Gebruiker:Chescargot/Stéphane Rousseau
Snelle links naar franse en engelse kladblokversies
Stéphane Rousseau | ||
---|---|---|
Algemene informatie | ||
Volledige naam | Stéphane Pierre Rousseau | |
Geboren | 1962 Frankrijk | |
Nationaliteit | Frankrijk | |
Land | Thailand | |
Beroep | Humanitaire ontwikkelingswerker, onderwijzer | |
Carrière | ||
1984–1987 | Bioforce | |
1987–1995 | VN | |
1996–2000 | Medicam, Phnom Penh | |
2000–2003 | EU, Vientiane | |
2003–2006 | WHO, Manila | |
2006–2010 | ADB, Hanoi | |
2011– | Thammasat University, Bangkok | |
Familie | ||
Partner(s) | Monta | |
Kinderen | Natacha en Solène |
Stéphane Pierre Rousseau (Frankrijk, 1962[1]) is een in Zuidoost-Azië gestationeerde Franse specialist in humanitaire hulpverlening en internationale samenwerking. Hij voerde een kleine vijftien jaar wereldwijd missies uit als noodhulpverlener namens onder andere Bioforce en de Verenigde Naties.
Hierna koos hij voor rustigere wateren en bouwde hij in Cambodja Medicam op, een NGO die als platform dient voor een efficiëntere coördinatie tussen NGOs in de medische sector beijvert. In 2011 settelde hij in Bangkok waar hij sindsdien doceert aan de Thammasat University, naast zijn werk als onafhankelijk adviseur voor diverse internationale organisaties.
Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]
Opleidingen[bewerken | brontekst bewerken]
Rousseau deed in 1983 een opleiding psychofysiotherapie aan de medische faculteit van de Pitié-Salpêtrière Ziekenhuis in Parijs. Hierna volgde hij een opleiding aan het Bioforce Instituut in Lyon, een opleiding in internationale noodhulp en ontwikkelingswerk. Hij studeerde er na drie jaar training en twee jaar praktijk af met een specialisatie op ontwikkelingslanden.
Na een ruim decennium aan missies wereldwijd rondde Rousseau in 1994 de opleiding 'Madison Wisconsin University Emergency Management' af aan de Asian Institute of Technology in Bangkok. Daarop ontving hij een beurs van de Mérieux Foundation waarmee hij nog een master deed in 'Humanitarian Development & International Cooperation' aan de faculteit van Politieke Wetenschappen aan de Sorbonne in Parijs. Hij studeerde er met lof af op de scriptie "The Role Played by the NGOs in the Elaboration and Implementation on the National Health Policy of Cambodia".[1]
Missies[bewerken | brontekst bewerken]
Rousseau's eerste ervaring in het veld was in Peru, waar hij aan de slag ging voor de Pan-American Health Organization (PAHO), Bioforce en Mérieux Institute.
In 1985 verkaste hij naar Zuidoost-Azië, waar hij werkte voor Handicap International. Binnen deze organisatie startte hij een project voor gehandicapte kinderen in Thaise vluchtelingenkampen aan de grens met Cambodja, waar een bloedige burgeroorlog gaande was. In deze context zette hij tevens een prothese-workshop op.
In 1987 ging hij in het kader van de United Nations Border Relief Operation (UNBRO) aan de slag in Cambodjaanse en Vietnamese vluchtelingenkampen. Gedurende zes jaar had hij in die context verschillende petten op: hij hield zich bezig met de logistiek in de kampen, bouw, veiligheid en coördinatie van NGOs, bescherming, mensenrechten en andere programma's met groeiende verantwoordelijkheid, zowel in de kampen als op het ESCAP hoofdkantoor van de UN in Bangkok.
De coördinatie van VN-noodoperaties in vluchtelingenkampen in oorlogsgebieden waren niet zonder risico en Rousseau wilde, naar eigen zeggen, niet dat zijn kinderen vaderloos zouden opgroeien. Bovendien wilde hij meer de problemen bij de wortel aanpakken, in plaats van de gevolgen op te lossen.[2] Toen de repatriëring van de Cambodjaanse vluchtelingen op gang kwam, specialiseerde hij zich sinds1992 in bescherming en mensenrechten, met name als hoofd van de Security Planning Unit bij de Interimgezag van de VN in Cambodja (UNTAC) en vervolgens als mensenrechteninspecteur bij de Verenigde Naties. Later werd hij hier aangesteld als verantwoordelijke voor de mensenrechten in het destijds door oorlog ontwrichtte en politiek gevoelige Cambodjaanse provincie Siem Reap. In 1995 nam hij de leiding over de Hoog Commissariaat voor de Vluchtelingen (UNHCR) in Aranya Prathet, waar hij de internationale operaties en surveillance van vluchtelingen onder zijn hoede had.
Terugkeer naar de civiele wereld[bewerken | brontekst bewerken]
Rousseau keerde in 1996 terug naar Cambodja waar hij Medicam creëerde, een coördinatieplatform voor NGO's in de gezondheidssector van Phnom Penh. Toen hij er in 2000 vertrok, had Medicam meer dan honderd organisaties onder haar paraplu.
Hierna richtte hij zich op internationaal programmabeheer en coördinatie, als projectdirecteur van de Europese Unie in Laos, de EC-RMCP.[3] Daarna ging hij verder als regionaal coördinator van Azië-Oceanië bij de Wereldgezondheidsorganisatie, respectievelijk als regionaal coördinator van de Mekong-regio bij de Aziatische Ontwikkelingsbank.[4]
Na een lange carrière in het veld belandde Rousseau in 2011 via de Thammasat University in de academische wereld. Hij is er assistent decaan, doceert en begeleidt masterstudenten en zette er de Teaching-Learning Centre op binnen de University of California Border Health Program van de School of Global Studies.[5]
Naast zijn academische baan is Rousseau actief als onafhankelijk adviseur voor diverse internationale organisaties, zoals de WHO, Europese Unie, secretariaat van de Pacific Community, AusAID en de Wereldfonds in Genève.[6]
Na jaren over zijn ervaringen in nood- en ontwikkelingshulp geblogd te hebben, bundelde hij zijn verhalen in 2020 in het boek Tranches de Vie d'un Expat' de l'Humanitaire.[7] In dit boek komen aan bod de ontwikkeling van hulpverlening in Zuidoost-azië en Rousseau's retrospectie ten aanzien van zijn spirituele zoektocht en het gezinsleven dat het leven in de humanitaire sector met zich meegebracht heeft.[8]
Familieleven[bewerken | brontekst bewerken]
Rousseau is getrouwd met Monta, een Thaise verpleegster, met wie hij twee dochters heeft.[9] In Tranches de vie d'un expat beschrijft hij hoe het familieleven de richting van zijn carrière beïnvloed heeft.
Uitgelicht: enkele projecten[bewerken | brontekst bewerken]
Site 2 / Prothesewerkplaats van Boraï[bewerken | brontekst bewerken]
Adoptieprogramma[bewerken | brontekst bewerken]
Medicam[10][11](zie ook ingezonden brief in reactie hierop van S.P.R.)[bewerken | brontekst bewerken]
Afvalmanagement
Ambulances[16]
Tuberculosis[17]
Drug tests op wezen.[18]
Traditionele medicijnen[19]
Wapenban in Cambodja[bewerken | brontekst bewerken]
Toen na decennia van ontwrichtende oorlog en terreur in de jaren 1990 de rust in de Cambodjaanse maatschappij geleidelijk aan terugkeerde, zette Rousseau, inmiddels een voormalige VN functionaris, zich op persoonlijke titel in voor de ban van wapens in Cambodja.[20][21][22][23] Het publieke debat dat hij hiervoor in de media gestart had, ging niet zonder slag en stoot.[24][25][26][27] Toch kreeg hij de publieke opinie en het politiek aan zijn zijde en leidde zijn campagne in 1999 tot de publieke massavernietiging van meer dan 75 duizend wapens.[28][29][30]
Strijd tegen malaria[bewerken | brontekst bewerken]
Strijd tegen malaria in Cambodia[31][32][33]
In de zomer van 2000 werd Rousseau Europese Co-directeur van de Lao-EU Malaria Control Programme (LEMCP), ofwel het Lao-segment van het malaria-beheersingsprogramma (RMCP),[1] dat de Europese Unie sinds 1996 (check + bron) in de regio runde. Rousseau was in die hoedanigheid betrokken bij het faciliteren van de Laotiaanse overheid met moderne apparatuur voor de monitoring van malaria en bij bewustwordingsprogramma's voor de bevolking, inclusief de verspreiding van geïmpregneerde muggennetten en handboeken hoe om te gaan met malaria.[34][35][36][37][38][39][40][41]
Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]
Kranten en tijdschriften[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Stéphane P. Rousseau, "It Takes a Special Anger to Fight Violence" (opinie), The Cambodia Daily, 14 maart 1998.
- (en) Stéphane Rousseau, "Ban the guns" (opinie), Phnom Penh Post, 5-18 juni 1998.
- (en) Stéphane Rousseau (Medicam) (oktober 1998). The Health Reform: An NGO Position. Asian Health Institute Newsletter (57): 8-12
- (en) Stéphane P. Rousseau, "NGOs, Government Partners" (ingezonden brief), The Cambodia Daily, 14 december 1999. IN REACTIE OP ... ZIE MEDICAM
Wetenschappelijke papers[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Pramesh Koju, Stéphane P Rousseau, Marc Van der Putten, Archana Shrestha, Rajeev Shrestha, Advertisement of antibiotics for upper respiratory infections and equity in access to treatment: a cross-sectional study in Nepal, in Journal of Pharmaceutical Policy and Practice (21 februari 2020)
Boeken[bewerken | brontekst bewerken]
- (fr) Stéphane P. Rousseau, Tranches de vie d'un expat' de l'humanitaire: Petits extraits de trente ans de missions et de vie en Asie du Sud-Est, Parijs: L'Harmattan (2020) ISBN 978-2-343-19181-2
- (fr) Stéphane P. Rousseau, "Les Bioforces" (pp.53-56) en "Les Camps Khmers Rouges" (pp.149-153) in Récits croisés d'expériences humanitaires de la frontiere Khméro-Thailandaise, Parijs: l'Harmattan (2022), ISBN 976-2-14-026932-3
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- (fr) Stéphane Rousseau's Blogspot en publieke fotoalbums
- (fr) Ysatis Rivart, Hum'Animation : La danse du feu, École Gobelins et CoCreate Humanity (2022), een video voor educatieve doeleinden om het bewustzijn over geestelijke gezondheid en psychosociaal welzijn in de humanitaire sector te vergroten. De gebruikte getuigenis is ontleend aan Rousseau's Tranches de vie d'un expat' de l'humanitaire.
- (en) Officiële website van Medicam, niet te verwarren met een gelijknamige organisatie aldaar
Meer lezen op Wikipedia[bewerken | brontekst bewerken]
- (en) Boundary spanning; (fr) Bioforce instituut; (fr) Psychomotricien