louis Herman de Koninck (1896-1984), en Pierre-Louis Flouquet (pseudoniem: Pierre Gilles)(1900-1967), in tijdschriften als ‘La Cité’ of ‘Bâtir’ en in het ‘bulletin van het Belgisch Nationaal Comité voor Wetenschappelijk Organisatie’ over de wetenschappelijke organisatie van het huishoudelijk werk om bekendheid te geven aan de aanpak. Ook de NSH (Nationaal Studiecentrum voor Huishoudkunde) droeg bij als multidisciplinaire denktank, dit was een organisatie die jaarlijks congressen organiseerde waaraan architecten, organisatiedeskundigen, hygiënisten en artsen deelnamen. Het congres van 1931 stond volledig in het teken van de huishoudkunde als wetenschap. Zo groeiden de raakvlakken tussen architecten en huishoudkundigen, deze contacten hadden dan ook vooral betrekking op de keuken.

Werkkeuken

Henrotin onderscheidde vier verschillende keukentypes: ‘Woonkeuken’, ‘alkoof-keuken’, ‘eetkeuken’ en ‘werkkeuken’. Ze gaf de voorkeur aan de 'werkkeuken', omdat deze de huishoudelijke activiteiten bij elkaar bracht in een aparte ruimte en de rest van het huis tegen geuren en geluiden beschermde. Om de inspanningen van de huisvrouw te optimaliseren was een efficiënte en logische plaatsing van deze ‘werkkeuken’ in relatie tot de andere kamers noodzakelijk. Volgens Henrotin moest de keuken naast de eetkamer of hoek worden gesitueerd en was er een directe verbinding nodig met de hal of met buiten.Om het toezicht op de kinderen te vergemakkelijken, stelde ze ook voor een transparante deur of scheidingswand.

Efficiënte keukenindeling

Het keukengerei moet op een rationele manier worden geordend.Om dit te kunnen realiseren, werd vaste, ingebouwde onderdelen als essentieel beschouwd omdat de kasten dan volledig worden geïntegreerd in de keuken en optimaal afgestemd kunnen worden op hun doel. Door middel van serieproductie van een geselecteerd aantal basisonderdelen die op veel verschillende manieren samengesteld konden worden, zouden alle gezinnen betaalbaar kunnen genieten van een efficiënte keuken. De rationele keuken zou dan betaalbaar worden en aanpasbaar aan ieders wensen. De systematische aanpak om een efficiënte keukenindeling te krijgen ging als volgt. Eerst ging ze op zoek naar de verschillende activiteiten in de keuken, diegenen die bij elkaar hoorden werden gegroepeerd. Ten tweede ordende ze die activiteiten in een logische volgorde om noodzakelijke bewegingen te minimaliseren en tot een rationeel te komen plan dat het minimum aan stappen tussen verschillende activiteiten vereist. Henrotin verdeelde de activiteiten in de keuken in drie groepen:

1. De maaltijden bereiden
2. Opbergen en opruimen
3. De afwas doen

Bulletin ergologique

Henrotin maakte deel uit van de redactie bij ‘Bulletin ergologique’ (arbeidswetenschappen, 1927-1935) van J. Drabs en D. Sollier, een maandelijkse bijlage in het CNBOS (Comité National Belge de l'Organisation Scientifique). Het tijdschrift is opgericht na WOI, met grote aandacht voor het Taylorisme gecombineerd en gecompenseerd door een uitgesproken aandacht voor de ‘menselijke factor’ van de arbeid.

Publicaties

• Henrotin, Claire. 1932a. “La construction rationnelle de la cuisine moderne: Définition de la cuisine et des opérations qui s'y effectuent.” Bulletin Ergologique (Annexe mensuelle au Bulletin du Comité National Belge de l'Organisation Scientifique) 2(6): 23. [Google Scholar]
• Henrotin, Claire. 1932b. “Le Mobilier rationnel de la Cuisine moderne (1er article).” Bulletin Ergologique (Annexe mensuelle au Bulletin du Comité National Belge de l'Organisation Scientifique) 2(10): 43–4. [Google Scholar]
• Henrotin, Claire. 1932c. “Le Mobilier rationnel de la Cuisine moderne (2° article).” Bulletin Ergologique (Annexe mensuelle au Bulletin du Comité National Belge de l'Organisation Scientifique) 2(12): 51–4. [Google Scholar]
• Henrotin, Claire. 1933. “Le Mobilier rationnel de la Cuisine moderne (3° article).” Bulletin Ergologique (Annexe mensuelle au Bulletin du Comité National Belge de l'Organisation Scientifique) 3(3): 9–10. [Google Scholar]

Referenties

Boeken en artikelen

• De Caigny, S., Bouwen aan een nieuw thuis(1ste editie), 2010. Universitaire Pers Leuven (2010). Geraadpleegd op 14 december 2020.

• Caudenberg, A., & Heynen, H., The Rational Kitchen in the Interwar Period in Belgium: Discourses and Realities,. ResearchGate (1 maart 2004). Geraadpleegd op 14 december 2020.

• Tollebeek, J., Degeneratie in België 1860-1940: een geschiedenis van ideeën en praktijken. Leuven University Press (2003). Geraadpleegd op 14 december 2020.

• Piette, V., & Gubin, E., Travail ou non-travail? Essai sur le travail ménager dans l'entre-deux-guerres. Revue belge de Philologie et d’Histoire/Belgisch tijdschrift voor filologie en geschiedenis (2001). Geraadpleegd op 14 december 2020.

Online bronnen

• Bont, A. Y., keukens – huis Peeters van Gaston Eysselinck, 1932-1933. Huis Peeters (19 juli 2019). Geraadpleegd op 14 december 2020.

• Comité National belge de l'Organisation Scientifique (CNBOS), Instituut voor sociale geschiedenis(AMSAB-ISG). Bruxelles: CNBOS (1927-1935). Geraadpleegd op 1 december 2020.

• Mounit, K., Cuisines, domesticité et condition féminine au début du XXème siècle (2017). Geraadpleegd op 1 december 2020.

• Braeken, J., Modernistisch appartementsgebouw, architectenwoning Nachman Kaplansky. Agentschap Onroerend Erfgoed 2020 (2015). Geraadpleegd op 1 december 2020.

• histo convention. NSH 2020. Geraadpleegd op 6 december 2020.

Zie ook

• CIAM

Categorie:Belgisch architect