Rens (Emerentius) J.P. van Loon[bewerken | brontekst bewerken]

Rens (Emerentius) J.P. van Loon (Juni 25, 1955) is filosoof, persoonlijkheidspsycholoog en hoogleraar Dialogisch Leiderschap aan de universiteit van Tilburg, bij de faculteit Humanities and Digital Sciences. Hij is een van de auteurs van het veel geciteerde eerste artikel over de Dialogical Self Theory(DST) in de American Psychologist in 1992[[i]]. Zijn werk bestaat primair uit het toepassen van de DST op het domein van leiderschap en organisatieontwikkeling bestaande uit ontwikkeling van de theorie en de praktijk van Dialogical Leadership. [[ii]]

Werk[bewerken | brontekst bewerken]

Rens van Loon startte in 1987 als filosoof een PhD onderzoek aan de Universiteit van Nijmegen (Radboud University, Department of Clinical Psychology and Personality Psychology) onder supervisie van Professor Hubert Hermans [[iii]], de grondlegger van de Dialogical self Theory en de International Society of Dialogical Science [[iv]]. Zijn promotieonderzoek heeft betrekking op de toepassing van de Waarderingstheorie en de Zelfconfrontatiemethode op het onderwerp van de interpretatie van symbolen in het zelfverhaal [[v]]. Zijn boek Symbolen in het Zelfverhaal. Een interpretatiemethode met behulp van de Zelfkonfrontatiemethode [[vi]] was het startpunt van het toepassen van de narratieve psychologie, de Waarderingstheorie en de Zelfkonfrontatiemethode op het gebied van Leiderschap en leiderschapsontwikkeling. Vanaf het begin van de jaren 90, combineert hij als reflective practitioner theoretisch onderzoek en reflectie met de toepassing van theorie en methode in organisaties, met individuele leiders, bestuurders en toezichthouders, alsook met teams en organisatie breed.

Van 2009 – 2018 werkte Van Loon als Director Human Capital voor Deloitte Consulting, als leiderschapsexpert bij het ontwikkelen van leiderschap, cultuur en leren in organisaties. Zijn focus lag onder meer op het werk binnen Deloitte University [vii].

In zijn huidige rol als hoogleraar en onafhankelijk adviseur, geeft hij les in de theorie en praktijk van Leiderschap gebaseerd op de DST en Dialogisch Leiderschap aan de TIAS School for Business and Society [[viii]], hij werkt met toezichthouders en bestuurders, individueel en als team. In het Engelstalige boek Creating Organizational Value through Dialogical Leadership [[ix]], heeft hij theorie en methode uitgebreid beschreven aan de hand van de casus Canon-Océ, waarin DL en organisatieontwikkeling werden gecombineerd. In het Nederlandse boek Dialogisch Leiderschap. Als het ik wijkt, heeft hij dit verder uitgewerkt voor het Nederlandse taalgebied.

Sinds 2015 is hij Full Professor of Dialogical Leadership bij de School of Humanities and Digital Sciences, Department of Philosophy, Tilburg. Zijn profiel is Ethics of Profession and Organization. Hij begeleidt PhD studenten[x] en onderwijst DST en DL aan verschillende universiteiten (waaronder VU, Comenius) . van 2015 tot 2019 was hij board member van de International Leadership Association (ILA, (Maryland, U.S.) [[xi]].

Dialogisch Leiderschap[bewerken | brontekst bewerken]

Dialogisch Leiderschap past de kernconcepten van de Dialogical Self Theory toe op het domein van leiderschap. Een dialogisch leider wordt omschreven als iemand die de kwaliteiten heeft ontwikkeld om flexibel te schakelen tussen een variëteit aan ik-posities, zoals de ondernemer (‘ik als iemand die richting geeft aan de organisatie’), de manager (‘Ik als iemand die zaken realiseert’), de rol van coach (‘ik als iemand die anderen bijstaat in hun ontwikkeling’), de rol van veranderleider (‘Ik als iemand die het proces van verandering leidt), en die van vakman/vrouw, professional (‘ik als iemand die leiding geeft in zijn vak’). Hermans en Konopka citeren Van Loon’s oorspronkelijke definitie van Dialogical leadership als “flexible movements between a diversity of I-positions that are relevant to the functioning of the organization as a whole” [[xii]]. De theorie van Van Loon bouwt voort op het werk van Isaacs (de conditie voor de dialoog creëren) [[xiii]], Gergen (relationeel co-creëren) [[xiv]], Bohm (nieuw denken genereren in de dialoog) [[xv]], Libbrecht (epistemologie) [[xvi]] en de Japanse psycholoog Morioka (het creëren van ‘ma’ (間) ‘ruimte in het bewustzijn) [[xvii]] om zo te komen tot een samenhangende methodologie, uitgaande van de Dialogical Self Theory. Hij gebruikt de principes van de dialoog niet alleen om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen bij het geven en ontvangen van leiding, maar ook om de condities te creëren voor een atmosfeer waarin een dialoog kan ontstaan, zodat mensen samen nieuw denken kunnen ontwikkelen. De filosofie van Dialogisch Leiderschap integreert het denken van Bakhtin (dialogic imagination) [[xviii]], Bohm (nieuwe denken genereren) en Buber (Ik-Jij dialoog) [[xix]]. Op deze wijze is Dialogisch Leiderschap theoretisch gepositioneerd als integratie van ‘entity and constructionist views’ zoals belicht door Uhl-Bien [[xx]].

Hoewel Dialogisch Leiderschap ook door anderen is geïntroduceerd [[xxi]], is Van Loon de enige die de relatie legt met de persoonlijkheidstheorie van de Dialogical Self, en dus niet alleen werkt vanuit de dialoog als principe voor de conversatie tussen mensen. Samen met Gerda van Dijk, hoogleraar Publiek Leiderschap aan de VU (Amsterdam), hebben ze het concept in deze vorm bedacht en gepubliceerd in 2015 in een artikel met de titel Dialogical Leadership. Dialogue as Condition Zero’ [[xxii]]. Hij hield zijn inaugurale rede als hoogleraar Dialogical Leadership in 2015 op 9 oktober, getiteld: Dialogical Leadership. Over Grenzen[xxiii]. In zijn huidige onderzoek richt hij zich op de toekomst van leiderschap, met een open oog voor de duistere kant van dit fenomeen, zoals radicalisering[xxiv]. Naast zijn wetenschappelijke werk heeft Van Loon in 2020 een gedichtenbundel uitgebracht met de titel Het groene paard. Vertelling uit een tempelboek.[xxv]

Publicaties[bewerken | brontekst bewerken]

Van Loon, R. (2019). Dialogisch Leiderschap: Als het ik wijkt. Amsterdam: Mediawerf.

Van Loon, R. (2017). Creating Organizational Value through Dialogical Leadership: Boiling Rice in Still Water. Zürich: Springer Verlag.

Van Loon, R., & Koonce, R. (2019). The Dialogical Challenge of Leadership Development: an Introduction and Overview. In R. Koonce, & R. van Loon (Eds.), The Dialogical Challenge of Leadership Development (Vol. Contemporary Perspectives on Leadership Development, pp. 1-24). Charlotte, NC: INFORMATION AGE PUBLISHING-IAP.

Van Loon, R., & Van Dijk, G. (2019). European Commission: Leading Diversity by Dialogue. In R. Koonce, & R. Van Loon (Eds.), The Dialogical Challenge of Leadership Development (Vol. Contemporary Perspectives on Leadership Development, pp. 125-138). Charlotte, NC: INFORMATION AGE PUBLISHING-IAP.

Van Loon, R., & Kouwenhoven, K. (2016). Dancing Leader: Leading and Following. In R. Koonce, M. C. Bligh, M. K. Carsten, & M. Hurwitz (Eds.), Followership in Action: Cases and Commentaries Emerald Publishing.

Van Loon, R., & van den Berg, T. (2016). Dialogical Leadership: The “Other” way to coach leaders. In H. Hermans (Ed.), Nine Methods for stimulating a dialogical self: Applications in groups, cultures and organizations Springer.

Van Loon, R. (2017). De adviseur als partner in dialoog: Het gebruik van de dialogische methode. In J. H. Mooren, D. Kleinlugtenbelt, & T. Dollevoet (Eds.), Dialogisch Begeleiden, werken met de dialoog (pp. 59-82). Utrecht: De Graaff.

Van Loon, R. (2015). Dansen op het dunne koord: Dienen van de Publieke zaak. In S. Viet, & G. van Dijk (Eds.), Publiek Leiderschap Boom Lemma uitgevers.

Van Loon, R., & Roozendaal, A. (2006). Leiderschap als kunst: Moed om te veranderen. Zaltbommel: INK.

Van Loon, R., & Wijsbek, J. (Eds.) (2003). De organisatie als verhaal: Dialoog en reflectie als uitgangspunt voor de ontwikkeling van organisaties, leiders, teams en medewerkers. Assen: Koninklijke Van Gorcum BV.

Van Loon, R. (2015). Leiden met open vizier: Soepel wisselen tussen dialoog en debat. In M. Franssen, & M. Arets (Eds.), Management Control Uitdagingen: Dynamisch Balanceren tussen Basis op Orde en Innovatie Vakmedianet.

Van Loon, R. (2008). Dialoog: Spirituele kracht voor organisatieontwikkeling: Dialogical Leader@ work. In P. de Blot (Ed.), Business Spiritualiteit Magazine Nyenrode Uitgeverij Quist.

[i] Hermans, H. J. M., Kempen, H. J. G., & van Loon, R. (1992). The Dialogical Self: Beyond Individualism and Rationalism. American Psychologist, 47(1), 23-33. https://doi.org/10.1037/0003-066X.47.1.23

· [ii] Nederlandse en Engelse publicaties: