Gebruiker:Kameraad Pjotr/Koninkrijk Provence
Het koninkrijk Provence was een Karolingisch koninkrijk dat ontstond in 855 in de Provence uit het West-Frankische rijk[1] en in 933 opging het in het Koninkrijk Bourgondië.[2] Zoals in andere Karolingische koninkrijken werd de koning verkozen door de magnaten van het rijk, waardoor de oudste zoon niet automatisch de kroon erfde.[3] Het koninkrijk werd gecreëerd voor Karel van Provence, de derde zoon van keizer Lotharius I, maar het was vooral verbonden met de familie van de Bosoniden, die de heersers van het koninkrijk zouden leveren vanaf 871 tot het opging in het koninkrijk Bourgondië in 933.[1] Het rijk strekte zich uit over de huidige provincie Provence en de streek van Vienne en Lyon.
Bosoniden[bewerken | brontekst bewerken]
Karel van Provence, zoon van Lotharius was slechts kort koning van Provence, hij overleed immers al in 863.[1] Na zijn dood werd het rijkje verdeeld tussen zijn broers, maar zijn oom Karel de Kale slaagde er al snel in om het volledige gebied in zijn bezit te krijgen. In 870 vertrouwde hij het toe aan zijn vazal Boso.[1] Boso bezat al een groot aantal gebieden in de streek en werd op die manier een belangrijke vertrouweling van Karel de Kale en zijn zoon Lodewijk de Stotteraar.[3] In 879 overleed Lodewijk, en Boso kwam onmiddellijk in actie om zichzelf tot koning van Frankrijk te laten kronen, maar dat mislukte en hij moest zich tevreden stellen met de kronen van Provence en Bourgondië.[3] De zonen van Lodewijk de Stotteraar verzetten zich hier evenwel tegen en kregen daarvoor de steun van Karel de Dikke. Deze coalitie versloeg Boso bij Vienne in 882.[1] Hoewel Boso niet werd gedood, komt hij niet meer voor in de bronnen en overleed vrij onbekend in 887.[4]
De volgende koning van Provence was de zoon van Boso, Lodewijk de Blinde, die koning was van 890 tot ongeveer 926.[5][2] Dat hij op de troon kwam, was echter niet vanzelfsprekend en vooral te danken aan de diplomatie van zijn moeder Ermengarde, dochter van keizer Lodewijk, die zijn zaak bepleitte bij zowel Karel de Dikke[6] als keizer Arnulf.[5] Karel adopteerde hem en gaf hem in 890 de kroon van Provence. In 901 verkreeg hij bovendien ook de keizerskroon uit handen van de paus.[6]
In 900 veroverde Lodewijk het naburige Koninkrijk Italië, maar in 905 werd hij al verslagen en door zijn tegenstander Berengarius blind gemaakt.[5] Hoewel hij in naam koning en keizer bleef, werd de werkelijke macht uitgeoefend door zijn neef Hugo van Arles, die de titel markies van Provence droeg en graaf van Vienne en markgraaf van Provence was.[5] Net zoals Lodewijk zou hij zijn geluk beproeven in Italië, maar met meer succes. In 926 werd ook hij koning van Italië, nadat de vorige koning, Rudolf II van Bourgondië, het gebied had verlaten.[2]
In 927 overleed ten slotte koning Lodewijk. Zijn zoon Karel Constantijn zou hem echter niet opvolgen, want hij verkreeg enkel de titel graaf van Vienne.[2] In de rest van het koninkrijk werd de macht uitgeoefend door Hugo van Arles, maar het lijkt er op dat hij niet de titel van koning voerde, aangezien men in de overblijvende aktes terminologie gebruikt die verwijst naar een interregnum.[2] In 933 kwam er een einde aan het koninkrijk toen Hugo zijn gebieden in Frankrijk, waaronder het koninkrijk Provence, schonk aan Rudolf II van Bourgondië in ruil voor een eed dat die laatste niet zou interveniëren in Italië.[2] Hugo had immers zijn zinnen gezet op dat koninkrijk en wenste geen inmenging van Rudolf, die sommige magnaten nog steeds verkozen boven hem.[2] Op die manier kwam een einde aan het onafhankelijke koninkrijk Provence, dat opging in het Koninkrijk Bourgondië.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
Bronnen en voetnoten
Bronnen
Referenties
|
[[Categorie:Land binnen het Heilige Roomse Rijk|Provence]] [[Categorie:Geschiedenis van de Provence|Koninkrijk]] [[Categorie:Historisch land in de middeleeuwen|Provence]]